LGBTQI Quoted!

[Body-Rocker]

η βρεγμενηφυσιγμενη, το οτι μισει ο,τι διαφερει απο κεινη δεν σας ενοχλει καθολου

κι αυτό προκύπτει από πού ακριβώς, αγαπητέ μου;

και γιατί κάθε post πρέπει διά της βίας -την οποία τόσο πολύ αντιμάχεστε, χωρίς να γνωρίζετε ακριβώς γιατί- να μετατράπεται σε chat-αρένα προσωπικών αντιπαραθέσεων;

[Curie]

η βρεγμενηφυσιγμενη, το οτι μισει ο,τι διαφερει απο κεινη δεν σας ενοχλει καθολου

,

οκ ρε axl, έχεις μπει σε όλα τα thread και τα post για να ξεσηκώσεις κάποια στιγμή διαφωνίες; δεν στρέφονται όλα γύρω από τις δικές σου απόψεις..
και επί προσωπικού επιθέσεις και υποθέσεις που θες πάντα να γυρίζεις γύρω από σένα δεν είναι εφικτές πάντα και παντού..
υπάρχει και μέτρο.. και προσωπικά με έχεις προκαλέσει να τις κάνουμε αλλά αυτά τα παιχνίδια δεν χωράνε στην δική μου παραλία!
και να μην θυμηθώ και τα σχόλια σου στο θέμα/ψηφοφορία για την ομοφυλοφιλία..και εκεί αντίρρηση! πρέπει να χωράς παντού δηλαδή;
να είσαι εκεί που ανήκεις για να αισθάνεσαι ότι δεν σε προσβάλουν κιόλας, υπάρχει και η διαφορετικότητα!
το μίσος είναι προσωπικό συναίσθημα και το αισθάνεται μόνο όποιος το έχει κιόλας..

δεν μου αρέσει που το κάνω προσωπικό αυτό αλλά... να βλέπουμε και τα όρια κάποια στιγμή!

Body ευχάριστη παράθεση!

[BrokeN_DoLL]

rain, μαρεσει παρα πολυ που στηριζεις ετσι με παθος και κυριως επιχειρηματα τις αποψεις και τις ευαισθησιες σου. λιγοι ανθρωποι το κανουν πλεον. ετσι να σαι παντα καλα να τα γραφεις

[axl100]

,

οκ ρε axl, έχεις μπει σε όλα τα thread και τα post για να ξεσηκώσεις κάποια στιγμή διαφωνίες; δεν στρέφονται όλα γύρω από τις δικές σου απόψεις..
και επί προσωπικού επιθέσεις και υποθέσεις που θες πάντα να γυρίζεις γύρω από σένα δεν είναι εφικτές πάντα και παντού..
υπάρχει και μέτρο.. και προσωπικά με έχεις προκαλέσει να τις κάνουμε αλλά αυτά τα παιχνίδια δεν χωράνε στην δική μου παραλία!
και να μην θυμηθώ και τα σχόλια σου στο θέμα/ψηφοφορία για την ομοφυλοφιλία..και εκεί αντίρρηση! πρέπει να χωράς παντού δηλαδή;
να είσαι εκεί που ανήκεις για να αισθάνεσαι ότι δεν σε προσβάλουν κιόλας, υπάρχει και η διαφορετικότητα!
το μίσος είναι προσωπικό συναίσθημα και το αισθάνεται μόνο όποιος το έχει κιόλας..

δεν μου αρέσει που το κάνω προσωπικό αυτό αλλά... να βλέπουμε και τα όρια κάποια στιγμή!

Body ευχάριστη παράθεση!

δημοσιος χωρος ειναι, θα μπαινω οπου γουσταρω, αμα δεν σας αρεσει κλαψτε στην ΧΑ

[Curie]

δημοσιος χωρος ειναι, θα μπαινω οπου γουσταρω, αμα δεν σας αρεσει κλαψτε στην ΧΑ

μπορούμε να σε δικαιώσουμε παρόλα αυτά για όλα όσα έχεις υποστεί από το γυναικείο πληθυσμό! :p
Αλλά να ανήκεις σε όλες τις κατηγορίες ανθρώπων, και να θίγεσαι που δεν συμπεριλαμβάνεσαι παντού, συγνώμη αυτό δεν εφικτό και επιστημονικά να το δεις!

