Ακρόαση άρθρου......

kassiani trikaliotii1. Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς......

Είμαι Ψυχολόγος από το 2004. Αγαπώ πολύ την επιστήμη της Ψυχολογίας και θεωρώ ότι είναι μία από τις πιο σημαντικές σύγχρονες επιστήμες, που έχουν να προσφέρουν πολλά στον άνθρωπο, όσον αφορά στην αυτογνωσία, στην αυτοβελτίωση και το ευ ζην.

 

Έπειτα από την απόκτηση του πρώτου μου πτυχίου στην Ψυχολογία, φροντίζω να εκπαιδεύομαι συνεχώς σε κλασσικές αλλά και νεότερες θεραπευτικές προσεγγίσεις, μέσω εκπαιδευτικών προγραμμάτων, μέσω σεμιναρίων και συνεδρίων.

Μέσω αυτών των γνώσεων, προσπαθώ με κάθε δυνατό τρόπο και όσο καλύτερα μπορώ, να προσφέρω τις υπηρεσίες μου στους ανθρώπους , που απευθύνονται σε μένα.

Ο άμεσος και αρχικός στόχος μου είναι να τους υποστηρίξω συμβουλευτικά και να τους ενημερώσω για τη σημασία και το νόημα που έχουν οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν  ή τα συμπτώματα τα οποία εμφανίζουν. Ο μακροπρόθεσμος στόχος μου είναι να τους βοηθήσω να γνωρίσουν οι ίδιοι την προσωπική τους ιστορία ή αλλιώς την αλήθεια τους και  μέσω αυτής της γνώσης να ψάξουν και να ανακαλύψουν οι ίδιοι, με τη δική μου πάντα ενθάρρυνση και υποστήριξη, την πραγματική τους δύναμη, τα ταλέντα αλλά και τις ικανότητές τους.

2. Για ποιο λόγο επιλέξατε να ακολουθήσετε επαγγελματική καριέρα στον τομέα της ψυχολογίας?

Η επιστήμη της Ψυχολογίας με ενθουσίαζε ανέκαθεν, από πολύ μικρή ηλικία. Από την εποχή, που προετοιμαζόμουν για την εισαγωγή μου στο Πανεπιστήμιο, ήταν απόλυτα ξεκάθαρο μέσα μου, ότι η Ψυχολογία ήταν η μόνη επιστήμη , που ήθελα να σπουδάσω, αλλά και να εξασκήσω μετέπειτα. Δεν έχω μετανιώσει για αυτή μου την επιλογή.

Αντιθέτως, νιώθω καθημερινά πολύ χαρούμενη και ευγνώμων, που η πρώτη μου αυτή επιλογή, μου δίνει τη δυνατότητα να προσφέρω τη βοήθειά μου σε όσους ανθρώπους τη χρειάζονται. Πάντα πίστευα και πιστεύω στις απεριόριστες δυνατότητες του ανθρώπου αλλά και στη μεγάλη ψυχική δύναμη , που κρύβει ο ανθρώπινος ψυχισμός, όσο αντίξοες και αν είναι οι συνθήκες ή τα βιώματα.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΔΙΑΛΕΞΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ
3 Μήπως μεγάλωσες και εσύ με γονείς που ήταν απόμακροι; Δύστροποι; Εγωκεντρικοί; Απορριπτικοί; Ελεγκτικοί; Επικριτικοί; Μη-διαθέσιμοι;
Ανακάλυψε τους τέσσερις τύπους τοξικών-ανώριμων γονέων

3. Τι ψυχοθεραπευτική προσέγγιση ακολουθείτε στη δουλειά σας?

