Δείτε όλα τα άρθρα της Επιστημονικής Συνεργάτιδας στο psychology.gr: Αρθρογραφία Κ.Γεραντώνη
H Λογικοθυμική Θεραπεία (ΛΘΘ) στηρίζεται σε ένα πλαίσιο φιλοσοφικών θεωριών περισσότερο, ίσως, από κάθε άλλο σύστημα ψυχοθεραπείας. Ο Albert Ellis (1913-2007), Πατέρας της ΛΘΘ, στήριξε τη δομή της ψυχοθεραπείας στον Στωϊκό φιλόσοφο του 1ου αιώνα π.Χ. Επίκτητο.
Ως Λοχεία (pospartum) ορίζεται, κατά κανόνα η περίοδος 1-έτους μετά τον τοκετό. Αποτελεί διάστημα μεγάλης ευαλωτότητας για την ψυχική υγεία της γυναίκας: ενδεικτικά αναφέρεται ότι το 13% όλων των εισαγωγών σε ψυχιατρικές κλινικές γίνεται κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου. Επίσης ο κίνδυνος για αυτοκτονία είναι 70 φορές μεγαλύτερος συγκριτικά με την περίοδο της υπόλοιπης ζωής της γυναίκας.
Εδώ και καιρό έχει ανοίξει μία συζήτηση σχετικά με το χρόνο που απαιτείται ώστε η ψυχολογική θεραπεία να εκφραστεί και να ολοκληρωθεί. Παρά το γεγονός ότι οι κλασσικές ψυχολογικές προσεγγίσεις προσφέρουν σημαντικά οφέλη, δεν είναι λίγοι οι θεραπευόμενοι οι οποίοι εκφράζουν παράπονα αναφορικά με το μεγάλο χρονικό διάστημα που απαιτείται για την εμφάνιση των πρώτων θετικών αποτελεσμάτων.
Όταν ένας άνθρωπος βρεθεί εκτεθειμένος σε ένα ιδιαιτέρως τραυματικό γεγονός, είναι πολύ πιθανό να παρουσιάσει άμεσα διαταραχή μετατραυματικού στρες. Ένα τραυματικό γεγονός, θα μπορούσε να είναι η σωματική κακοποίηση, ένας σοβαρός τραυματισμός, ένα ατύχημα ή μία καταστροφή από ένα φυσικό φαινόμενο, όπως, ο σεισμός.
Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει αυτή την προτροπή για την αποφυγή περαιτέρω προβλημάτων υγείας.Το στρες μας λένε οι ειδικοί κάνει κακό στην υγεία για αυτό θα πρέπει να μην αγχώνεστε για να είστε υγιείς ψυχικά και σωματικά. Δεν μας λένε όμως πως θα το κάνουμε αυτό ή στην καλύτερη των περιπτώσεων μας δίνουν ασκήσεις χαλάρωσης και καλής αναπνοής.
Πολλά λέγονται και γράφονται για την ψυχοθεραπεία. Τα οφέλη της, ο τρόπος που μπορεί να αλλάξει τη ζωή σου, τα θέματα που μπορείς να δουλέψεις, η αναγκαιότητα της τα τελευταία χρόνια είναι κάποια μόνο από αυτά.
Η αλήθεια είναι ότι συχνά δυσκολευόμαστε να αποδεχτούμε την ψυχοθεραπεία και την αναγκαιότητά της. Νομίζω ότι, μάλλον, τη φοβόμαστε. Τη φοβόμαστε, γιατί έχουμε συνηθίσει σε συγκεκριμένες καταστάσεις, τη φοβόμαστε, γιατί την αλλαγή όλοι τη θέλουμε, αλλά δύσκολα την αποφασίζουμε, τη φοβόμαστε, γιατί μας φέρνει αντιμέτωπους με τα λάθη μας, με τα άγχη μας, με πράγματα με τα οποία έχουμε μάθει να συμπορευόμαστε και να συμβιώνουμε. Άλλοτε αρμονικά και άλλοτε όχι. Δε σημαίνει ότι δε βασανιζόμαστε, όταν συμβιώνουμε με αρνητικά πράγματα, απλά συχνά κυριαρχεί ο φόβος της αλλαγής.
Ενημερωθείτε για τα άρθρα της εβδομάδας, για σεμινάρια και άλλες δράσεις που αφορούν αποκλειστικά την Ψυχολογία και την Ψυχική Υγεία.