[axl100]

μπορούμε να σε δικαιώσουμε παρόλα αυτά για όλα όσα έχεις υποστεί από το γυναικείο πληθυσμό! :p
Αλλά να ανήκεις σε όλες τις κατηγορίες ανθρώπων, και να θίγεσαι που δεν συμπεριλαμβάνεσαι παντού, συγνώμη αυτό δεν εφικτό και επιστημονικά να το δεις!

η υποκρισια μου την σπαει παντα ομως

[Curie]

η υποκρισια μου την σπαει παντα ομως

λέγεται χιούμορ!

end of spam for me,sorry!

[RainAndWind]

Ντολ, ευχαριστώ.
@Curie, σχετικά με το κείμενο που παρέθεσες και που πραγματικά είναι πολύ ενδιαφέρον. Πιστεύεις πως οι γυναίκες δεν μπορούν να αντιστρέψουν με συνειδητή τους επιλογή την ανδρική ματιά? Πχ καθιστώντας τον άντρα αντικείμενο της δικής τους ματιάς? Αν ένας άντρας σταθεί γυμνός μπροστά σε μια γυναίκα που θα τον εξετάζει, αυτή ντυμένη, αυτός γυμνός, πιστεύεις πως δεν θα πάρει μια γεύση της εσωτερίκευσης που περιέγραψες, ή του διχασμού ανάμεσα στο υποκείμενο που παρατηρείται και στον παρατηρητή του?

[Curie]

Ντολ, ευχαριστώ.
@Curie, σχετικά με το κείμενο που παρέθεσες και που πραγματικά είναι πολύ ενδιαφέρον. Πιστεύεις πως οι γυναίκες δεν μπορούν να αντιστρέψουν με συνειδητή τους επιλογή την ανδρική ματιά? Πχ καθιστώντας τον άντρα αντικείμενο της δικής τους ματιάς? Αν ένας άντρας σταθεί γυμνός μπροστά σε μια γυναίκα που θα τον εξετάζει, αυτή ντυμένη, αυτός γυμνός, πιστεύεις πως δεν θα πάρει μια γεύση της εσωτερίκευσης που περιέγραψες, ή του διχασμού ανάμεσα στο υποκείμενο που παρατηρείται και στον παρατηρητή του?

Καλημέρα σας, καταρχήν!
Το κείμενο αυτό πραγματικά κρύβει μεγάλες αλήθειες και πιστεύω ότι κατά μεγάλη πλειοψηφία αντιστοιχούν αυτά στα δύο φύλα, όμως απόλυτο σαφώς δεν υπάρχει.
Θα απαντήσω και κάπως πλαγίως στην ερώτηση..με μερικά ακόμη σχόλια..

Τα κορίτσια από πολύ μικρή ηλικία και μέσα στις οικογένειες γαλουχούνται πολύ έντονα με το συναίσθημα το φόβου, άρα και κατ' επέκταση της μεγάλης προσοχής του εαυτού
τους καθώς ο χαρακτηρισμός "αδύναμο φύλο" μπορεί να μην λέγεται για λόγους ισότητας και φεμινισμού αλλά υπάρχει σε πολλά μυαλά.
Οπότε θεωρείται το θηλυκό πιο εκτεθειμένο σε κινδύνους κάθε είδους, πράξης και λόγων. Το θέμα είναι όμως ότι αντί να το αντιστρέψουν σαν νοοτροπία στο μυαλό ενός κοριτσιού
του διδάσκουν μόνο παθητικό τρόπο προφύλαξης, μη-πρόκλησης και επίσης φόβου για την έκθεση. Μια καταπίεση που ουδέποτε δέχονται τα αρσενικά παιδιά.

