Η αναγνώριση των ανθρώπων από τα πρόσωπά τους είναι κάτι που όλοι κάνουμε σχεδόν αυτομάτα. Όταν όμως οι ερευνητές επιχείρησαν να αναλύσουν το φαινόμενο, βρήκαν ότι στην πραγματικότητα η αναγνώριση προσώπων περιλαμβάνει μια ποικιλία από πολύ σύνθετα έργα.

Το 1974, ένα εύρημα σε ένα εργαστήριο της Ιατρικής και Οδοντιατρικής Σχολής στο Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ βοήθησε στον επανασχεδιασμό του βιολογικού χάρτη του σώματος: ο ψυχολόγος Ρόμπερτ Άντερ ανακάλυψε ότι το ανοσοποιητικό σύστημα, όπως και το μυαλό, μπορεί να εκπαιδευτεί. Το συμπέρασμά του προκάλεσε σοκ. Η ισχύουσα άποψη στην ιατρική ήταν ανέκαθεν ότι μόνο ο εγκέφαλος και το κεντρικό νευρικό σύστημα μπορούσαν να αντιδράσουν στην εμπειρία αλλάζοντας τον τρόπο συμπεριφοράς τους.

Όπως κάθε τι που συμβαίνει στον οργανισμό μας και γίνεται αντιληπτό μέσω των αισθήσεων και των συναισθημάτων, έτσι και ο έρωτας στην γέννηση του ενεργοποιεί ολόκληρο το θαυμαστό εργοστάσιο που λέγεται εγκέφαλος.

Ο κεντρικός πυλώνας της Ιατρικής του 21ου αιώνα συνίσταται στην αναζήτηση της παθογένειας κάθε διαταραχής, δηλαδή της βιολογικής αιτίας της. Ενώ στο επίπεδο των καθαρά σωματικών νόσων αυτό επιτυγχάνεται σε μεγάλο βαθμό (π.χ. AIDS, στομαχικά έλκη κλπ), δεν φαίνεται να συμβαίνει το ίδιο με τις ψυχικές διαταραχές.

Η ντοπαμίνη, η ορμόνη που παράγεται μέσω συνάψεων στο νευρωνικό σύστημα και λειτουργεί στον εγκέφαλο ως νευροδιαβιβαστής, είναι γνωστό πως επηρεάζει έναν μεγάλο αριθμό διαδικασιών, τόσο σε σωματικό όσο και ψυχικό επίπεδο. Μαθαίνοντας κανείς τους τρόπους «τόνωσης» των επιπέδων ντοπαμίνης - με φυσικές μεθόδους πάντα - είναι δυνατόν να βοηθηθεί αρκετά σε δύσκολες καταστάσεις, όπως για παράδειγμα η κατάθλιψη και το άγχος, ενώ όταν το ντοπαμινεργικό σύστημα βρίσκεται σε ορθή λειτουργία το άτομο βιώνει κανονικά όλα τα συναισθήματα χωρίς να ταλαιπωρείται.

Οι ιδέες του Sigmund Freud σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας του ανθρώπινου εγκεφάλου κυριάρχησαν κατά το πρώτο μισό του 20ού αιώνα.Η βασική του άποψη ήταν ότι τα κίνητρα της συμπεριφοράς (motivations) παραμένουν σε μεγάλο βαθμό κρυμμένα στο ασυνείδητο (unconscious), αποκλείονται αποτελεσματικά από την συνείδηση (consciousness), μέσω της απώθησης (repression).

Το σύνδρομο Tourette ή αλλιώς σύνδρομο Gilles de la Tourette (από τον Γάλλο γιατρό και νευρολόγο Ζιλ ντε λα Τουρέτ που δημοσίευσε μια έκθεση για εννέα ασθενείς με το σύνδρομο Tourette το 1885) είναι μια νευροψυχιατρική διαταραχή που ξεκινά από την παιδική ηλικία και χαρακτηρίζεται από την παρουσία πολλαπλών κινητικών και φωνητικών τικ. 

Παρά τις αλματώδεις εξελίξεις της επιστήμης και την αύξηση του προσδόκιμου ζωής, το γήρας πολύ συχνά συνοδεύεται από σωματικά και ψυχικά προβλήματα. Όλο και πιο συχνά κάνουν την εμφάνιση τους νευροεκφυλιστικές διαταραχές (Αλτσχάιμερ, Πάρκινσον, Μετωποκροταφική κτλ) που οδηγούν στην εκδήλωση της άνοιας

Η ακετυλοχολίνη (acetylcholine) είναι ένας από τους κεντρικούς νευροδιαβιβαστές του εγκεφάλου, που παίζει ρόλο σε πολλές σημαντικές λειτουργίες. Η ακετυλοχολίνη ήταν ο πρώτος νευροδιαβιβαστής που ανακαλύφθηκε, ήδη από το 1914, από τους Otto Loewi και Henry Dale, οι οποίοι κέρδισαν και βραβείο Νόμπελ για την δουλειά τους.

google news iconΤο Psychology.gr είναι εγκεκριμένος εκδότης στην υπηρεσία Google News. Ακολουθήστε μας για να έχετε πρόσβαση στην αρθρογραφία και άμεση ενημέρωση για έρευνες ψυχολογίας και θέματα ψυχικής υγείας: Psychology.gr - Google News

Ακολουθήστε το PSYCHOLOGY.GR στο Youtube για δωρεάν σεμινάρια και στο Facebook για να ενημερώνεστε άμεσα για όλα τα νέα άρθρα ψυχολογίας & αυτοβελτίωσης.

Νευροψυχολογία: Βασικά Άρθρα

Οι ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

Εγγραφή στο Newsletter

Ενημερωθείτε για τα άρθρα της εβδομάδας, για σεμινάρια και άλλες δράσεις που αφορούν αποκλειστικά την Ψυχολογία και την Ψυχική Υγεία.

Ενδιαφέροντα