Ακρόαση άρθρου......Η οικογένεια και το φιλικό περιβάλλον κάλλιστα μπορούν να βοηθήσουν! Εφόσον η κατάθλιψη είναι μια ασθένεια που αποδυναμώνει και εξαντλεί τον άνθρωπο, το πιθανότερο είναι πως θα αυτός κάποια στιγμή θα αναζητήσει την βοήθεια του περίγυρου του.
Παρόλα αυτά, οι άνθρωποι που δεν έχουν την εμπειρία της κατάθλιψης μπορεί να μην καταλάβουν απόλυτα τι έχουν να αντιμετωπίσουν. Αν και χωρίς κακή πρόθεση, οι αγαπημένοι και οι φίλοι μπορεί, εν αγνοία τους, να πουν ή να κάνουν πράγματα τα οποία μπορεί και να πληγώσουν τον άνθρωπο που υποφέρει από κατάθλιψη. Είναι σκόπιμο να μοιραστείτε τις πληροφορίες που παρατίθενται εδώ, με τους δικούς σας ανθρώπους, προκείμενου να γίνει η ασθένεια πιο κατανοητή.
Η σημαντικότερη βοήθεια που μπορεί κανείς να δώσει σε έναν καταθλιπτικό είναι να τον οδηγήσει στον κατάλληλο άνθρωπο, ο οποίος θα κάνει την σωστή διάγνωση και θεραπεία.
Έπειτα θα πρέπει να τον εμψυχώσει καθ όλη την διάρκεια της φαρμακευτικής αγωγής του, φροντίζοντας να λαμβάνει ο καταθλιπτικός κανονικά και σταθερά τα φάρμακά του μέχρι την υποχώρηση των συμπτωμάτων, πολλές βδομάδες μετά την πρώτη χορήγηση.
Αν πάλι τα συμπτώματα δεν δείχνουν να υποχωρούν, θα πρέπει να αναζητηθεί μια άλλη θεραπεία. Κάποιες φορές θα πρέπει να συνοδέψουμε τον καταθλιπτικό μέχρι το ιατρείο. Επίσης κάποιες φορές ο καταθλιπτικός χρειάζεται να παρακολουθείται στενά από τους δικούς του, σε ότι αφορά το πρόγραμμα της φαρμακευτικής αγωγής και κατά πόσο το ακολουθεί πιστά. Αν η κατάθλιψη παρουσιάσει υποτροπή, αυτό θα πρέπει οπωσδήποτε να αναφερθεί στον γιατρό ή τον θεραπευτή του.
Ο δεύτερος σημαντικότερος τρόπος βοήθειας είναι να του προσφερθεί συναισθηματική υποστήριξη. Αυτό σημαίνει πως θα πρέπει ο καταθλιπτικός να αντιμετωπιστεί με κατανόηση, να περιβληθεί με στοργή και να του δοθεί κουράγιο.
Προσπαθήστε να είστε κοντά στον καταθλιπτικό μιλώντας του, και ακούστε προσεκτικά τι έχει να πει. Μην υποτιμήσετε κανένα συναίσθημα το οποίο εκφράζεται από την πλευρά του. Ταυτόχρονα υπογραμμίσατε και τις όποιες αντικειμενικές αλήθειες και προσφέρετέ του ελπίδα. Μην αγνοήσετε οποιοδήποτε σχόλιο γύρω από την αυτοκτονία. Σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει να το αναφέρετε οπωσδήποτε στον θεραπευτή του.
Καλέστε τον για περιπάτους, βόλτες, επισκέψεις στον κινηματογράφο ή ενασχόληση με ευχάριστες δραστηριότητες. Σε περίπτωση που λάβετε αρνητική απάντηση, επιμείνατε με ευγενικό τρόπο.
Ενθαρρύνετε δραστηριότητες που του ήταν παλιότερα προσφιλής, όπως χόμπι, σπορ ή θρησκευτικές ή πολιτιστικές δραστηριότητες. Παρόλα αυτά μην πιέσετε τον καταθλιπτικό να ασχοληθεί με πολλά πράγματα πολύ νωρίς.
Αυτό που χρειάζεται περισσότερο είναι η συντροφιά, η συναναστροφή και η αποφυγή σκέψεων γύρω από το πρόβλημά του. Ως εκ τούτου πολλές και μεγάλες απαιτήσεις από αυτόν στην φάση αυτή μπορεί να έχουν την αντίθετη επίδραση από την επιθυμητή.
Ποτέ μην τον κατηγορήσετε οτί προσποιείται ή οτι τεμπελιάζει. Μην περιμένετε από αυτόν ξαφνικά να συνέλθει. Με την πάροδο του χρόνου και με την κατάλληλη θεραπεία οι περισσότεροι καταθλιπτικοί καλυτερεύουν. Διαβεβαιώστε τον πως συν τω χρόνω και με την κατάλληλη βοήθεια θα αισθανθεί πολύ καλύτερα.
Συγγραφή - Επιμέλεια Άρθρου
Συντάκτης στην Πύλη Ψυχολογίας - Psychology.gr
Μετάφραση, απόδοση ξενόγλωσσων άρθρων.
Επικοινωνία: editorial @psychology.gr