Ήδη "πονηρεύουν" το μυαλό μια κοπέλας για πάρα πολλά πράγματα όντας μικρή και επίσης δεν αφήνουν περιθώρια για παιδικότητα, εξ ου και πιο γρήγορη ωρίμανση κατά τα φαινόμενα
των κοριτσιών. Το μυαλουδάκι τους έχει ήδη υπερφορτωθεί με ευθύνες και άγχη για προσεκτική και μετρημένη, κατά πάρα πολλά και σε μεγάλο βαθμό, ζωή!
Αυτή λοιπόν η διαδικασία μπαίνει σαν βιώσιμη στο μυαλό μιας κοπέλας, ενώ σε ένα αγόρι, αρκεί απλά να πράττει κατά το δοκούν και στην καλύτερη να προσέχει απλά το αντίκτυπο για λόγους ευγένειας, συνέπειας και υποχρεώσεων.

Αναμενόμενο λοιπόν να ασχολούνται τόσο έντονα με τον εαυτό τους και το τι θα δείξουν για να μην προκαλέσουν κάτι άσχημο. Ξεφεύγοντας όμως από αυτό το πρότυπο αδύναμης γυναίκας και προχωρώντας, πάντα κατόπιν ενηλικίωσης, σε μια δυναμική γυναίκα με γόητρο, εργασιακή και οικονομική δύναμη λίγο τα πράγματα πότε γίνονται πιο εύκολα πότε πιο δύσκολα.
Δηλαδή αν αποφασίσει μια γυναίκα να τηρεί σε εντέλεια πολλαπλούς ρόλους, πάλι εκτεθειμένη είναι, και τώρα σε πολλές θέσεις ευθύνης (μπορεί να έχει και ηγετική στάση)κατ επέκταση γίνεται
ακόμη πιο παρατηρούμενη, γιατί αυτό, ποτέ στο παρελθόν δεν ήταν αυτονόητο.

Με την προσοχή στραμμένη προς τις κινήσεις μιας γυναικάς τις καθιστά να είναι πολύ περισσότερο σκληρά εργαζόμενες για τα επιθυμητά αποτελέσματα. Κατά τη γνώμη μου πρέπει να απαλλαχτούν από τον ρόλο τελειότητας που τους έχει φορεθεί για τα καλά. Είναι δυσβάσταχτο να πρέπει να φροντίζεις για πολλά, κρινόμενη συνεχώς, ενώ δεν αρκεί απλά όπως στους άντρες να κάνεις ένα πράγμα απλά ικανοποιητικό.

Ένας άντρας δύσκολα πιστεύω μπαίνει σε διαδικασία επιθεωρούμενου γιατί πολύ απλά δεν του έχουν περάσει ποτέ στο μυαλό του ότι το χρειάζεται. Σε περιπτώσεις μόνο που μπορεί να συμβαίνει θεωρώ ότι είναι καθαρά εργασιακές με προϊστάμενο γυναίκα και υφιστάμενο άντρα. Ή στην περίπτωση να έχει ένας άντρας ευαισθησίες παρόμοιες με τις γυναικίες ή και διαφορετικό gender.

Το επίτευγμα για μένα θα είναι να αποφορτιστεί η γυναίκα από τις τόσες έννοιες και βάρη που ουσιαστικά ελεύθερη δεν την αφήνουν, να επιλέξει ρόλους κατά δική της προτεραιότητα, και η οικογένεια να μην της τρελαίνει το μυαλό για προσεκτική παθητική στάση αλλά για ενεργό συμμετοχή και το δικαίωμα στην χαλάρωση του εαυτού της όπου το χρειάζεται.

Η θήρευση και προστασία δεν αρκούν για έναν άντρα, όπως στον αντίποδα, όλα τα υπόλοιπα για δημιουργική, ποιοτική, με ευαισθησίες και σε εντέλεια ζωή με πολλαπλούς ρόλους και ευθύνες είναι πάρα πάρα πολλά για μια γυναίκα(!) για να μπορεί και αυτή να νιώθει λίγο ελευθερία σαν άνθρωπος και μη ελεγχόμενη και τόσο παρατηρούμενη.

Να μοιράζονται περισσότερο και ηθικοί ρόλοι εκτός από δουλειές του σπιτιού, ψώνια και τα σχετικά. Ένα αξιοθαύμαστο παράδειγμα από τους βόρειους λαούς που δεν έχουν κωλύματα ότι η ανάπτυξη και η αναθεώρηση μπορεί να αποβούν μοιραίες για την κοινωνική συνοχή(Έλληνες, ήμαρτον επί τούτου).