Έχω εκπαιδευτεί στην εκλεκτική συμβουλευτική, στην Ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία και στην Παιγνιοθεραπεία. Στους ενήλικες ακολουθώ τις βασικές αρχές της Ψυχαναλυτικής - Ψυχοδυναμικής ψυχοθεραπείας. Παρόλα αυτά, συνδυάζω τεχνικές και από άλλες προσεγγίσεις εάν κρίνω ότι αυτό είναι απαραίτητο για την καλύτερη επεξεργασία των θεμάτων, του θεραπευόμενου. Λειτουργώ, λοιπόν, αρκετά συνθετικά, ανάλογα με τον άνθρωπο, που έχω απέναντί μου και τις ανάγκες του. Στα παιδιά, στις ηλικίες 4 έως 12 ετών ακολουθώ την προσέγγιση της μη κατευθυντικής Παιγνιοθεραπείας, δηλαδή, τη χρήση του θεραπευτικού παιχνιδιού ως μέσο για την επίλυση και ανακούφιση των συναισθηματικών και συμπεριφορικών προβλημάτων του παιδιού. Και στις δύο προσεγγίσεις εργάζομαι ατομικά. Επίσης, συντονίζω κατά καιρούς και βιωματικά σεμινάρια αυτογνωσίας, τα οποία γίνονται ομαδικά.

4. Μιλήστε μας λίγο γι αυτή την προσέγγιση. Για ποιο λόγο την επιλέξατε? Ποια είναι τα σημαντικά σημεία αυτής?

Η Ψυχαναλυτική-Ψυχοδυναμική Ψυχοθεραπεία με εκφράζει ως προσέγγιση σε σημαντικό βαθμό, γιατί βασίζεται στη θεραπευτική σχέση μεταξύ θεραπευτή και θεραπευόμενου, η οποία εγκαθιδρύεται σταδιακά, μέσα σε ένα σταθερό θεραπευτικό πλαίσιο αποδοχής και ασφάλειας. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ο θεραπευόμενος έχει τη δυνατότητα να μιλά για όποιο θέμα τον απασχολεί και τον δυσκολεύει, να λέει δηλαδή, ελεύθερα ό,τι του έρχεται στο νου.

Ο ρόλος του θεραπευτή, είναι να ακούει προσεκτικά το θεραπευόμενο, και με βάση αυτά, που του λέει, να μοιράζεται τις σκέψεις και τα συναισθήματά του με σκοπό να δώσει κάποιο νόημα στα λεγόμενά του. Το νόημα αυτό,  θα τον βοηθήσει σταδιακά να αναγνωρίσει και αργότερα να επιλύσει τις εσωτερικές του συγκρούσεις, οι οποίες τον δυσκολεύουν ή άλλοτε τον αποδιοργανώνουν. Ο θεραπευτής, φροντίζει, επίσης, να είναι σταθερό το πλαίσιο(χώρος, χρόνος, διαδικασία) προκειμένου να προστατέψει το θεραπευόμενο και τη θεραπευτική διαδικασία.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΔΙΑΛΕΞΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ
3 Μήπως μεγάλωσες και εσύ με γονείς που ήταν απόμακροι; Δύστροποι; Εγωκεντρικοί; Απορριπτικοί; Ελεγκτικοί; Επικριτικοί; Μη-διαθέσιμοι;
Ανακάλυψε τους τέσσερις τύπους τοξικών-ανώριμων γονέων

Επέλεξα αυτή την προσέγγιση, γιατί είναι αρκετά αναλυτική και αναζητά την βαθύτερη  αιτία των συμπτωμάτων και δυσκολιών του πελάτη. Δε στέκεται στην επιφάνεια των συμπτωμάτων. Οπότε, έχει και μακροχρόνια αποτελέσματα. Ένα άλλο στοιχείο, που μου ταιριάζει, επίσης, είναι ότι η προσέγγιση αυτή δεν κατευθύνει τον θεραπευόμενο. Αυτός έχει την ευθύνη για τις επιλογές  και τις πράξεις του. Η εμπειρία μου όλα τα χρόνια που βλέπω ανθρώπους θεραπευτικά, έχει δείξει ότι ο συνδυασμός όλων των παραπάνω στοιχείων της προσέγγισης, που ακολουθώ, έχει εξαιρετικά αποτελέσματα. Αρκεί να υπάρχει θέληση , επιμονή και υπομονή από την πλευρά του θεραπευόμενου: θέληση για προσωπική ανάπτυξη και επίλυση των εσωτερικών συγκρούσεων και υπομονή προκειμένου να δει τα αποτελέσματα της προσπάθειας , που έχει καταβάλλει σε όλη την πορεία του θεραπευτικού του ταξιδιού προς την αυτοπραγμάτωση.

