Όλοι έχουμε δύο φωνές. Τη φωνή του εγώ και τη φωνή της ψυχής (γνωστή και ως έμπνευση, διαίσθηση, κοινή λογική, πνεύμα κ.λπ.) ή αλλιώς τη φωνή του φόβου και τη φωνή της αγάπης.

Τα επεισόδια ξεσπάσματος των παιδιών είναι από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της γονικής μέριμνας. Είναι δύσκολο κανείς να τα κατανοήσει, δύσκολο να αποφευχθούν και ακόμα πιο δύσκολο να ανταποκριθούν οι γονείς αποτελεσματικά όταν συμβαίνουν. Και όταν αυτά εμφανίζονται με μεγάλη συχνότητα πέρα από το αναπτυξιακό στάδιο που αναμένονται (συνήθως στα δύο έτη) τότε μπορεί να αποτελέσουν πρόβλημα όχι μόνο για το παιδί αλλά και για τους γονείς που τα υπομένουν.

Στη σύγχρονη εποχή το άγχος είναι ένα συναίσθημα, που μπορεί κάποιος να εικάσει, πως το έχουν αισθανθεί όλοι. Όσοι το έχουν αισθανθεί λοιπόν, μπορούν με βεβαιότητα να σκεφτούν πόσο βάναυσο βίωμα είναι για την ζωή τους. Όμως είναι σημαντικό να σημειωθεί, πως έχει συμβάλει στην ιστορική εξέλιξη του ανθρώπινου είδους. Προετοιμάζει το άτομο να εντοπίσει άμεσα κάποιον κίνδυνο και μπορεί να θεωρηθεί, ως ένας μηχανισμός επαγρύπνησης στην διάρκεια της ζωής του.

Ως κλειστό τραύμα κεφαλής ορίζεται το χτύπημα που δέχεται το άτομο στο κεφάλι, χωρίς να υπάρχει εμφανής βλάβη στο κρανίο ή συγκεκριμένο εγκεφαλικό τραύμα. Αυτό το είδος τραύματος συχνά έχει συνέπεια τη μετατόπιση ολόκληρου του εγκεφάλου μέσα στο κρανίο κατά τη διάρκεια του ατυχήματος, προκαλώντας εκτενή βλάβη.

Τι είναι αυτό άραγε που μας ωθεί να σκεφτούμε αρνητικά για ένα γονέα και τις πρακτικές του; Πόσο συχνά παρατηρείται σε ενήλικες, γονείς ή όχι, να σχολιάζουν το μεγάλωμα των παιδιών κάποιου άλλου ανθρώπου;

«Στις πρωτόγνωρες συνθήκες της πανδημίας, η ψυχολογική υποστήριξη προς τα παιδιά είναι αναγκαία για την διατήρηση της ισορροπίας και της συναισθηματικής υγείας ολόκληρης της οικογένειας. Ευχαριστούμε τους εθελοντές επιστήμονες για την ουσιαστική αρωγή τους», τόνισε ο περιφερειάρχης Αττικής Γιώργος Πατούλης, με αφορμή τη νέα υπηρεσία ψυχολογικής υποστήριξης που προστέθηκε στην Ανοιχτή Γραμμή Βοήθειας 1110.

Κάθε τόσο, κάποιος θεραπευόμενος, τελειώνοντας τη συνεδρία με ρωτάει τι δουλειά να πάρει για το σπίτι. Δε βρίσκω και τόσο παράξενο αυτό το αίτημα. Υπάρχουν θεραπευτικές μέθοδοι για τις οποίες η δουλειά στο σπίτι είναι μεγάλο μέρος της θεραπευτικής διαδικασίας στο σύνολό της. Και επειδή οι περισσότεροι έχουμε συνηθίσει να έχουμε μαθήματα για διάβασμα από τότε που πηγαίναμε σχολείο, είμαστε μαθημένοι να το βλέπουμε ως ένα αναπόφευκτο κομμάτι της μαθησιακής διαδικασίας και της προόδου μας. 

Όπως περιγράφεται σε όλες τις μελέτες που έχουν δημοσιευθεί έως σήμερα, σε περιόδους κρίσης όπως και η περίοδος που διανύουμε τούτο τον καιρό λόγω της πανδημίας του Covid-19, ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε την κατάσταση, ο υποχρεωτικός εγκλεισμός στο σπίτι, αλλά και ο φόβος μήπως κολλήσουμε τον ιό ή μήπως πεθάνουμε από αυτόν, μπορεί να μας οδηγήσει σε υψηλά επίπεδα στρες και κάποιες φορές στην εκδήλωση κρίσεων πανικού.

Στην Ελλάδα, η διαταραχή πανικού είναι εμφανής στο 6% του πληθυσμού. Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής αυτό το ποσοστό ανεβαίνει και μετρήσεις υποδεικνύουν ότι 1 στους 73 ανθρώπους πάσχει από αυτή τη διαταραχή. Το γυναικείο φύλο, συγκρατεί υψηλότερα ποσοστά από ότι το αντρικό. Παρόλα αυτά, οι άνδρες που εμφανίζουν διαταραχή πανικού, αυξάνονται συνεχώς.

