Ακρόαση άρθρου......

Η αυτοεκτίμηση αποτελεί την συναισθηματική μας στάση απέναντι στον εαυτό μας και μπορεί να είναι θετική ή άρνητική, υψηλή ή χαμηλή. Το βασικό συστατικό της αυτοεκτίμησης είναι η αγάπη προς τον εαυτό μας.
Η χαμηλή αυτοεκτίμηση βρίσκεται συχνά στη βάση της πυραμίδας των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε στις σχέσεις, στη συμπεριφορά, στα συναισθήματα. 

Ενώ η υψηλή αυτοεκτίμηση, αυξάνει τις πιθανότητες να δημιουργούμε υγιείς διαπροσωπικές σχέσεις, να είμαστε ικανοποιημένοι και αποτελεσματικοί στις καθημερινές μας δραστηριότητες. 

Η χαμηλή αυτοεκτίμηση συνήθως πηγάζει από τον τρόπο που εμείς οι ίδιοι βλέπουμε τον εαυτό μας και ερμηνεύουμε τις εμπειρίες μας. Κάποιες αιτίες χαμηλής αυτοπεποίθησης είναι οι εξής:

  • Άσχημες εμπειρίες από την παιδική και εφηβική ηλικία
  • Η έντονη κριτική
  • Σωματική και ψυχολογική κακοποίηση
  • Υπερβολικές απαιτήσεις από εμάς και τον περίγυρο μας.

Για την επίλυση του προβλήματος της χαμηλής αυτοεκτίμησης χρειάζεται η ανάπτυξη ενός νέου τρόπου σκέψης και προσέγγισης των δύσκολων καταστάσεων που προκύπτουν συχνά στην καθημερινότητα μας.

Το άτομο με χαμηλή αυτοεκτίμηση μπορεί να βοηθήσει τον εαυτό του ακολουθώντας τα παρακάτω βήματα:

1. Αναγνώριση και αποδοχή του προβλήματος, η άρνηση δεν εξαφανίζει το πρόβλημα.

2. Να ελέγχουμε συνειδητά την ορθότητα της σκέψης μας χωρίς να εστιάζουμε πάντα στα αρνητικά στοιχεία μιας κατάστασης, σίγουρα υπάρχουν και θετικά. Ας σταματήσουμε να τα αγνοούμε.

3. Να θέτουμε ρεαλιστικές προσδοκίες.

4. Να αναγνωρίζουμε στον εαυτό μας τις επιτυχίες και να προσφέρουμε επιβράβευση.

Ζητήματα Ηθικής και Δεοντολογίας στην Άσκηση της Ψυχοθεραπείας
Κύκλος Σεμιναρίων για Επαγγελματίες Ψυχικής Υγείας | Γενική είσοδος: 35 ευρώ

Θεματικές Ενότητες: Διπλές σχέσεις θεραπευτή – θεραπευόμενου | Ψυχική ανθεκτικότητα του θεραπευτή | Υπέρβαση – παραβίαση ορίων στην ψυχοθεραπευτική σχέση | Ειδικές προκλήσεις στην ψυχοθεραπεία | Ζητήματα ηθικής και δεοντολογίας | Διαχείριση εξω-θεραπευτικών πληροφοριών | Διατήρηση και άρση του απορρήτου

5. Να μάθουμε να ελέγχουμε τα συναισθήματα μας.

6. Να μάθουμε να αποφεύγουμε τις αυτόματες αρνητικές σκέψεις.

7. Να συγχωρούμε τον εαυτό μας αλλά και τους άλλους.

8. Να ζητάμε βοήθεια χωρίς ενοχές όταν ο έλεγχος ξεφεύγει από τα χέρια μας.

Για να καταφέρει κανείς, όμως, να κατακτήσει τα παραπάνω σημαντικό ρόλο παίζει ο τρόπος σκέψης του. Κι αυτό ακριβώς είναι το κομμάτι στο οποίο ένας ειδικός μπορεί να επέμβει αρκετά αποτελεσματικά βοηθώντας το άτομο να αποδεχτεί τον εαυτό του και να μπορέσει να συνεχίσει με ηρεμία την ζωή του.

Συγγραφή - Επιμέλεια Άρθρου

Αρετή Μπατζικώστα

areti batzikostaΨυχολόγος, ειδίκευση στην "Ιατρική του Ύπνου", στη μελέτη της φυσιολογίας του ύπνου και των διαταραχών του.
Μετεκπαίδευση στις μεθόδους της Βιοανάδρασης (Biofeedback) και της Nευροανάδρασης (Neurofeedback) για μείωση άγχους και βελτίωση της συναισθηματικής ισορροπίας.