Σε περίπτωση που εργαζόμενο ζευγάρι αποφασίσει να κάνει παιδί. Εκτός των όλων επιδομάτων και υπηρεσιών κοινωνικής πρόνοιας που παρέχοντα άριστα θέλω να σταθώ στο ότι η γυναικά παίρνει την αναμενόμενη άδεια για τον τοκετό και έπειτα δικαιούται για το μεγάλωμα του παιδιού 18 ή 20μηνη άδεια(δεν θυμάμαι ακριβώς), με ποια προϋπόθεση όμως;
Να την μοιραστούν οι 2 γονείς εξίσου(!!!) αλλιώς χάνεται. Δηλαδή δεν μπορεί να την πάρει όλη ένας γονέας. Οπότε το πρώτο 10μηνο το παίρνει η γυναίκα για ευνόητους λόγους που μπορεί και να μην το πάρει και όλο και το επόμενο ο άντρας. Έτσι δημιουργείται ένα αίσθημα δικαίου ότι και ο άντρας αν θέλει παιδί πρέπει να βιώσει όλες τις ευθύνες που έχει αυτό σε πλήρη ενασχόληση στο σπίτι και το επίσης σημαντικό να νιώσει ότι κινδυνεύει επαγγελματικά!! Όπως οι χιλιάδες των γυναικών που θέλουν να κάνουν παιδιά που ή τους αρνούνται προσλήψεις ή τυγχάνουν κακομεταχείρισης και αποκλεισμού εντελώς από εργασία. Απίστευτο σουηδικό πρότυπο προς μίμηση.

Προσωπικά αν ήμουν άντρας θα χαιρόμουν να δω μια πιο απελευθερωμένη, κατά τα παραπάνω, γυναίκα και θα την ήθελα στο πλευρό μου.
Εμείς μπορούμε να μείνουμε και άλλους αιώνες πίσω σε παιδεία και στερεότυπα σε αυτήν την κοινωνία-χώρα με τις αντίστοιχες συνέπειες...
Να θεωρούμε το εξής γελοιότατο, πως με ότι μας δίδαξαν και μας μεγάλωσαν οι πρόγονοι μας με το απόσταγμα ηλιθιωδών προτύπων αυτό θα είναι και η αιώνια επιτυχημένη φόρμουλα!

Τα συμπεράσματα δικά σας!

Ευχαριστώ

[Frini]

Kαλημέρα σας
Διαβασα με πολλή προσοχή το κείμενο που παρέθεσες curie και τις αποψεις σου, τα οποία βρήκα πολυ ενδιαφέροντα.
Θα σταθώ σε 2-3 σημεία
"Μια γυναίκα πρέπει συνεχώς να παρατηρεί τον εαυτό της.Συντροφεύεται σχεδόν συνεχώς από την εικόνα του ίδιου της εαυτού"
Το θεωρώ εν γένει σωστή τοποθέτηση, ο ρόλος του άντρα στην ελληνική κοινωνία είναι πιο δεδομένος και ξεκάθαρος, δεν απαιτεί καποιος απ' αυτόν την πολυπλοκότητα των ρόλων που απαιτείται από την γυναίκα.
Πιστεύω ότι αυτό τείνει προς αλλαγή όμως κάποια πράγματα είναι βαθεια ριζωμένα μέσα μας.
Για παράδειγμα ο άντρας μέσα στην οικογένεια αναλαμβάνει όλο και περισσότερους ρόλους, είτε γιατί νιώθει ότι οικογένεια -συντροφικότητα σημαίνει μοιράζομαι ευθύνες και είναι μια πράξη αγάπης προς τον εαυτο του και την γυναίκα του, είτε γιατί με κάποιον τρόπο του επιβάλλεται από τις συνθήκες .Στην δεύτερη συνηθέστερη, αισθάνεται μια πίεση στην ανάληψη καθηκόντων και αν ανταποκριθεί το κάνει κυρίως για την αποφυγή συγκρούσεων με την σύζυγο.
Και στην δυο περιπτώσεις θα ακουσουμε να λεει "βοηθάω την γυναίκα μου" και έτσι θα το αντιμετωπίσουνκαι οι τρίτοι. Κανένας δεν θα τον κρίνει όμως αν δεν ειναι και πολυ συνεπής στον ρόλο αυτό.Η κριτική ματιά θα πέσει παλι στην σύζυγο.
Αυτό έγγυται και σ' αυτό που έγραψες ότι ένας άντρας μπαινει δύσκολα σε διαδικασία επιθεωρούμενος.
Η γυναίκα καλειται συνέχεια να αποδεικνύει ότι μπορεί ν' ανταποκριθεί σ' ολα. Ακόμα ν' αποδεικνύει συνέχεια και την γυναικεία της φύση , η οποία προσδιορίζει την εικόνα της.
Παρατηρώ ότι η νέα γενιά, αυτή που τώρα αρχίζει να βγαίνει στο προσκήνιο, πάει ν' ανατρέψει την "αδικία" αυτή. Όμως η ανατροπή δεν γίνεται με ομαλο τρόπο. Ίσως είναι φυσιολογικο, γιατί η ανατροπή με το στοιχείο της αντίδρασης μέσα της , μπορει να μην γίνει οργανωμένα και με σωστές βάσεις. Για αυτό και βλέπω στα νεοτερα αγορια και κορίτσια κάτω των 25 χρόνων ένα "χασιμο" , σαν να μην ξέρουν σε ποιο ρουχο να μπουνε, σαν να ψάχνουν και δεν μπορούν να βρουν μια "ταυτότητα" που να τους προσδιορίζει.

