Μια αποτελεσματική σχέση θεραπευτή-πελάτη είναι σημαντική για τη θεραπεία, γεγονός που τεκμηριώνεται ερμηνευτικά με συσχετίσεις της ποιότητας της σχέσης με το θεραπευτικό αποτέλεσμα (Orlinsky et al., 1994). Ωστόσο, στη ΓΝΘ η θεραπευτική σχέση θεωρείται απαραίτητο αλλά όχι επαρκές στοιχείο για ένα καλό θεραπευτικό αποτέλεσμα. Σύμφωνα με έρευνες που δημοσιεύτηκαν, η αποτελεσματικότητα της ΓΝΘ δεν φάνηκε να εξαρτάται από την ύπαρξη μιας καλής θεραπευτικής σχεσης (Roth & Fonagy, 2005).

Με ιδιαίτερη ανησυχία παρακολουθεί τις εξελίξεις για τη μεταρρύθμιση στο θέμα της Ειδικής Αγωγής, Η Ελληνική Εταιρεία Παιδοψυχιάτρων. Μεταξύ άλλων, προτείνει την τροποποίηση του αδόκιμου όρου "περί ειδικής αγωγής" του άρθρου 17 και αντιπροτείνει την μετονομασία σε "υπηρεσίες ψυχικής υγείας και ειδικών θεραπευτικών πράξεων".

Η έννοια της “Θετικής Ψυχολογίας” αναπτύχθηκε από τον Αμερικανό ψυχολόγο Μάρτιν Σέλιγκμαν.

Η εφηβεία χαρακτηρίζεται ως μια περίοδος αλλαγών η οποία σηματοδοτεί τη μετάβαση από την παιδική ηλικία στην ενηλικίωση. Οι εμφανείς σωματικές αλλαγές συνοδεύονται από την αναζήτηση της ταυτότητας και την ένταξη στο κοινωνικό σύνολο και τη κοινωνική πραγματικότητα.

Η καραντίνα φαίνεται πως έχει αφήσει βαθύ αποτύπωμα στον ψυχισμό των ανθρώπων και παράλληλα έχει δημιουργήσει νέες κοινωνικές συνθήκες, που για άλλους έχουν θετική και για άλλους αρνητική ανάγνωση.