Ακούμε διαρκώς γύρω μας πώς να γίνουμε πιο ευτυχισμένοι. Οι συμβουλές που ακούμε από διάφορους «ειδικούς» μας δημιουργούν το αίσθημα της ελπίδας με καλές (ελπίζω) προθέσεις.
Κι όμως. Αν όλα όσα έλεγαν ήταν εφαρμόσιμα, τότε όλοι θα ήμασταν ευτυχισμένοι. Αλλά στην πράξη δεν είμαστε.

Η ζωή είναι κωμωδία γι’ αυτούς που σκέφτονται και τραγωδία γι’ αυτούς που αισθάνονται, είχε πει ο Horace Walpole.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται έντονα μία ψυχιατρικοποίηση της καθημερινής ζωής εκ μέρους της ίδιας της επιστήμης της ψυχολογίας, μέσω μίας τάσης υπερανάλυσης αλλά και ετικετοποίησης- κατηγοριοποίησης σχεδόν όλων των εκφάνσεων της ανθρώπινης δραστηριότητας ή της συναισθηματικής σφαίρας των ανθρώπων.

Η παρούσα μελέτη ασχολείται με τον ορισμό της θετικής ψυχολογίας, την τρέχουσα κατάσταση, τον ρόλο της και τις προοπτικές της. Αρχικά, δίνεται ένα σύντομο ιστορικό γίγνεσθαι του κινήματος της θετικής ψυχολογίας.

«Εάν για να είμαι εγώ ευτυχισμένος, πρέπει εσύ να κάνεις αυτό και τ’ άλλο. Και για να είμαι εγώ ευτυχισμένος, πρέπει να συμπεριφέρεσαι με αυτόν τον τρόπο. Και για να είμαι εγώ ευτυχισμένος, δεν θα πρέπει να λες αυτά και αυτά. Και δεν θα πρέπει ούτε να τα σκέφτεσαι.

Σου λείπει ο ενθουσιασμός στη ζωή σου; Αν ναι, υπάρχουν διάφοροι λόγοι. Ο ενθουσιασμός και το κίνητρο συνδέονται με τους στόχους σας στη ζωή. Οι άνθρωποι είναι πιο ενθουσιώδεις για τη ζωή όταν κάνουν πράγματα που τους ικανοποιούν. Αυτά είναι πράγματα που περιλαμβάνουν λίγη πρόκληση, απόλαυση και ενέργεια.

Την ευτυχία δεν την κυνηγάς. Δημιουργείς τις συνθήκες για να έρθει αυτή σε εσένα. Είναι όπως όταν φυτεύεις ενα λουλούδι στον κήπο. Το σκέφτεσαι ότι θα πιάσει και χαίρεσαι στην σκέψη να το δεις να ανθίζει. Δεν ειναι σίγουρο πως θα συμβεί αυτό, αλλά δεν ξεκινάς με αυτή την σκέψη.

Η επιδίωξη της ευτυχίας δεν είναι απλά μία πρόσφατη μόδα, αλλά πρόκειται για ένα θέμα που απασχολεί την σκέψη των φιλοσόφων ανά τους αιώνες. Ήδη από την αρχαιότητα η έννοια της ευδαιμονίας αποτελούσε κοινό τελικό σκοπό στην ζωή του ανθρώπου μεταξύ διαφόρων φιλοσοφικών συστημάτων, αυτό που άλλαζε κάθε φορά ήταν η προτεινόμενη διαδρομή.

«Μεταξύ του ερεθίσματος και της αντίδρασης, υπάρχει ένα κενό. Σε αυτό το κενό βρίσκεται η ελευθερία μας και η δύναμή μας να διαλέξουμε την αντίδρασή μας. Στην αντίδρασή μας βρίσκεται η δυνατότητα για ανάπτυξη και η ελευθερία μας.» Βίκτορ Φρανκλ - Το νόημα της ζωής.

Ο John Izzo μίλησε με περισσότερα από 200 άτομα μεταξύ 60-106 ετών, τα οποία περιέγραψαν γνωστοί και φίλοι ως «τα μοναδικά άτομα που ήξεραν ότι είχαν βρει την ευτυχία και το νόημα της ζωής» Μαγαζάτορες και επιζώντες του Ολοκαυτώματος, αρχηγοί φυλών και διευθύνοντες σύμβουλοι, αυτοί οι άνθρωποι, αθροιστικά, είχαν πείρα ζωής πάνω από 18.000 χρόνια.

«Υπάρχει κάτι που πρέπει να συμβεί στη ζωή μου για να μπορέσω να αισθανθώ ήρεμος/η (ευτυχισμένος/η, ολοκληρωμένος/η κ.λπ.). Και με πικραίνει που δεν έχει συμβεί ακόμα. Ίσως η πικρία μου να το κάνει τελικά να συμβεί». «Συνέβη κάτι στο παρελθόν που δεν θα έπρεπε να είχε συμβεί, και αυτό με πικραίνει. Αν δεν είχε συμβεί αυτό, τώρα θα είχα την ηρεμία μου».

google news iconΤο Psychology.gr είναι εγκεκριμένος εκδότης στην υπηρεσία Google News. Ακολουθήστε μας για να έχετε πρόσβαση στην αρθρογραφία και άμεση ενημέρωση για έρευνες ψυχολογίας και θέματα ψυχικής υγείας: Psychology.gr - Google News

Ακολουθήστε το PSYCHOLOGY.GR στο Youtube για δωρεάν σεμινάρια και στο Facebook για να ενημερώνεστε άμεσα για όλα τα νέα άρθρα ψυχολογίας & αυτοβελτίωσης.

Θετική Ψυχολογία: Βασικά Άρθρα

Εξειδικευμένοι Συνεργάτες

Οι ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

Εγγραφή στο Newsletter

Ενημερωθείτε για τα άρθρα της εβδομάδας, για σεμινάρια και άλλες δράσεις που αφορούν αποκλειστικά την Ψυχολογία και την Ψυχική Υγεία.

Ενδιαφέροντα