[Curie]

χαίρομαι για αυτά που τόνισες και συμπλήρωσες!

Στην δεύτερη συνηθέστερη, αισθάνεται μια πίεση στην ανάληψη καθηκόντων και αν ανταποκριθεί το κάνει κυρίως για την αποφυγή συγκρούσεων με την σύζυγο.
Και στην δυο περιπτώσεις θα ακουσουμε να λεει "βοηθάω την γυναίκα μου" και έτσι θα το αντιμετωπίσουνκαι οι τρίτοι. Κανένας δεν θα τον κρίνει όμως αν δεν ειναι και πολυ συνεπής στον ρόλο αυτό.Η κριτική ματιά θα πέσει παλι στην σύζυγο.

Αυτό και αν ισχύει και βαφτίζεται δυστυχώς και προοδευτική διαφορετικότητα! Μεταμφιεσμένη συντηρητικότητα εγώ την βλέπω, με τα συγχαρήκια να πηγαίνουν ξέρετε που γιατί στην αντίθετη πλευρά είναι δεδομένα καθήκοντα που δεν χαίρουν μιας κάποιας "ανταμοιβής"! Τα μπράβο ανταλλάσσονται στους εξέχοντες!!

νεοτερα αγορια και κορίτσια κάτω των 25 χρόνων ένα "χασιμο" , σαν να μην ξέρουν σε ποιο ρουχο να μπουνε, σαν να ψάχνουν και δεν μπορούν να βρουν μια "ταυτότητα" που να τους προσδιορίζει.

Μιας και ανήκω στο target group τα τελευταία χρόνια και φαντάζομαι μεταφορικά εννοείς το "ρούχο", τα στενόκορσα στερεότυπα σαφώς εγκλωβίζουν την εικόνα που βλέπει ο καθένας για τον εαυτό του και αναρωτιέται αν καταρχήν μπορεί να την αλλάξει και κατά δεύτερο πόσο μπορεί χωρίς να αρχίσει να του δημιουργεί προβλήματα ο περίγυρος.
Εκεί δεν χάνονται ακριβώς αλλά γίνονται λίγο σαν τον "ΠΥΡΓΟ ΤΗΣ ΒΑΒΕΛ" ο κάθε ένας εκφράζει μια διαφορετικότητα και νομίζουν ότι μιλάει άλλη γλώσσα. Δεν είναι έτσι όμως, το πως αισθάνομαι και θέλω να το εκφράσω προς τα έξω-εικόνα μου δεν θα πρέπει να τυραννιέται από το πως θα με βλέπει ο άλλος και αν μπορώ να του είμαι αρεστός και να τον πλησιάσω. Μια ελευθερία θα ξεκαθάριζε το τοπίο και ο καθένας θα τραβούσε προς τον άνθρωπο που νιώθει άνετα να εκφραστεί σε όλα, δεν περνάει λογοκρισία και κυρίως ταιριάζει.
Ενώ τώρα κοπιάζουμε για να ταιριάξουμε κάπου όλοι!!
Σαν πραγματικότητα ζόρικη όμως αυτό ισχύει ακόμη δυστυχώς...

