Ακρόαση άρθρου......

Στην ταινία «Τα μυαλά που κουβαλάς» (Inside Out), παρακολουθούμε με βάση το συναίσθημα, τους χαρακτήρες Χαρά, Λύπη, Θυμός, Αποστροφή (Αηδία) και Φόβος na αλληλεπιδρούν μεταξύ τους μέσα στο μυαλό της δεκάχρονης Riley και αυτό κάνει την ιδέα της «πολλαπλότητας του εαυτού» να φαίνεται σαν κάτι φυσιολογικό, σαν μέρος της κοινής λογικής.

Με λίγη σκέψη, τελικά όποιος δεν είναι σε θέση να συνδέεται με μια εσωτερική εμπειρία των συγκρούσεων μεταξύ των διαφορετικών φωνών και των παρορμήσεων όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με μια περίπλοκη διαπροσωπική κατάσταση ή μια δύσκολη επιλογή, τι κάνει; Η ταινία παίρνει αυτή την ιδέα και την προχωράει με αυτό με τρόπους που είναι αστεία, συναρπαστική και συγκινητική.

Παρακάτω είναι μερικά «μαθήματα» που μπορούμε να πάρουμε από την ταινία Inside Out:

Μάθημα Πρώτο: Δεν είναι φυσιολογικό να είναι κανείς ευτυχισμένος όλη την ώρα. Είναι κουραστικό και λίγο απελπιστικό. Όπως το συναίσθημα Χαράς, είναι αξιολάτρευτο και θα ήθελα να είναι η καλύτερη φίλη μου, αυτή είναι που μανιωδώς προσπαθεί να αποσυνδέσει οποιοδήποτε στίγμα δυστυχίας. Η παρόρμηση να εξορίσει τη δυστυχία στον κινηματογράφο ή στην πραγματική ζωή δεν είναι βιώσιμη, είναι περιττή και μάλλον «ανθυγιεινή».

Μάθημα Δεύτερο: Μην φοβάστε τη θλίψη. Είναι φυσιολογικό, ακόμα και εξυπηρετικό συναίσθημα. Δεκάδες βιβλία έχουν βγει κατά την τελευταία δεκαετία τα οποία δίνουν προσοχή στη φυσιολογικότητα της θλίψης έναντι της παθογένειάς της. Η Θλίψη είναι ένα εσωτερικό «σημείωμα», που δεν θα πρέπει να είναι κρυμμένο, ακριβώς επειδή μας λέει ότι κάτι σημαντικό έχει συμβεί. Η θλίψη θα έρθει και θα φύγει. Είναι προσωρινή. 

Μάθημα Τρίτο: Η Θλίψη είναι συνδετικός κρίκος. Συχνά η θλίψη μπορεί να μας συνδέει με τους άλλους και με τον εαυτό μας, μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερη ευτυχία. Χωρίς αυτή, υπάρχουν αποσυνδέσεις - μεταξύ των ανθρώπων αλλά και με τον εαυτό του. Όταν ο αγαπημένος αλλά πλέον λησμονημένος φανταστικός φίλος της Riley, Bing Bong, είναι αναστατωμένος για το ότι δεν έχει πλέον σημασία για τη ζωή της, είναι η Θλίψη που τον πηγαίνει παραπέρα να τον παρηγορήσει. Φοβούμενος ότι θα είναι μια καταστροφή, όπως και κάθε άλλη στιγμή όπου εμπλέκεται η Λύπη, η Χαρά προσπαθεί να παρέμβει πριν προκληθεί οποιαδήποτε μεγαλύτερη ζημιά. Αλλά τι συμβαίνει; Η Θλίψη κάθεται δίπλα στο Bing Bong. «Λυπάμαι που πήραν τον πυραύλό σας» του λέει ήσυχα, «Αυτό πρέπει να ήταν δύσκολο». Όπως αποδεικνύεται, ο Bing Bong απλά χρειάζεται κατανόηση, και γρήγορα αισθάνεται καλύτερα. Τελικά, η θλίψη βοηθά τους ανθρώπους να προχωρήσουν προς τα εμπρός.

Μάθημα Τέταρτο: Τα συναισθήματα αυτά είναι συνήθως ανάμεικτα. Φανταστείτε μια συνομιλία στο μυαλό σας μεταξύ διαφορετικών συναισθημάτων, η εικόνα των συναισθημάτων της Riley, τον πίνακα ελέγχου του Αρχηγείου, θα αναδυθεί γρήγορα στο κεφάλι τους. Μιλώ για τα παιδιά που κάθε μέρα με την αλλαγές στις σχέσεις τους, στη ζωή τους μπορούν να «συνομιλούν» με τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους - τη συμμετοχή σε μια συνομιλία μεταξύ των διαφόρων τμημάτων του εγκεφάλου, έτσι ώστε κανένα τμήμα να μην κυριαρχεί, και κάθε συναίσθημα να παίρνει και να συνεισφέρει.

Μερικές φορές τα συναισθήματα μπορούν ακόμα  και να συνεργαστούν. Στο τέλος της ταινίας, η Χαρά έχει μάθει ότι η Θλίψη είναι ένα πολύτιμο μέλος της ομάδας, και την καλεί πάνω στον πίνακα ελέγχου, ώστε οι δύο να μπορούν να λειτουργούν μαζί. Το αποτελεσμα; Ένα νέο είδος υβριδικής μνήμης που είναι τόσο χαρούμενη όσο και λυπημένη. Η Riley κλαίει αλλά η σύνδεση με αυτό το συναίσθημα της φέρνει επίσης ένα χαμόγελο στο πρόσωπό - μετά από όλα, είναι αυτό που την φέρνει πίσω στους ανθρώπους που αγαπά.

