Ένα αρκετά γνωστό φαινόμενο στις μέρες μας είναι τα παιδιά να έχουν μαθησιακές δυσκολίες. Παλαιότερα δεν υπήρχε κάποια διάγνωση για τα συγκεκριμένα παιδιά με αποτέλεσμα να είναι οι «τεμπέληδες» ή αλλιώς «αφηρημένοι» της τάξης.

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ) είναι η πιο συχνή διαταραχή συμπεριφοράς, που εμφανίζεται σε παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας. Έπειτα από δεκαετίες μελετών, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται για μία χρόνια νευροβιολογική διαταραχή. Ξεκινά από την πρώιμη παιδική ηλικία, συνεχίζεται στη μέση παιδική ηλικία, προχωρά στην εφηβεία και κάποιες φορές, παραμένει μέχρι και την ενήλικη ζωή. 

Συχνά παρατηρείται δυσκολία διάκρισης ανάμεσα σε ένα ζωηρό τυπικά αναπτυσσόμενο παιδί και σε ένα παιδί με ΔΕΠ-Υ. Η δυσκολία αυτή είναι μεγαλύτερη στα παιδιά προσχολικής ηλικίας, εφόσον η αυξημένη κινητική δραστηριότητα, η παρορμητική συμπεριφορά και η περιορισμένη διάρκεια συγκέντρωσης θεωρούνται φυσιολογικά αναπτυξιακά χαρακτηριστικά αυτής της ηλικίας.

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ) είναι μία από τις συχνότερες νευροβιολογικές διαταραχές της παιδικής ηλικίας, η οποία συνεχίζεται ακόμα και στην ενήλικη ζωή. Εμφανίζεται στο 5-7% του μαθητικού πληθυσμού με σχέση συνήθως 3:1 υπέρ των αγοριών στα κοινοτικά δείγματα και 10:1 υπέρ των αγοριών στα κλινικά δείγματα.

Δεν υπάρχουν υπερκινητικά παιδιά αλλά παιδιά με υπερκινητικότητα. Το πρώτο βήμα για όλους εμάς, γονείς, εκπαιδευτικούς και ειδικούς θεραπευτές που θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε τη  ΔΕΠ/Υ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής -  Υπερκινητικότητα) είναι να αναγνωρίσουμε τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας απέναντι σε αυτή τη συνθήκη.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ: Όπως συμβαίνει σχεδόν με κάθε οργανική διαταραχή έτσι και στην ΔΕΠ-Υ η κατάλληλη  διατροφή  μπορεί να συντελέσει και μάλιστα σε σημαντικό βαθμό στην διαχείριση της, λειτουργώντας παράλληλα με τυχόν φαρμακευτική αγωγή.

Διαταραχή Ελειμματικής Προσοχής -Υπερκινητικότητα: Για το παιδί με το σύνδρομο αυτό ο κόσμος μοιάζει με ένα ανοιχτό ραδιόφωνο που δεν  «πιάνει» καλά τη συχνότητα με αποτέλεσμα να μεταδίδονται ταυτόχρονα διάφορα μηνύματα που τελικά είναι ακατανόητα. Πολλά παιδιά, ιδιαίτερα στις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου χαρακτηρίζονται από τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς ως  «ζωηρά», «υπερκινητικά», ή «απρόσεκτα».

google news iconΤο Psychology.gr είναι εγκεκριμένος εκδότης στην υπηρεσία Google News. Ακολουθήστε μας για να έχετε πρόσβαση στην αρθρογραφία και άμεση ενημέρωση για έρευνες ψυχολογίας και θέματα ψυχικής υγείας: Psychology.gr - Google News

Ακολουθήστε το PSYCHOLOGY.GR στο Youtube για δωρεάν σεμινάρια και στο Facebook για να ενημερώνεστε άμεσα για όλα τα νέα άρθρα ψυχολογίας & αυτοβελτίωσης.

Εξειδικευμένοι Συνεργάτες

Οι ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

Εγγραφή στο Newsletter

Ενημερωθείτε για τα άρθρα της εβδομάδας, για σεμινάρια και άλλες δράσεις που αφορούν αποκλειστικά την Ψυχολογία και την Ψυχική Υγεία.

Ενδιαφέροντα