Σχετικά με την κατεύθυνση της Παιγνιοθεραπείας, που ακολουθώ στα παιδιά, επέλεξα αυτή τη μέθοδο, γιατί πιστεύω ότι το θεραπευτικό παιχνίδι είναι ο μόνος φυσικός τρόπος έκφρασης του παιδιού, μέσω του οποίου το παιδί μπορεί να ανακουφιστεί συναισθηματικά και να περιορίσει τις δυσκολίες συμπεριφοράς, μέσα σε ένα ασφαλές θεραπευτικό πλαίσιο.  Συγκεκριμένα, η μη κατευθυντική προσέγγιση, μου ταιριάζει πολύ διότι αφήνει το ελεύθερο στο παιδί κατά τη συνεδρία να επιλέξει το μέσο, με το οποίο θα ασχοληθεί, δεν κατευθύνει το παιδί και αφήνει την ελευθερία και την ευθύνη των επιλογών στο ίδιο. Με αυτό τον τρόπο το παιδί ενδυναμώνεται, αρχίζει να πιστεύει στις δυνάμεις του και να γίνεται πιο ανεξάρτητο και υπεύθυνο.

5. Ποια είναι η κατάσταση της ψυχοθεραπείας σήμερα στην Ελλάδα? Υπάρχει ακόμη το "στίγμα" ή οι άνθρωποι απευθύνονται άφοβα στους ειδικούς?

Είναι αρκετά ενθαρρυντικό το γεγονός ότι η Ψυχοθεραπεία στην εποχή μας δεν αποτελεί τόσο ταμπού, όσο παλαιότερα. Δεν έχει εξαλειφθεί, όμως τελείως. Είναι, επίσης, σημαντικό, ότι ο περισσότερος κόσμος  ταυτίζει λιγότερο πλέον, τον Ψυχολόγο με τον Ψυχίατρο.

6. Τι θα λέγατε σε κάποιον που διστάζει να ξεκινήσει ψυχοθεραπεία?
Θα έλεγα χωρίς δεύτερη σκέψη ότι αυτή η απόφαση θα είναι μία πραγματική επένδυση ζωής. Θα είναι ένα πολύτιμο δώρο προς τον εαυτό του. Τα αποτελέσματα είναι αδιαμφισβήτητα, οπότε δε χρειάζεται να χάνει χρόνο.

7. Πείτε μας λίγα λόγια για την ατμόσφαιρα της 1ης συνεδρίας με νέους ασθενείς/πελάτες.

Η πρώτη συνεδρία είναι αναγνωριστική. Όταν έρχεται κάποιος στο γραφείο μου, αρχικά ρωτώ για το λόγο, που έχει έρθει, ποιο είναι δηλαδή το αίτημά του. Προσπαθώ, λοιπόν, μέσα από τα λεγόμενά του να καταλάβω τι ανάγκες έχει και τι ζητά από εμένα. Εφόσον κρίνω ότι μπορώ να βοηθήσω, και εφόσον και ο πελάτης αποφασίσει ότι θέλει να ξεκινήσει κάποια συνεργασία μαζί μου, του ανακοινώνω το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα δουλέψουμε καθώς και τον τρόπο ή τη διαδικασία της προσέγγισης που ακολουθώ.  Σε περίπτωση, που κρίνω ότι δεν μπορώ να βοηθήσω το συγκεκριμένο άνθρωπο, τότε, παραπέμπω σε εξειδικευμένο συνάδελφο.

