Αρθρογράφος: Αικατερίνη-Μαρία Ποπρέλκα

Αναγνώσεις άρθρου: 13821

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ) είναι μία από τις συχνότερες νευροβιολογικές διαταραχές της παιδικής ηλικίας, η οποία συνεχίζεται ακόμα και στην ενήλικη ζωή. Εμφανίζεται στο 5-7% του μαθητικού πληθυσμού με σχέση συνήθως 3:1 υπέρ των αγοριών στα κοινοτικά δείγματα και 10:1 υπέρ των αγοριών στα κλινικά δείγματα.

Αρθρογράφος: Ειρήνη Θ. Ευαγγέλου

Αναγνώσεις άρθρου: 4984

Δεν υπάρχουν υπερκινητικά παιδιά αλλά παιδιά με υπερκινητικότητα. Το πρώτο βήμα για όλους εμάς, γονείς, εκπαιδευτικούς και ειδικούς θεραπευτές που θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε τη  ΔΕΠ/Υ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής -  Υπερκινητικότητα) είναι να αναγνωρίσουμε τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας απέναντι σε αυτή τη συνθήκη.

Αρθρογράφος: Αντωνία Ι. Μουτάφη

Αναγνώσεις άρθρου: 51751

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ: Όπως συμβαίνει σχεδόν με κάθε οργανική διαταραχή έτσι και στην ΔΕΠ-Υ η κατάλληλη  διατροφή  μπορεί να συντελέσει και μάλιστα σε σημαντικό βαθμό στην διαχείριση της, λειτουργώντας παράλληλα με τυχόν φαρμακευτική αγωγή.

Αρθρογράφος: Μασούρα Κατερίνα

Αναγνώσεις άρθρου: 46521

Διαταραχή Ελειμματικής Προσοχής -Υπερκινητικότητα: Για το παιδί με το σύνδρομο αυτό ο κόσμος μοιάζει με ένα ανοιχτό ραδιόφωνο που δεν  «πιάνει» καλά τη συχνότητα με αποτέλεσμα να μεταδίδονται ταυτόχρονα διάφορα μηνύματα που τελικά είναι ακατανόητα. Πολλά παιδιά, ιδιαίτερα στις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου χαρακτηρίζονται από τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς ως  «ζωηρά», «υπερκινητικά», ή «απρόσεκτα».

Αρθρογράφος: Νίκος Μεταξάς

Αναγνώσεις άρθρου: 12891

Σε προηγούμενο άρθρο  είχαμε αναφερθεί στα κύρια χαρακτηριστικά της παραπάνω διαταραχής, τη διάγνωση και την αντιμετώπιση της. Σήμερα  κρίνουμε αναγκαίο να εστιάσουμε στην αντιμετώπιση της ΔΕΠ-Υ και των μαθησιακών δυσκολιών από τα κύρια ενήλικα πρόσωπα αναφοράς για το παιδί: τους γονείς και τους δασκάλους του.

Αρθρογράφος: Καναβιτσάς Ευάγγελος

Αναγνώσεις άρθρου: 48537

Τα υπερκινητικά παιδιά συχνά αποτελούν το βάσανο των γονιών των εκπαιδευτικών και των συμμαθητών τους. Αν και μπορεί να είναι αξιαγάπητα φαίνεται σα να μη μπορούν να σταθούν ήσυχα ούτε λεπτό και διαρκώς αναστατώνουν τους γύρω τους.