Ακρόαση άρθρου......

Τα παιδιά είναι κατά κανόνα, αυτή η κατηγορία του πληθυσμού που άλλοι ονομάζουν "ιδιαίτερη" και άλλοι "ευαίσθητη" κατηγορία.  Είναι αυτοί οι συνάνθρωποί μας που χρειάζονται μέχρι την ενηλικίωσή τους, την υποστήριξη από γονείς, εκπαιδευτικούς, νόμους. Συνήθως οι γονείς αποφεύγουν να δημοσιεύουν φωτογραφίες των παιδιών τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είναι λένε μεγάλη η έκθεση.

Κάποιοι βέβαια τα εκθέτουν από την ώρα που γεννήθηκαν, αλλά αυτοί δεν αποτελούν την πλειοψηφία. Ο νόμος προστατεύει τα παιδιά, την ανωνυμία τους για παράδειγμα εάν εμπλακούν σε κάτι αξιόποινο. Τα πρόσωπα παιδεραστών με εισαγγελική εντολή, δημοσιεύονται πλέον και καλώς, για την προστασία των ανηλίκων. 

Όμως, αυτό που αναρωτιέμαι είναι το πώς κάποιοι γονείς προστατεύουν τα παιδιά τους. Σπάνια ανοίγω πλέον τηλεόραση αλλά αδυνατώ να δω εκπομπές που εκθέτουν παιδιά μέσω των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Βάζοντάς τα ας πούμε να τραγουδούν μπροστά σε μια κριτική των ταλέντων τους επιτροπή. Πως νιώθει άραγε ένα παιδί που προετοιμάζεται να βγει στην τηλεόραση για να τραγουδήσει;  Έχει άγχος;  Πιέζεται από τους γονείς του; Από την παραγωγή; Από τους τηλεοπτικούς του δασκάλους; Και γιατί να πιεστεί και να αγχωθεί; Μήπως η καθημερινότητά του είναι απλή; Πόσο παραμελεί αυτά τα σχολικά και εξωσχολικά που έχει επιφορτιστεί και καθημερινά κάνει; Τι προσδοκά; Τι σημαίνει γι' αυτή την παιδική ψυχή, η βαρυσήμαντη δήλωση του κριτή του "είσαι έτοιμος ερμηνευτής;"  Πως είναι για το παιδί όταν τα φώτα σβήνουν, η εκπομπή έχει υψηλή τηλεθέαση, γυρίζει σπίτι του και σε λίγο καιρό όλο αυτό έχει ξεχαστεί; Έχει ξεχαστεί από όλους εκτός από το παιδί και το  διαδίκτυο όπου αυτή η εκπομπή θα υπάρχει για πάντα;

Τις ίδιες  αυτές ερωτήσεις που για μένα είναι ρητορικές, θα ήθελα να υποβάλλω σε αυτούς τους γονείς, που έχουν την επιμέλεια του παιδιού τους και αποφασίζουν να το εκθέσουν μέσω της τηλεόρασης. Γιατί το κάνουν;  Για να υπάρξει μια ευκαιρία να γίνουν τα νέα αστέρια στα επόμενα δέκα χρόνια; Για να γίνουν ό,τι δεν μπόρεσαν να γίνουν οι ίδιοι;  Για να δείξουν ότι τα παιδιά τους είναι εξαιρετικά ταλέντα; Για να προφτάσουν να ξεχωρίσουν πρώτα, παρακάμπτοντας αυτά τα εκατοντάδες ίσως και χιλιάδες παιδιά που φοιτούν στα ωδεία και έχουν συμπαραστάτη τους τον χρόνο και την προσπάθεια;

Τις ίδιες προσπάθειες χρόνια τώρα καταβάλλουν ενήλικες σε τέτοιες εκπομπές. Την κατοπινή τους πορεία ο καθένας μας την βλέπει ή μάλλον δεν την βλέπει. Τελικά τα ΜΜΕ, όσο ευγενικά και να είναι, προστατεύουν το παιδί που εκθέτουν

Συγγραφή - Επιμέλεια Άρθρου

Δημήτρης Παπαδημητρίου
Κοινωνιολόγος - MSc στην ανακουφιστική χρονίως πασχόντων.