Εφόσον, λοιπόν, συμφωνήσει ο πελάτης  με το πλαίσιο της ψυχοθεραπείας, που θα του προτείνω, αποφασίζουμε μαζί για τη συχνότητα των συναντήσεων , τη μέρα και την ώρα. Φυσικά, είμαι ανοικτή να απαντήσω σε όποιες ερωτήσεις θέλει να μου θέσει ο εκάστοτε πελάτης, σχετικά με τις σπουδές μου,  την ειδίκευσή μου και άλλα.

8. Ποιοι είναι οι συχνότεροι λόγοι για τους οποίους σας επισκέπτεται κάποιος?

Κάποιοι  άνθρωποι, που έρχονται στο γραφείο μου, βρίσκονται σε μία δύσκολη φάση ζωής(για παράδειγμα χωρισμός, απώλεια αγαπημένου προσώπου) . Άλλοι δυσκολεύονται να διαχειριστούν  τα συναισθήματά τους ή ακόμα και την ίδια την καθημερινότητά τους. Πολλές φορές, έρχονται και με έντονα συμπτώματα (ψυχοσωματικά ή αγχώδη συμπτώματα) και επιθυμούν άμεση ανακούφιση από αυτά.

9. Επιγραμματικά, τι θα προτείνατε σε κάποιον που βιώνει πολύ άγχος στην καθημερινότητα του?

Αρχικά, θα πρότεινα να ψάξει να βρει από πού προέρχεται αυτό το άγχος και  να αναζητήσει τη βοήθεια και την υποστήριξη του κοντινού περιβάλλοντός του, προσπαθώντας να βρει εναλλακτικούς τρόπους διαχείρισης. Είναι πολύ σημαντικό να μοιραζόμαστε τα προβλήματα και τα συναισθήματά μας με τους δικούς μας ανθρώπους.  Αν αυτό δε βοηθήσει, και δεν ανακουφιστεί από το έντονο άγχος , θα τον συμβούλευα να επισκεφθεί κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας.

Η αλήθεια είναι πως είναι πολύ διαφορετική η βοήθεια , που μας προσφέρουν οι φίλοι και οι συγγενείς σε σχέση με τη βοήθεια που θα μας δώσει ο ειδικός. Ο ειδικός, πέρα από την υποστήριξη, θα προσπαθήσει μαζί με τον θεραπευόμενο να βρει τις αιτίες των δυσκολιών του, και θα τον βοηθήσει να ανακαλύψει ο ίδιος την εσωτερική του δύναμη, έτσι ώστε να έχει την ικανότητα να αντιμετωπίζει πιο αποτελεσματικά τις προκλήσεις της ζωής.

10. Σε ερευνητικό επίπεδο έχετε δραστηριοποιηθεί μέχρι τώρα ή πρόκειται να δραστηριοποιηθείτε?

Ναι, φυσικά. Στο πλαίσιο της εξειδίκευσής μου στη Σχολική Ψυχολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, πρόκειται να διεξάγω μία ποσοτική έρευνα σχετικά με τα είδη του δεσμού προσκόλλησης παιδιού-γονέα. Η έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη και θα ολοκληρωθεί στο τέλος του έτους. Ο δεσμός προσκόλλησης είναι ένα από τα αγαπημένα μου θέματα, καθώς διαδραματίζει πρωταρχικό ρόλο στην ανάπτυξη και εξέλιξη του ανθρώπου ,και χαίρομαι, που η έρευνα αυτή θα μου δώσει την ευκαιρία να εντρυφήσω σε αυτό.

Δείτε όλα τα άρθρα της Επιστημονικής Συνεργάτιδας στο psychology.gr: Αρθρογραφία Κασσιανή Τρικαλιώτη