Η κρίση πανικού είναι ένα αιφνίδιο ξέσπασμα φόβου ή δυσφορίας που διαρκεί λίγα λεπτά και κατά το οποίο κάποιος βιώνει συμπτώματα όπως: ταχυκαρδία, ιδρώτα, τρέμουλο, αίσθημα ασφυξίας ή/και πνιγμού, πόνο στο στήθος, ναυτία, ζαλάδα ή/και τάση για λιποθυμία, ρίγος ή αίσθημα ζέστης, μούδιασμα. Χαρακτηριστικό είναι ότι το άτομο συχνά πιστεύει ότι μπορεί να πεθάνει ή να τρελαθεί όσο βρίσκεται σε πανικό.

Η πολυδιάστατη φύση του άγχους και ο διαχωρισμός του σε γνωστικό, σωματικό, προδιάθεσης (προσωπικότητας) και κατάστασης (αγώνας ή προπόνηση) μας δίνει τη δυνατότητα να αντιληφθούμε και να επενεργήσουμε στις διάφορες πτυχές του, με στόχο τη διαχείριση του και τη μεγιστοποίηση της απόδοσης του αθλητή.

Νέο Online Εργαστήριο από το PSYCHOLOGY.GR, για τη διαχείριση του στρες μέσω της ενσυνειδητότητας! Πρόκειται για ένα εργαστήρι που συνδυάζει την ψυχοεκπαίδευση με την κινησιολογία.

Πολύ συχνά οι άνθρωποι εκφράζουν δυσφορία για τον καθημερινό τρόπο ζωής τους παραπονούμενοι ότι η ζωή τους είναι έντονη και γεμάτη στρες.
Το στρες είναι αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης του ατόμου με το περιβάλλον του.

Σε έναν ινδιάνικο μύθο αναφέρεται ότι ένας νεαρός θέλησε κάποτε να συμβουλευτεί το γέροντα της φυλής. Του είπε, λοιπόν, ότι νιώθει πως μέσα του υπάρχουν δύο λύκοι, ένας καλός και υπομονετικός και ένας άγριος που δείχνει συνέχεια τα δόντια του και γρυλίζει. Ρώτησε ποιος λύκος θα κερδίσει. «Αυτός που ταΐζεις», απάντησε ο γέροντας. Κάπως έτσι λειτουργούν και τα συναισθήματά μας. 

Είναι αλήθεια πως ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις τις τελευταίες εβδομάδες. Η ταχύτατη διάδοση του κορωνοϊού ανά την υφήλιο και οι σοβαροί κίνδυνοι που ελλοχεύουν για την δημόσια υγεία, έχει αναγκάσει κυβερνήσεις, οργανισμούς και φορείς να πάρουν δραστικά μέτρα προκειμένου να ελαττωθεί όσο το δυνατόν ο ρυθμός μετάδοσης του. Το αποτέλεσμα αυτών των μέτρων ήταν να αλλάξει σημαντικά η καθημερινότητα εκατομμυρίων ανθρώπων - ανάμεσα στους οποίους είμαστε και όλοι εμείς - μέσα σε λίγες μόνο μέρες.

Στους άλλους φαινόταν λίγο σαν αστείο- άλλοτε έκανα σαν προβατάκι κι άλλοτε σαν μαινόμενος ταύρος. Φαίνεται ότι δεν μπορούσα να βρω την ισορροπία μου, όταν υπήρχε κάποια αντιπαράθεση, με αποτέλεσμα ποτέ να μην επιτυχαίνω αυτό που ήθελα. Η εκπαίδευση στη διεκδικητική συμπεριφορά με βοήθησε να βρω μια μη ακραία στάση, την οποία μπορούσα να υιοθετήσω όλο και πιο εύκολα με την εξάσκηση.

Οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας που εργάζονται για μεγάλο χρονικό διάστημα με άτομα τα οποία έχουν υποστεί τραύμα στο παρελθόν τείνουν να αναπτύσσουν αυξημένα επίπεδα στρες και άγχους, καθώς πολλές φορές να οδηγούνται σε επαγγελματική εξουθένωση.

Στην Ελλάδα της κρίσης η φράση 'δουλίτσα να υπάρχει'( συχνά μπαίνει μπροστά το 'έλα μωρέ') έχει γίνει καραμέλα, μια καραμέλα που δεν καταλαβαίνω γιατί δεν την φτύνουμε αφού καθόλου δε γλυκαίνει!

Το άγχος είναι μια πολύ εξατοκιμευμένη αντίδραση, γιατί όλοι έχουμε διαφορετικά πράγματα που μας αγχώνουν. Αυτό το προσωπικό άγχος συνδέεται σχεδόν πάντα με τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεστε την κατάσταση και τις πεποιθήσεις που έχετε, οι οποίες οδηγούν σε μια ερμηνεία της απειλής. Αυτός είναι ο βασικός λόγος που οι άνθρωποι βιώνουν διαφορετικά επίπεδα άγχους μπροστά στο ίδιο πρόβλημα.

Το δωρεάν Πρόγραμμα Υποστήριξης Γονεϊκών Ικανοτήτων (Π.Υ.Γ.Ι.) λειτουργεί στα πλαίσια της Γραμμής 10306 επιλογή 3 του ΕΚΠΑ. Το πρόγραμμα Π.Υ.Γ.Ι. προσφέρει 10 δομημένες συνεδρίες συμβουλευτικής υποστήριξης για την ενδυνάμωση της ενσυναίσθησης στη σχέση γονέα – παιδιού καθώς και της μεταξύ τους επικοινωνίας.