[Frini]

Ναι φυσικά μεταφορικα το είπα, μακάρι να μην βρουν κανένα κοστουμι να χωρέσουν και να είναι ο εαυτος τους..
Η διαφορετικότητα οφείλει στον εαυτό της να είναι αυθεντική.
Κάποιες φορές και το παρατηρώ ιδιαιτερα στα νέα παιδιά, η διαφορετικότητα γίνεται αυτοσκοπός και χάνεται η ουσία .
Και το χειρότερο μεγαλώνοντας , πιθανον να την εγκαταλείψουν όπως έκαναν πολλές γενιές πριν απ' τη δική τους ,σαν ένα κοστούμι που πια δεν τους κάνει και να υιοθετουν τα αποδεκτά πρότυπα και στερεότυπα..

[λιλιουμ]

Καλημέρα σας, καταρχήν!
Το κείμενο αυτό πραγματικά κρύβει μεγάλες αλήθειες και πιστεύω ότι κατά μεγάλη πλειοψηφία αντιστοιχούν αυτά στα δύο φύλα, όμως απόλυτο σαφώς δεν υπάρχει.
Θα απαντήσω και κάπως πλαγίως στην ερώτηση..με μερικά ακόμη σχόλια..

Τα κορίτσια από πολύ μικρή ηλικία και μέσα στις οικογένειες γαλουχούνται πολύ έντονα με το συναίσθημα το φόβου, άρα και κατ' επέκταση της μεγάλης προσοχής του εαυτού
τους καθώς ο χαρακτηρισμός "αδύναμο φύλο" μπορεί να μην λέγεται για λόγους ισότητας και φεμινισμού αλλά υπάρχει σε πολλά μυαλά.
Οπότε θεωρείται το θηλυκό πιο εκτεθειμένο σε κινδύνους κάθε είδους, πράξης και λόγων. Το θέμα είναι όμως ότι αντί να το αντιστρέψουν σαν νοοτροπία στο μυαλό ενός κοριτσιού
του διδάσκουν μόνο παθητικό τρόπο προφύλαξης, μη-πρόκλησης και επίσης φόβου για την έκθεση. Μια καταπίεση που ουδέποτε δέχονται τα αρσενικά παιδιά.

Ήδη "πονηρεύουν" το μυαλό μια κοπέλας για πάρα πολλά πράγματα όντας μικρή και επίσης δεν αφήνουν περιθώρια για παιδικότητα, εξ ου και πιο γρήγορη ωρίμανση κατά τα φαινόμενα
των κοριτσιών. Το μυαλουδάκι τους έχει ήδη υπερφορτωθεί με ευθύνες και άγχη για προσεκτική και μετρημένη, κατά πάρα πολλά και σε μεγάλο βαθμό, ζωή!
Αυτή λοιπόν η διαδικασία μπαίνει σαν βιώσιμη στο μυαλό μιας κοπέλας, ενώ σε ένα αγόρι, αρκεί απλά να πράττει κατά το δοκούν και στην καλύτερη να προσέχει απλά το αντίκτυπο για λόγους ευγένειας, συνέπειας και υποχρεώσεων.

Αναμενόμενο λοιπόν να ασχολούνται τόσο έντονα με τον εαυτό τους και το τι θα δείξουν για να μην προκαλέσουν κάτι άσχημο. Ξεφεύγοντας όμως από αυτό το πρότυπο αδύναμης γυναίκας και προχωρώντας, πάντα κατόπιν ενηλικίωσης, σε μια δυναμική γυναίκα με γόητρο, εργασιακή και οικονομική δύναμη λίγο τα πράγματα πότε γίνονται πιο εύκολα πότε πιο δύσκολα.
Δηλαδή αν αποφασίσει μια γυναίκα να τηρεί σε εντέλεια πολλαπλούς ρόλους, πάλι εκτεθειμένη είναι, και τώρα σε πολλές θέσεις ευθύνης (μπορεί να έχει και ηγετική στάση)κατ επέκταση γίνεται
ακόμη πιο παρατηρούμενη, γιατί αυτό, ποτέ στο παρελθόν δεν ήταν αυτονόητο.

