Στη σημερινή πραγματικότητα αρκετοί άνθρωποι κατακλύζονται από άγχος. Μια ιδιαίτερη μορφή άγχους είναι οι ψυχαναγκασμοί-καταναγκασμοί. Η διάκριση ανάμεσά τους είναι η εξής: Οι ψυχαναγκασμοί είναι έντονες, επαναλαμβανόμενες σκέψεις-εικόνες που κατακλύζουν το νου και οι οποίες οδηγούν στους καταναγκασμούς, δηλαδή τη μετατροπή της σκέψης σε πράξη προκειμένου να νιώσει κανείς ανακούφιση. 

Κανένας δε διαφωνεί στο γεγονός πως η εργασία είναι απαραίτητη για την επιβίωση αλλά και την κοινωνική καταξίωση και κοινωνικοποίηση του ανθρώπου. Η εργασία, αναμφίβολα, συνδράμει στην κοινωνική καταξίωση του ανθρώπου, συμβάλλει στην αυτοεκτίμηση και την ανεξαρτησία του. Οι άνθρωποι, μέσω αυτής, καλύπτουν τις βασικές βιοτικές ανάγκες αλλά παράλληλα αποκτούν μία επίσημη και στέρεα θέση μέσα στο κοινωνικό σύνολο, αποκτούν ένα κύρος και μία αυτονομία.

Είναι γνωστό ότι οι εμμονές και γενικότερα οι αρνητικές σκέψεις συνιστούν κάποια από τα βασικά χαρακτηριστικά της αγχώδους διαταραχής. Η επιρροή που ασκεί το άγχος στον άνθρωπο είναι τέτοιου βαθμού που μοιάζει ακατόρθωτο να σταματήσει κάποιος να σκέφτεται πολύ όσα δεν επιθυμεί να σκέφτεται.

Θεραπεία της κατάθλιψης χωρίς τη χρήση αντικαταθλιπτικών υπόσχεται ο επαναληπτικός Διακρανιακός Μαγνητικός Ερεθισμός (rTMS), μια ανώδυνη, μη επεμβατική ιατρική θεραπεία, που λειτουργεί παράγοντας μαγνητικούς παλμούς, οι οποίοι διεγείρουν περιοχές του εγκεφάλου με χαμηλή δραστηριότητα.

Στις μέρες μας γίνεται ολοένα και δυσκολότερο να αγνοήσουμε το φαινόμενο της νευρικής ανορεξίας. Ενώ το όνομα της ανορεξίας αναφέρεται σε έλλειψη ή μείωση της όρεξης, στην πραγματικότητα οι ασθενείς μειώνουν σκόπιμα τη σίτιση αν και υπάρχει η αίσθηση της πείνας. Η μείωση ή η συνολική απώλεια της όρεξης συμβαίνει σε πιο προχωρημένα στάδια υποσιτισμού.

Υγιεινή διατροφή. Την ακούμε και τη διαβάζουμε συνεχώς, ενίοτε προσπαθούμε να την ακολουθήσουμε για να αποκτήσουμε ένα καλίγραμμο σώμα και να βελτιώσουμε την διάθεση ή την ψυχολογία μας. Τι γίνεται όμως όταν η υγιεινή διατροφή γίνεται εμμονή; Τι συμβαίνει όταν βλέπουμε σαν «εχθρούς» συγκεκριμένες ομάδες τροφίμων και τις αποκλείουμε για χρόνια από τη διατροφή μας;

Ένας από τους επιδραστικούς ψυχολόγους και ψυχοθεραπευτές του 20ού αιώνα, ο Αμερικανός δρ Άαρον Μπεκ, «πατέρας» της γνωστικής-συμπεριφορικής θεραπείας, που αποτέλεσε το αντίπαλο δέος στη φροϋδική ψυχανάλυση, πέθανε σε ηλικία 100 ετών στο σπίτι του στη Φιλαδέλφεια.

Τι κάνουμε όταν αυτό που κάποτε λειτουργούσε, δεν λειτουργεί πια; Σε κάποιες περιπτώσεις, το άτομο με Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί στην θεραπεία ή μπορεί και να δείχνει απροθυμία να μπει σε διαδικασία θεραπείας.

*Ο Έριχ Φρομ όταν μιλά εδώ για μητρική και για πατρική αγάπη, αναφέρεται στους «ιδεατούς τύπους» με την έννοια του Μαξ Βέμπερ ή σε αρχέτυπα με την έννοια του Γιουνγκ. Δεν συνεπάγεται δηλαδή ότι κάθε μητέρα και κάθε πατέρας αγαπούν τα παιδιά τους με αυτόν τον τρόπο.

Όταν οι σκέψεις γίνονται βασανιστήριο.

