Διαβάστε άρθρα που αφορούν τον κλάδο της Ψυχοπαθολογίας. Ψυχικές διαταραχές, ταξινόμηση διαταραχών, διαγνωστικά κριτήρια, θεραπευτική αντιμετώπιση κ.α.

Η επιτυχία πολλών ανθρώπων συνοδεύεται συχνά από έναν ενδόμυχο φόβο: μήπως ανακαλύψει ο κόσμος γύρω τους πως δεν αξίζουν πραγματικά όλα όσα έχουν πετύχει, μήπως καταλάβουν οι άλλοι ότι δεν είναι τόσο καλοί όσο φαίνονται και μήπως εν τέλει τους θεωρήσουν κοινούς απατεώνες.

«Μα δεν θέλω να πάω σε τρελούς», παρατήρησε η Αλίκη. «Α, ξέρεις αυτό δεν μπορείς να το αποφύγεις», είπε ο Γάτος, «είμαστε όλοι τρελοί εδώ».” (L. Carroll, 1865).

Ο φαντασιακός κόσμος της Χώρας των Θαυμάτων του Λιούις Κάρολ, μοιάζει σιγά σιγά να προσεγγίζει κατά πολύ τη δική μας ζοφερή και δυστοπική πραγματικότητα, καθώς ο κίνδυνος να είμαστε ή να θεωρηθούμε όλοι ως «τρελοί» αρχίζει να είναι απτός.

Ως διάγνωση γενικά εννοείται η συναγωγή συμπεράσματος, το οποίο στηρίζεται σε ορισμένες ενδείξεις. Στην Ιατρική, ο όρος χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον προσδιορισμό μιας ασθένειας βάσει ορισμένων ενδείξεων ή συμπτωμάτων, τα οποία εξετάζονται ιατρικά. Στην Ψυχιατρική και την Ψυχολογία, η διάγνωση δανείζεται τη σημασία που της αποδίδεται στην Ιατρική.

Η σύγχρονη εφαρμογή της ψυχοχειρουργικής ξεκίνησε τη δεκαετία του 1930, όταν δύο Πορτογάλοι νευρολόγοι, ο Egas Moniz και ο Almeida Lima, άρχισαν να αποκόπτουν τις συνδέσεις προς και από τους μετωπιαίους λοβούς σε ανθρώπους με "ψυχονεύρωση''.

Το σύνδρομο του απατεώνα, είναι ένα από τα ενοχλητικά τρικ του μυαλού μας, που μας πείθει ότι για τον ένα ή τον άλλο λόγο, δεν ανήκουμε κάπου. Ότι για κάποιο λόγο δεν αξίζεις την επιτυχία σου.

Η επιστημονική και ακαδημαϊκή κοινότητα πρέπει να δώσει περισσότερη προσοχή σε ένα αφανή αλλά υπαρκτό «σαμποτέρ», στο «σύνδρομο του απατεώνα» (imposter syndrome), που μπορεί να υποσκάψει την ψυχική υγεία και την επαγγελματική σταδιοδρομία αρκετών ανθρώπων.

H στιγματοποίηση ατόμων με ψυχικές διαταραχές είναι δυστυχώς κοινή πρακτική σε πληθώρα ΜΜΕ, με κίνητρο τη μεγαλύτερη και ταχύτερη διάδοση σχετικών ειδήσεων ή απλά λόγω άγνοιας. Χαρακτηρισμοί όπως «τρελός», «ψυχοπαθής», «ψυχάκιας» και άλλοι, όχι λιγότερο προσβλητικοί χρησιμοποιούνται πολύ συχνά, ενώ εξίσου συνηθισμένη είναι η σύνδεση αυτών των ατόμων με το έγκλημα, ακόμα κι αν δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία ή αν πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά.

«Ένας άνθρωπος έπεσε από τον 5ο όροφο εμπορικού καταστήματος». Η είδηση μας σοκάρει, μας προκαλεί λύπη και ένα αίσθημα συμπόνιας. «Ο 38χρονος ήταν σχιζοφρενής». Η ασθένειά του μας προσφέρει μια εύκολη και άμεση εξήγηση του γεγονότος. Μας προστατεύει, συγκεκριμενοποιώντας την αμηχανία που προκαλεί ένας εξ επιλογής θάνατος.

Το φαινόμενο του στίγματος εμφανίζεται σε πολλές καταστάσεις που βιώνουν οι άνθρωποι σε μια κοινωνία, επηρεάζοντας αρνητικά πολλούς τομείς της ζωή τους. Το στίγμα δημιουργείται όταν οι άνθρωποι κάνουν διακρίσεις αποδίδοντας ετικέτες σε άτομα που διαφέρουν από την εκάστοτε κυρίαρχη κοινωνική ομάδα, συνδέοντάς τα, έτσι, με ανεπιθύμητα χαρακτηριστικά (Angermeyer & Matschinger, 2005). 

google news iconΤο Psychology.gr είναι εγκεκριμένος εκδότης στην υπηρεσία Google News. Ακολουθήστε μας για να έχετε πρόσβαση στην αρθρογραφία και άμεση ενημέρωση για έρευνες ψυχολογίας και θέματα ψυχικής υγείας: Psychology.gr - Google News

Ακολουθήστε το PSYCHOLOGY.GR στο Youtube για δωρεάν σεμινάρια και στο Facebook για να ενημερώνεστε άμεσα για όλα τα νέα άρθρα ψυχολογίας & αυτοβελτίωσης.

Ψυχοπαθολογία: Βασικά Άρθρα

Εξειδικευμένοι Συνεργάτες

Οι ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

Εγγραφή στο Newsletter

Ενημερωθείτε για τα άρθρα της εβδομάδας, για σεμινάρια και άλλες δράσεις που αφορούν αποκλειστικά την Ψυχολογία και την Ψυχική Υγεία.

Ενδιαφέροντα