Με την προσοχή στραμμένη προς τις κινήσεις μιας γυναικάς τις καθιστά να είναι πολύ περισσότερο σκληρά εργαζόμενες για τα επιθυμητά αποτελέσματα. Κατά τη γνώμη μου πρέπει να απαλλαχτούν από τον ρόλο τελειότητας που τους έχει φορεθεί για τα καλά. Είναι δυσβάσταχτο να πρέπει να φροντίζεις για πολλά, κρινόμενη συνεχώς, ενώ δεν αρκεί απλά όπως στους άντρες να κάνεις ένα πράγμα απλά ικανοποιητικό.

Ένας άντρας δύσκολα πιστεύω μπαίνει σε διαδικασία επιθεωρούμενου γιατί πολύ απλά δεν του έχουν περάσει ποτέ στο μυαλό του ότι το χρειάζεται. Σε περιπτώσεις μόνο που μπορεί να συμβαίνει θεωρώ ότι είναι καθαρά εργασιακές με προϊστάμενο γυναίκα και υφιστάμενο άντρα. Ή στην περίπτωση να έχει ένας άντρας ευαισθησίες παρόμοιες με τις γυναικίες ή και διαφορετικό gender.

Το επίτευγμα για μένα θα είναι να αποφορτιστεί η γυναίκα από τις τόσες έννοιες και βάρη που ουσιαστικά ελεύθερη δεν την αφήνουν, να επιλέξει ρόλους κατά δική της προτεραιότητα, και η οικογένεια να μην της τρελαίνει το μυαλό για προσεκτική παθητική στάση αλλά για ενεργό συμμετοχή και το δικαίωμα στην χαλάρωση του εαυτού της όπου το χρειάζεται.

Η θήρευση και προστασία δεν αρκούν για έναν άντρα, όπως στον αντίποδα, όλα τα υπόλοιπα για δημιουργική, ποιοτική, με ευαισθησίες και σε εντέλεια ζωή με πολλαπλούς ρόλους και ευθύνες είναι πάρα πάρα πολλά για μια γυναίκα(!) για να μπορεί και αυτή να νιώθει λίγο ελευθερία σαν άνθρωπος και μη ελεγχόμενη και τόσο παρατηρούμενη.

Να μοιράζονται περισσότερο και ηθικοί ρόλοι εκτός από δουλειές του σπιτιού, ψώνια και τα σχετικά. Ένα αξιοθαύμαστο παράδειγμα από τους βόρειους λαούς που δεν έχουν κωλύματα ότι η ανάπτυξη και η αναθεώρηση μπορεί να αποβούν μοιραίες για την κοινωνική συνοχή(Έλληνες, ήμαρτον επί τούτου).

Σε περίπτωση που εργαζόμενο ζευγάρι αποφασίσει να κάνει παιδί. Εκτός των όλων επιδομάτων και υπηρεσιών κοινωνικής πρόνοιας που παρέχοντα άριστα θέλω να σταθώ στο ότι η γυναικά παίρνει την αναμενόμενη άδεια για τον τοκετό και έπειτα δικαιούται για το μεγάλωμα του παιδιού 18 ή 20μηνη άδεια(δεν θυμάμαι ακριβώς), με ποια προϋπόθεση όμως;
Να την μοιραστούν οι 2 γονείς εξίσου(!!!) αλλιώς χάνεται. Δηλαδή δεν μπορεί να την πάρει όλη ένας γονέας. Οπότε το πρώτο 10μηνο το παίρνει η γυναίκα για ευνόητους λόγους που μπορεί και να μην το πάρει και όλο και το επόμενο ο άντρας. Έτσι δημιουργείται ένα αίσθημα δικαίου ότι και ο άντρας αν θέλει παιδί πρέπει να βιώσει όλες τις ευθύνες που έχει αυτό σε πλήρη ενασχόληση στο σπίτι και το επίσης σημαντικό να νιώσει ότι κινδυνεύει επαγγελματικά!! Όπως οι χιλιάδες των γυναικών που θέλουν να κάνουν παιδιά που ή τους αρνούνται προσλήψεις ή τυγχάνουν κακομεταχείρισης και αποκλεισμού εντελώς από εργασία. Απίστευτο σουηδικό πρότυπο προς μίμηση.

