Το φαγητό αποτελεί μία ισχυρή φυσική ανταμοιβή για τον οργανισμό και η λήψη τροφής αποδεικνύεται συχνά πως είναι μία πολύπλοκη διαδικασία. Η ανταμοιβή και η ευχαρίστηση που σχετίζονται με την κατανάλωση τροφίμων οδηγούν στην παραγωγή της ντοπαμίνης, μία οργανική ουσία η οποία με τη σειρά της ενεργοποιεί τα κέντρα ανταμοιβής και απόλαυσης στον εγκέφαλο.

Πολύ συχνά δεν τρώμε μόνο για να ικανοποιήσουμε την βιολογική μας πείνα. Στρεφόμαστε στο φαγητό για παρηγοριά, ανακούφιση, επιβράβευση, παρέα. Δυστυχώς, το συναισθηματικό φαγητό δεν λύνει τα όποια συναισθηματικά μας προβλήματα. Αντιθέτως, μας κάνει να νιώθουμε χειρότερα. Δεν είναι μόνο ότι παραμένει το όποιο συναισθηματικό πρόβλημα έχουμε, αλλά νιώθουμε και ενοχές που φάγαμε πιο πολύ.

Ήταν μία φορά ένα μικρό παιδί… ένα παιδί με μεγάλα μάτια γεμάτα αθωότητα και σιγουριά. Ένα παιδί που του άρεσε να παίζει και να γελάει, που μπορούσε να κλαίει και να παρηγοριέται. Ένα παιδί που μπορούσε να κάνει αστείες γκριμάτσες και να χαίρεται με το παραμικρό. 

Τα προγράμματα θεραπευτικής παρέμβασης  που προτείνονται για την αντιμετώπιση της ψυχογενούς ανορεξίας και βουλιμίας στην εφηβεία είναι: α) η οικογενειακή θεραπεία, β) η επικεντρωμένη στον έφηβο ατομική ψυχοθεραπεία και γ) η γνωστική-συμπεριφορική θεραπεία.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η ψυχαναλυτική εξήγηση του φαινομένου των διατροφικών διαταραχών στην εφηβεία, η οποία τις προσεγγίζει ως μια προσπάθεια του έφηβου να διαχειριστεί συγκρούσεις που προβάλλει η συγκεκριμένη αναπτυξιακή φάση, παλινδρομώντας σε ένα προηγούμενο αναπτυξιακό στάδιο.

Μια σημαντική μερίδα ερευνών έχει καταδείξει μια σειρά από παράγοντες επικινδυνότητας για τις διατροφικές διαταραχές σε εφήβους, δηλαδή συγκεκριμένα γενετικά και περιβαλλοντικά ίχνη που φαίνεται να συνιστούν μια απαραίτητη, σίγουρα όμως όχι επαρκή, συνθήκη για την γέννηση των διατροφικών διαταραχών.

Οι διατροφικές διαταραχές συνιστούν ψυχιατρικές καταστάσεις στις οποίες η φυσιολογική λειτουργία της θρέψης παύει να εξυπηρετεί τον αρχικό σκοπό προσαρμογής της, την επιβίωση, και μετασχηματίζεται σε μια συνθήκη δυσπροσαρμοστικών πρακτικών διατροφής που δεν ανταποκρίνονται πλέον στις ανάγκες της επιβίωσης αλλά αντιθέτως μάλιστα την θέτουν σε κίνδυνο.

Η υπερφαγία και η παχυσαρκία εκθέτουν σε σοβαρό κίνδυνο την υγεία εκατομμυρίων ανθρώπων. Για την κατανόηση της φύσης του προβλήματος, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι δεν τρώμε υπερβολικά μόνο όταν το στομάχι μας είναι άδειο. Ο τρόπος με τον οποίο προσδιορίζουμε αν είμαστε ή όχι πεινασμένοι, αν πρέπει να φάμε ή όχι ή τι πρέπει να φάμε, είναι πιο πολύπλοκος.

Αρκετά συχνά ακούμε για διάφορα είδη δίαιτας που υπόσχονται θεαματική απώλεια κιλών. Όλο και κάποιος από τον περίγυρο θα μας έχει συστήσει ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα διατροφής προκειμένου να επιτευχθεί η απώλεια βάρους. Οι διατροφολόγοι εδώ και αρκετά χρόνια είναι σίγουροι ότι τα προγράμματα δίαιτας, όσο εξατομικευμένα κι αν είναι, βοηθούν στην απώλεια βάρους με επιστημονικά τεκμηριωμένες αποδείξεις.

Η νευρική ανορεξία αποτελεί μία από τις πιο συνηθισμένες και επικίνδυνες διαταραχές στην πρόσληψη τροφής. Εμφανίζεται περισσότερες στις γυναίκες, διότι η κοινωνική πίεση να είναι όμορφες εξωτερικά είναι μεγαλύτερη και χαρακτηρίζεται από την καθολική, αρνητική στάση του ατόμου στη λήψη τροφής σε βαθμό που μπορεί η στέρηση αυτή να οδηγήσει ακόμα και στο θάνατο.

google news iconΤο Psychology.gr είναι εγκεκριμένος εκδότης στην υπηρεσία Google News. Ακολουθήστε μας για να έχετε πρόσβαση στην αρθρογραφία και άμεση ενημέρωση για έρευνες ψυχολογίας και θέματα ψυχικής υγείας: Psychology.gr - Google News

Ακολουθήστε το PSYCHOLOGY.GR στο Youtube για δωρεάν σεμινάρια και στο Facebook για να ενημερώνεστε άμεσα για όλα τα νέα άρθρα ψυχολογίας & αυτοβελτίωσης.

Ψυχ.Διατροφής: Βασικά Άρθρα

Εξειδικευμένοι Συνεργάτες

Οι ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

Εγγραφή στο Newsletter

Ενημερωθείτε για τα άρθρα της εβδομάδας, για σεμινάρια και άλλες δράσεις που αφορούν αποκλειστικά την Ψυχολογία και την Ψυχική Υγεία.

Ενδιαφέροντα