Σύμφωνα με τον Goffman, ιδρυματισμός είναι όταν ένας μεγάλος αριθμός ατόμων αποκόπτεται από την κοινωνία για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα και ζει πλέον μία έγκλειστη ζωή και υπάρχουν περιπτώσεις όπου άνθρωποι μπορούν να βρεθούν σε δομές με εντελώς διαφορετικό σύστημα κανόνων διαβίωσης, όπως οι φυλακές, μια μοναστική δομή, ή το δωμάτιο ενός οικοτροφείου. 

Ο Freud χαρακτήρισε το πένθος ως "την αντίδραση στην απώλεια κάποιου αγαπημένου προσώπου, ή στην απώλεια μιας αφηρημένης έννοιας όπως της πατρίδας, της ελευθερίας ή ενός ιδανικού". Είναι μια διαδικασία επώδυνη, απόλυτα προσωπική που απορροφά όλη την ενέργεια του ατόμου και το αφήνει αδιάφορο στις προκλήσεις του εξωτερικού περιβάλλοντος και στις, μέχρι πριν, συνήθεις δραστηριότητες. Όλη η ψυχική ενέργεια κατακλύζεται από αναμνήσεις, από βαθύ πόνο και θλίψη.

Η συνείδηση μοιάζει με συντριβάνι που παιχνιδίζει στον ήλιο και ξαναβυθίζεται στη μεγάλη υπόγεια δεξαμενή του υποσυνείδητου από όπου πηγάζει. Αυτά έλεγε ο Freud όταν μιλούσε για την ψυχή. Είχε ήδη ανακαλύψει ότι οι άνθρωποι και οι κοινωνίες δεν συμπεριφέρονται μόνο με την λογική αλλά και με κάτι που έμοιαζε πηγαίο και πολλές φορές ακατονόητο.

Αφήνεις μια σχέση στη μέση, γιατί δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς. Μένεις όμως με ανοιχτά ερωτήματα, και ας ονοματίζουμε τα πράγματα, με ανοιχτές πληγές. Γιατί στον ψυχοθεραπευτή ήρθες επειδή κάτι σε δυσκολεύει, σε πιέζει, άρα είναι πληγή. Πώς μένεις με αυτή, σταματώντας;

Η προεμμηνορροϊκή δυσφορική διαταραχή (PMDD) είναι μια σοβαρή συναισθηματική διαταραχή.  Δυστυχώς σε αρκετές περιπτώσεις δεν δίνεται η απαραίτητη κλινική σημασία στις ψυχολογικές και σωματικές επιπτώσεις της με αποτέλεσμα να υπάρχει και δυσκολία στην διάγνωση αλλά και καθυστέρηση στην κατάλληλη θεραπευτική μέθοδο.