Προσωπικά αν ήμουν άντρας θα χαιρόμουν να δω μια πιο απελευθερωμένη, κατά τα παραπάνω, γυναίκα και θα την ήθελα στο πλευρό μου.
Εμείς μπορούμε να μείνουμε και άλλους αιώνες πίσω σε παιδεία και στερεότυπα σε αυτήν την κοινωνία-χώρα με τις αντίστοιχες συνέπειες...
Να θεωρούμε το εξής γελοιότατο, πως με ότι μας δίδαξαν και μας μεγάλωσαν οι πρόγονοι μας με το απόσταγμα ηλιθιωδών προτύπων αυτό θα είναι και η αιώνια επιτυχημένη φόρμουλα!

Τα συμπεράσματα δικά σας!

Ευχαριστώ

Eγω δεν αντεξα να το διαβασω ολο ομολογω και επειδη δεν εχω διαβασει και ολα τα προηγουμενα μηνυματα δεν καταλαβα σε τι απαντουσε το κειμενο ακριβως, μιας και το θεμα του νηματος ειναι αλλο νομιζω....

Δεν μπηκε κανενας lgbtqi να μας γραψει απο πρωτο χερι εδω την αποψη του επι του θεματος, εμενα αυτο θα με ενδιεφερε. Δεν εχουμε κανεναν εδω να? Ή δεν ενδιαφερονται για το θεμα? Δεν ειναι προτιμοτερο να ακουμε καποιον να μιλαει για τις δικες του, τις ιδιες του τις εμπειριες και οχι αλλους να μιλανε εκ μερους τους, ειτε απο το στρατοπεδο των "συμμαχων", ειτε των "αντιπαλων", ειτε των ουδετερων?

[Curie]

Eγω δεν αντεξα να το διαβασω ολο ομολογω και επειδη δεν εχω διαβασει και ολα τα προηγουμενα μηνυματα δεν καταλαβα σε τι απαντουσε το κειμενο ακριβως, μιας και το θεμα του νηματος ειναι αλλο νομιζω....

Δεν μπηκε κανενας lgbtqi να μας γραψει απο πρωτο χερι εδω την αποψη του επι του θεματος, εμενα αυτο θα με ενδιεφερε. Δεν εχουμε κανεναν εδω να? Ή δεν ενδιαφερονται για το θεμα? Δεν ειναι προτιμοτερο να ακουμε καποιον να μιλαει για τις δικες του, τις ιδιες του τις εμπειριες και οχι αλλους να μιλανε εκ μερους τους, ειτε απο το στρατοπεδο των "συμμαχων", ειτε των "αντιπαλων", ειτε των ουδετερων?

μακροσκελές κείμενο το ομολογώ ,ο οίστρος ήταν μεγάλος :p και αφορούσε για τους ρόλους των 2 φύλων και πως μεταλλάσσονται σύμφωνα με τον κοινωνικό περίγυρο..σχετίζεται με τα gender περισσότερο...

τι θα ήθελες να μάθεις ακριβώς;

[λιλιουμ]

Θα ηθελα να ακουσω εδω μεσα τις αποψεις περι αυτου του ειδους ρατσισμου απο δικα τους προσωπικα βιωματα, απλων και συνηθισμενων και καθημερινων ανθρωπων (οχι πχ του πιο δημοφιλη ακτιβιστη κλπ) με διαφορετικο σεξουαλικο προσανατολισμο, κατα προτιμηση Ελληνων, μιας και οι περισσοτεροι εδω περα ειμαστε Ελληνες και μενουμε εδω, και ειναι διαφορετικη η ελληνικη πραγματικοτητα απο την πακιστανικη η την ολλανδικη η την αμερικανικη.