Τι σημαίνει άγχος;
Το άγχος είναι ένας από τους όρους που έχουν από καιρό αποδράσει από τα λεξικά των ειδικών. Έχει γίνει μια έκφραση του καθημερινού λόγου. Έχω άγχος, λέμε,  όταν νοιώθουμε ότι οι απαιτήσεις της ζωής μας ξεπερνούν. Το άγχος είναι μια δυσάρεστη συγκίνηση, όπως ο θυμός ή η θλίψη, με τη διαφορά ότι συνδέεται με τον κίνδυνο.

Σε προηγούμενο άρθρο, αναφερθήκαμε στα επιδημιολογικά στοιχεία του αλκοολισμού, στις αιτίες καθώς και στον τρόπο που γίνεται κανείς αλκοολικός. Παρακάτω, θα αναλύσουμε τις επιπτώσεις του αλκοόλ αλλά και τις θεραπείες που μπορεί να ακολουθήσει ο χρήστης.

Ο θυμός στη σημερινή κοινωνία συνήθως θεωρείται ένα αρνητικό ανεπιθύμητο συναίσθημα με δυσάρεστη επίγευση που πρέπει να αποφεύγουμε στις σχέσεις μας. Πολλοί άνθρωποι για να καταστείλλουν το θυμό τους φτάνουν στο σημείο να τον απορρίπτουν, να τον καταπιέζουν και να τον απωθούν στο ασυνείδητο χρησιμοποιώντας διάφορους ψυχολογικούς μηχανισμούς άμυνας.

Από τις πρώτες ημέρες βρεθήκαμε στο πλευρό των πληγέντων, δηλώνει στο Πρακτορείο Fm και στην δημοσιογράφο Τάνια Μαντουβάλου ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Φορέων Ψυχικής Υγείας «Αργώ» Μενέλαος Θεοδωρουλάκης, ο οποίος κατόπιν εντολής του υφυπουργού Υγείας Δημήτρη Βαρτζόπουλου, συντονίζει τις δράσεις ψυχοκοινωνικής στήριξης στη Θεσσαλία.

Κατάθλιψη. Ένα θέμα χιλιοειπωμένο και χιλιοδιαβασμένο που όμως δεν παύει να απασχολεί όλο και μεγαλύτερη μερίδα ανθρώπων. Οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε άτομα που πάσχουν από κατάθλιψη, έχουμε άτομα στην οικογένειά μας και στον οικογενειακό μας περίγυρο διαγνωσμένα με κατάθλιψη ή έχουμε περάσει και εμείς οι ίδιοι ή βιώνουμε ακόμα την κατάθλιψη.

Το τελευταίο διάστημα των 2 ετών εμείς, οι άνθρωποι που φροντίζουμε άλλους ανθρώπους, ψυχικά, συναισθηματικά και εκπαιδευτικά, έχουμε επιβαρυνθεί ιδιαιτέρως με τις συνθήκες της πανδημίας και τις συνεχείς αλλαγές του τρόπου με τον οποίο ασκούμε τον επαγγλεματικό μας ρόλο.

Σήμερα που οι ομαδικές εκδηλώσεις (π.χ. γιορτές, πανηγύρια, οικογενειακές συγκεντρώσεις, κ.λ.π) τείνουν να εξαφανιστούν, ο άνθρωπος -που από τη φύση του έχει ανάγκη από την συμμετοχή του σε ομαδικές μορφές οργάνωσης & δράσης για να οριοθετηθεί σαν προσωπικότητα και χτίσει την ατομική του ταυτότητα- σιγά σιγά απομονώνεται, νιώθει μοναξιά, κάποτε απόγνωση, και τελικά αισθάνεται την απουσία του νοήματος από την ζωή του.