Η ερωτική σχέση είναι ένα πολύπλοκο θέμα που μπορεί να μάς προσφέρει μεγάλη χαρά και ευτυχία, αλλά και να μας προκαλέσει πολλές ανησυχίες και αγωνία. Ωστόσο, αυτό που είναι ακόμα πιο παράξενο είναι η τάση πολλών ανθρώπων να παραμένουν σε μια ερωτική σχέση παρά το γεγονός ότι αντιλαμβάνονται πως αυτή είναι τελειωμένη.

Στα πλαίσια της στήλης Q&A Mental Sessions, σας ρωτήσαμε: «Ποιοι είναι οι λόγοι που μας οδηγούν στην αναβλητικότητα;»
Ακολουθούν οι απαντήσεις σας:

Στην πορεία της ζωής μας, έχουν υπάρξει φορές που έχουμε νιώσει πως θέλουμε να αποφύγουμε μία κατάσταση, μία σκέψη ή ένα συναίσθημα.

Η τραγωδία με πολλούς ανθρώπους είναι ότι δεν φοβούνται να πεθάνουν. Να ζήσουν φοβούνται!

Αλλαγή... Μία λέξη με ένα τόσο βαθύ νόημα. Μία λέξη που στο άκουσμά της σε πολλούς προκαλεί άγχος, φόβο, στρες, αγωνία, θλίψη και σε άλλους χαρά, εξέλιξη, δημιουργικότητα, ευτυχία, ανανέωση, ενθουσιασμό.

Η ανάγκη μας για αλλαγή ενεργοποιείται όταν διαπιστώνουμε ότι κάποια πράγματα στον εαυτό μας και στην καθημερινότητά μας δεν πηγαίνουν όπως τα θέλουμε ή μας δημιουργούν δυσάρεστες συνέπειες στην ψυχική ή/ και σωματική μας υγεία και στις σχέσεις μας.

Το πιο δύσκολο θέμα που  έχουμε να αντιμετωπίσουμε στη ενήλικη ζωή μας, είναι  η σχέση μας με τον ίδιο μας τον εαυτό. Πάμε να δούμε μαζί γιατί συμβαίνει αυτό και μήπως υπάρχουν εύκολοι τρόποι να κάνουμε αυτή την σχεση πιο ευέλικτη και εποικοδομητική.

Γιατί είναι σημαντικό να μιλάμε στα παιδιά με ειλικρίνεια από μικρή ηλικία; Πολλοί ενήλικες πέφτουν συχνά στην παγίδα ότι το παιδί δεν καταλαβαίνει… είναι μικρό ακόμα… πού να το φορτώνουμε με ευθύνες και αλήθειες…

Αλήθεια είναι αυτό... Μπορείς και να φοβηθείς... Μπορείς και να αγχωθείς... Και αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς ο φόβος και το άγχος είναι φυσιολογικά συναισθήματα. . είναι απολύτως φυσιολογικά συναισθήματα.

Όταν ο άνθρωπος γνωρίζει ποιός είναι ο στόχος του, γιατί θέλει να τον υλοποιήσει και είναι έτοιμος να δεσμευτεί σε αυτή του την επιλογή, το Coaching έχει αποτελέσματα.

Ο φόβος της αλλαγής είναι ριζωμένος σε όλους. Είναι αόρατος. Πίσω από κάθε υπερβολική προσδοκία κρύβεται η επιθυμία να ελέγχουμε τα πάντα, ο φόβος της αλλαγής. Μερικές φορές επώδυνες αλλαγές που επιβάλλονται στη ζωή μας τροφοδοτούν ακόμη περισσότερο τον φόβο της αλλαγής.

Θες να έχεις τον πραγματικό έλεγχο στη ζωή σου; Θα πρέπει, λοιπόν, να απαρνηθείς την ψευδαίσθηση ότι υπάρχει. Το άγχος, τα υποθετικά σενάρια για το μέλλον, οι μηρυκασμοί, το αίσθημα της αβεβαιότητας και οι προσδοκίες στροβιλίζουν πάντα γύρω από την ανάγκη να έχουμε τον έλεγχο των πραγμάτων.

Έλεγχος! Όλα υπο τον έλεγχο μας! Τι θα φάμε, τι θα πούμε, που θα πάμε, τι θα επιλέξουμε, με ποιον θα είμαστε, ποιον θα απορρίψουμε. Σχηματίζεται η εικόνα μας μέσα από μια διαδικασία ελέγχου. Ο τροπος που βλέπουμε, που ακούμε, που αποδεχόμαστε.

Με το άκουσμα της λέξης ταξίδι, το μυαλό κάνει εικόνες ήρεμες, χαλαρωτικές και θεραπευτικές θα μπορούσε κανείς να πει. Είναι όμως πάντα έτσι; Τα ταξίδια μπορούν τελικά σε όλες τις περιπτώσεις να λειτουργήσουν με αυτή την χροιά τους;

Ευελιξία, ανοιχτό μυαλό, προσαρμοστικότητα στη νέα πληροφόρηση και στις συνθήκες, να μένουμε ψύχραιμοι με πίστη στις ικανότητές μας όταν προκύπτει κάποια κρίση, να κάνουμε αντικειμενική προσέγγιση της κατάστασης, να μην παρασυρόμαστε από τα συναισθήματά μας και να συνεχίζουμε να κάνουμε ερωτήσεις και να συγκεντρώνουμε πληροφορίες όταν τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως τα περιμέναμε.

Κάποτε οι γονείς ενός 8χρονου αγοριού αποφάσισαν να πάνε μια εκδρομή και να αφήσουν το παιδάκι με την γιαγιά και τον παππού του. Πραγματικά, το παιδάκι καταχάρηκε που έμεινε με τους παππούδες του γιατί όλη μέρα ήταν σε βόλτες, στο Λούνα Παρκ και πέρασε υπέροχα.