Μαθαίνοντας από τη θλίψη

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΔΙΑΛΕΞΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ
3 Μήπως μεγάλωσες και εσύ με γονείς που ήταν απόμακροι; Δύστροποι; Εγωκεντρικοί; Απορριπτικοί; Ελεγκτικοί; Επικριτικοί; Μη-διαθέσιμοι;
Ανακάλυψε τους τέσσερις τύπους τοξικών-ανώριμων γονέων

Κάθε φορά που βλέπουμε δάκρυα στα μάτια των παιδιών μας ο εσωτερικός πίνακας ελέγχου μας περνά μέσα από την ίδια διαδικασία - Θα έλεγα ότι αυτό είναι το μάθημα, να μην φοβόμαστε τη θλίψη των παιδιών μας, είναι αυτό που έχουμε να μάθει φυσικά, σχεδόν κάθε φορά που βλέπουμε τα δάκρυα στα μάτια τους, η ενδόμυχη σκέψη και η βαθειά επιθυμία αλλά επίσης και μια μαθημένη διαδικασία «Δεν θέλω τα παιδιά μου να είναι θλιμμένα».

Αλλά τελικά ποιός είναι ο στόχος μου; Είναι πραγματικά να τα σώσει το μαγικό ραβδί και να τα κάνει όλα να πάνε μακριά; Ή μήπως μπορούν να  βοηθήθούν περισσότερο με το να συνδεθούν με τη σημαντική εμπειρία που έχουν - κατά πόσον τελικά είναι ένα τεράστιο ζήτημα ή λιγότερο μεγάλο- το θέμα είναι να ενσωματώσουν αυτά τα συναισθήματα, ώστε να μην προκληθεί κάποια εσωτερική ρήξη αργότερα.

Αυτός είναι ο καλύτερος και σημαντικότερος ρόλος που έχουμε ως γονείς και το πιο υπέροχο που μπορούμε να κάνουμε. Δεν θα είναι εύκολο, αλλά πρέπει να θυμόμαστε ότι όταν τα παιδιά μας είναι λυπημένα, δεν είναι κάτι που είναι λάθος, αυτό είναι κάτι που είναι απλά  πραγματικό.

 

Συγγραφή άρθρου:

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΔΙΑΛΕΞΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ
3 Μήπως μεγάλωσες και εσύ με γονείς που ήταν απόμακροι; Δύστροποι; Εγωκεντρικοί; Απορριπτικοί; Ελεγκτικοί; Επικριτικοί; Μη-διαθέσιμοι;
Ανακάλυψε τους τέσσερις τύπους τοξικών-ανώριμων γονέων

Κουτσομπού Βιολέττα-Ειρήνη, MBPsS (BA, MA, DipCounsPsy, MSc)

Η Κουτσομπού Βιολέττα-Ειρήνη, MBPsS, είναι πτυχιούχος Ψυχολογίας και Αγγλικής Φιλολογίας του πανεπιστημίου State University of New York/Empire State College των ΗΠΑ.  Συνέχισε τις σπουδές της σε μεταπτυχιακό επίπεδο και απέκτησε MA στην Αγγλική και Συγκριτική Λογοτεχνία από το University of Indianapolis των ΗΠΑ. Έλαβε Επαγγελματικό Δίπλωμα Εξειδίκευσης στην Συμβουλευτική Ψυχολογία και στην συνέχεια απέκτησε MSc στην Ψυχολογία από το University of East London της Μεγάλης Βρετανίας. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα και ειδικεύεται σε θέματα ψυχανάλυσης και Γιουνγκιανής ψυχολογίας στο C. G. Jung Institute της Ζυρίχης καθώς επίσης ειδικεύεται και στον κλάδο της αναπτυξιακής ψυχολογίας και ψυχαναλυτικής ψυχοπαθολογίας.

  

Συγγραφή - Επιμέλεια Άρθρου

Βιολέττα-Ειρήνη Κουτσομπού - Σύμβουλος Ψ.Υγείας

Βιολέττα-Ειρήνη Κουτσομπού: έχει επιβεβαιωθεί από το Psychology

Οι πληροφορίες που αναφέρονται στον επαγγελματικό κατάλογο ειδικών παρέχονται από τους ίδιους τους ειδικούς, κατά την εγγραφή τους στο σύστημα. Όταν βλέπετε την ένδειξη «έχει επιβεβαιωθεί από το Psychology”, σημαίνει ότι το Psychology έχει ελέγξει, με email, τηλεφωνικά ή/και με λήψη των σχετικών εγγράφων, τα ακόλουθα στοιχεία:

  • Ότι ο ειδικός είναι υπαρκτό πρόσωπο.
  • Ότι τα πτυχία οι τίτλοι και οι εξειδικεύσεις που αναφέρει είναι αληθινά.
  • Ότι οι πληροφορίες που αναφέρει ισχύουν.

Συμβουλευτική-Προαγωγή Ψυχικής Υγείας και Συναισθηματικής Ανάπτυξης-Μέλος της British Psychological Society και της American Psychological Association.