Πολλές φορές κάνουμε άσχημες σκέψεις και μετά αισθανόμαστε τρομερό άγχος γιατί μοιάζει σαν να εγκαθίστανται στο μυαλό μας και να μην μπορούμε να απαλλαγούμε ποτέ από αυτές. Έρχονται ξανά και ξανά και μας βασανίζουν μέχρι που στο τέλος τις πιστεύουμε και τις θεωρούμε αληθινές.

Η απολύτως επιβεβλημένη απομόνωση στο σπίτι, η αποφυγή των κοινωνικών επαφών και η τακτική τήρηση μέτρων υγιεινής και αυτοπροστασίας λόγω της εξάπλωσης του κορονοϊού έχουν αναπόφευκτες ψυχολογικές παρενέργειες σε ορισμένους ανθρώπους. Η ένταση της μοναξιάς και των ψυχαναγκαστικών συμπεριφορών, όπως το αδιάκοπο πλύσιμο των χεριών, είναι δύο από αυτές τις επιπτώσεις.

Η διαταραχή της προσωπικότητας είναι μια χρόνια διαταραχή, η οποία συμβαίνει στο 10-20% του γενικού πληθυσμού και περιλαμβάνει διάφορους τύπους σύμφωνα με την κατάταξη κατά DSM -IV:

Στο εγχειρίδιο διαγνωστικών κριτηρίων "DSM IV", στο κεφάλαιο "Διαταραχές Άγχους", το οποίο χρησιμοποιείται για την διάγνωση των ψυχικών παθήσεων, αναφέρονται δώδεκα διαγνωσμένες διαταραχές οι οποίες σχετίζονται με το άγχος.

Η περιγεννητική περίοδος, δηλαδή η περίοδος από τη σύλληψη έως και μετά τον τοκετό, είναι περίοδος μεγάλης αλλαγής για την γυναικά. Η εγκυμοσύνη και ο τοκετός είναι από τα πιο σημαντικά – αν όχι το πιο σημαντικό- γεγονότα στη ζωή μιας γυναίκας. Μία γυναίκα ενδέχεται να διανύσει πολλές φάσεις κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και μετά την έλευση του νέου μέλους της οικογένειας.

Η συνέχεια και ασυνέχεια των ψυχιατρικών διαταραχών από την παιδική ηλικία στην ενήλικη ζωή, έλκει το ενδιαφέρον των μελετητών. Ασφαλώς υπάρχουν ασυνέχειες, τα ευρήματα όμως δείχνουν και σημαντικές διασυνδέσεις ανάμεσα στις ψυχιατρικές διαταραχές των παιδιών-εφήβων και σε αυτές των ενηλίκων.

Το παρόν ερωτηματολόγιο αποτελεί μέρος της εργασίας του Λαέρτη Ανταλόπουλου, προπτυχιακού φοιτητή του τμήματος Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου ( Επικοινωνία: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. ) που εκπονείται στο πλαίσιο του μαθήματος της Αναπτυξιακής Ψυχοπαθολογίας (διδάσκουσα: Α. Τουλουμάκου).

Οι περισσότεροι άνθρωποι κάποια στιγμή στη ζωή τους είτε «έκαναν δίαιτα» είτε προσπάθησαν να αλλάξουν το σχήμα του σώματός τους. Πολλοί τα κατάφεραν, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, παρόλο που το βάρος συχνά σημειώνει μια σταδιακή αύξηση καθώς το άτομο μεγαλώνει σε ηλικία.

Τα πρώτα χρόνια ζωής κρίνονται πολύ σημαντικά για τη μετέπειτα υγεία των παιδιών κατά την ενήλική ζωή τους, τόσο βιολογικά, όσο και συναισθηματικά και ψυχικά. Τα πρώτα αυτά ευάλωτα χρόνια είναι ιδιαίτερα σημαντικά καθώς οι γονείς είναι αυτοί οι οποίοι παίζουν τον πρωταρχικό ρόλο στη ζωή των παιδιών διαμορφώνοντας και παρέχοντας το πλαίσιο κοινωνικού ελέγχου, της αυτοεκτίμησης και το αίσθημα του ανήκειν.

Μια από τις φιλοσοφίες που έχει επηρεάσει την καθημερινή μας ζωή τα τελευταία χρόνια φαίνεται να συνοψίζεται στη φράση "νους υγιής εν σώματι υγιή". Σκοπός του συγκεκριμένου ρητού, είναι να κατανοήσουμε πως η πνευματική και σωματική μας ευεξία είναι δυο στενά συνδεδεμένες πτυχές της ζωής μας.

Η σεροτονίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής του κεντρικού νευρικού συστήματος ο οποίος συναντάται τόσο στον εγκέφαλο, στις περιοχές που ευθύνονται για τη συγκινησιακή έκφραση του ατόμου, όσο και στο γαστρεντερικό σύστημα και το αίμα.