Οδυσσέας Ελύτης: Είμαι εγώ που σκέφτομαι καθημερινά πως η ζωή μου είναι μία; Όλοι οι υπόλοιποι το ξεχνούν;

Αναρωτιέμαι μερικές φορές. Είμαι εγώ που σκέφτομαι καθημερινά πως η ζωή μου είναι μία; Όλοι οι υπόλοιποι το ξεχνούν; Ή πιστεύουν πως θα έχουν και άλλες, πολλές ζωές, για να κερδίσουν το χρόνο που σπαταλούν; - Οδυσσέας Ελύτης

Αλήθεια… Πότε ήταν η τελευταία φορά που εκτίμησες μία όμορφη στιγμή;

Πότε ήταν η τελευταία φορά που δεν ακύρωσες, με μία αρνητική σκέψη, την ομορφιά σε κάτι που απόλαυσες;

Δείτε στο εξειδικευμένο βιβλιοπωλείο Ψυχολογίας της Πύλης μας επιλεγμένα βιβλία Αυτοβοήθειας

Μήπως έχουμε μάθει να εστιάζουμε στα αρνητικά;

Μήπως έχουμε μάθει να σκεφτόμαστε τα λάθη μας και ξεχνάμε τη μαγεία της στιγμής;

Μήπως έχουμε μάθει να εστιάζουμε στις υποχρεώσεις, στα πρέπει, στα «απαγορεύεται» και ξεχνάμε τις απολαύσεις;

Μήπως τελικά ξεχνάμε ότι η ζωή είναι μία και σπαταλάμε το χρόνο μας, δίνοντας εξαιρετικές συμβουλές στους άλλους για αυτά που πρέπει να κάνουν, λησμονώντας τα όμως εμείς οι ίδιοι;

Και η αλήθεια είναι ότι η ζωή είναι μία.. συχνά όμως λησμονούμε την αξία της.. επικεντρωνόμαστε στους φόβους, στις ανασφάλειες, στην καθημερινότητα, στις υποχρεώσεις, στις διαχειρίσεις.

Καταλήγουμε να συζητάμε για όλα με τη λέξη «διαχείριση» και ξεχνάμε...

Μερικές φορές ξεχνάμε τον υγιή μας εγωισμό, ξεχνάμε τα θέλω μας, ξεχνάμε τι μας αρέσει, ξεχνάμε τον εαυτό μας... Και αυτό που μας αρέσει, προσπαθούμε να το βάλουμε εντός ορίων, να το ελέγξουμε, για να μην ξεφύγουμε...

Ίσως γιατί φοβόμαστε τον εαυτό μας τελικά... Ίσως γιατί φοβόμαστε ότι αν αφεθούμε θα απογοητεύσουμε τους άλλους και τις προσδοκίες που οι άλλοι είχαν για μας...

Η ζωή απαιτεί ισορροπία

Πάλι όμως ξεχνάμε ότι η ζωή είναι μία... και αυτό που απαιτείται είναι η ισορροπία.

Ισορροπία ανάμεσα στα θέλω και στις υποχρεώσεις.

Ισορροπία ανάμεσα σε εμάς κι στους άλλους…

Ισορροπία ανάμεσα στις αρνητικές και στις θετικές σκέψεις...

Εάν έχετε παρατηρήσει, από τη στιγμή που εστιάζουμε περισσότερο στις αρνητικές μας διαχειρίσεις, μετά πλήττεται η αυτοεικόνα μας, πλήττεται η αυτοπεποίθησή μας και γινόμαστε πιο ευάλωτοι σε αυτό που ο καθένας μας ορίζει ως απόρριψη, στην κριτική, στα αρνητικά σχόλια, στους φόβους, στις ανασφάλειες..

Μας είναι πιο εύκολο να κατηγορήσουμε τον εαυτό μας, μας είναι πιο εύκολο να συμβιβαζόμαστε με το λίγο, μας είναι πιο εύκολο να θεωρούμε ότι αξίζουμε το λίγο, γιατί αν τολμήσουμε και διεκδικήσουμε το περισσότερο θα αποτύχουμε..

Μήπως όμως με αυτό τον τρόπο εμείς εγκλωβιζόμαστε σε συγκεκριμένες σχέσεις, σε συγκεκριμένες συμπεριφορές, σε συγκεκριμένο τρόπο σκέψης, σε συγκεκριμένες επιλογές;

Μήπως εκπαιδεύουμε με αυτό τον τρόπο τον εαυτό μας να ανακυκλώνει τις ίδιες αρνητικές σκέψεις; Μήπως εκπαιδεύουμε τον εαυτό μας να βλέπει τα ίδια πράγματα και να νιώθει τις ίδιες ενοχές, όπως παλιά;

Ναι, αλλά η ζωή είναι όντως μία… και δικαιούμαστε να την απολαμβάνουμε..

Τι είναι η απόλαυση

Τί είναι για σένα η απόλαυση, έχεις αναρωτηθεί;

Βάλε έναν μικρό στόχο... κατέγραψε σε ένα κομμάτι χαρτί τι είναι απόλαυση για σένα και επέλεξε πέντε μικρούς στόχους, που μετά την ολοκλήρωσή τους, θα νιώσεις το αίσθημα της απόλαυσης...

Θα μπορούσε να είναι να μαγειρέψεις το αγαπημένο σου φαγητό, να πιεις ένα ποτό με έναν φίλο σου ή με τον σύντροφό σου, να διαβάσεις ένα κεφάλαιο από το βιβλίο που υπάρχει δίπλα σου στο κομοδίνο και πάντα το κοιτάζεις αλλά ποτέ δεν το ανοίγεις, να πάρεις τηλέφωνο έναν φίλο σου, να δεις μία ταινία...

Ο στόχος όμως δεν είναι μόνο να κάνεις αυτές τις δραστηριότητες...

Ο στόχος είναι να αρχίσεις να συνειδητοποιείς ότι μπορείς και επιλέγεις να τις κάνεις... Ο στόχος είναι να κατανοήσεις την σημαντικότητά τους στη ζωή σου... Ο στόχος είναι να μην ακυρώσεις την αξία τους μετά με ένα «αλλά…» και νιώσεις ενοχές, που αφιέρωσες λίγο χρόνο και σε σένα... Ο στόχος είναι να συνειδητοποιήσεις την αξία των μικρών και μεγάλων απολαύσεων... Ο στόχος είναι να αντιληφθείς πως ακόμα και αν κάνεις κάποια πράγματα δεν τους αποδίδεις την αξία που τους αρμόζει...

Ο στόχος είναι να καταλάβεις ότι η ζωή είναι μία..