Αυτό που χαρακτηρίζει τα άτομα με σημαντικές εμπειρίες παιδικής κακομεταχείρισης είναι η παρουσία έντονης ντροπής και άλλων σαρωτικών συναισθημάτων. Η ντροπή, ο πόνος, ο φόβος και ο θυμός που βιώνουν στη μετέπειτα ζωή τους, συχνά μοιάζει να μην αντιστοιχεί στην ενήλικη μη-κακοποιητική κατάσταση.
Άρθρα ψυχολογίας για την οικογένεια, τους εφήβους, το παιδί. Μαθησιακές δυσκολίες, παιδιά και διαζύγιο, παιδιά και απώλεια, αναπτυξιακές διαταραχές, σχολικός εκφοβισμός-bulling, θέματα διαπαιδαγώγησης, συχνές ερωτήσεις γονέων κ.α.
Η διαδικασία της ζωγραφικής στην παιδική ηλικία, πέρα από τον ψυχαγωγικό χαρακτήρα της, έχει συνδεθεί και με τις έννοιες της μάθησης, της δημιουργίας, της διαπαιδαγώγησης. Αποτελεί εργαλείο γνωριμίας με τον ψυχισμό και τις σκέψεις των παιδιών, αλλά και εργαλείο μετάδοσης αρχών, ιδεών και κανόνων από τους ενήλιες στα παιδιά, με στόχο την διαπαιδαγώγησή τους.
All work and no play makes Jack a dull boy.
Τα τελευταία χρόνια, τα ποσοστά κατάθλιψης και άγχους μεταξύ των παιδιών και των νέων ενηλίκων στο δυτικό πολιτισμό δείχνουν να αυξάνονται σταθερά.
Όσο τα παιδιά μεγαλώνουν και αναπτύσσονται, βιώνουν πολλαπλές συναισθηματικές αντιδράσεις και μεταπτώσεις, τις οποίες αναγνωρίζουν ως αρνητικές, όμως δεν έχουν αποκτήσει ακόμη την εμπειρία για να τις διαχειριστούν κατάλληλα. Γενικά βέβαια, τα παιδιά θα μας ενημερώσουν εμάς τους μεγάλους όταν κάτι τους συμβαίνει, κι ας μην ξέρουν ακριβώς τι είναι αυτό που τους ενοχλεί.
Η ανάγκη για θετική αναγνώριση είναι μια βασική ψυχολογική ανάγκη που έχουν όλοι οι άνθρωποι. Οι άνθρωποι, εκτός από την κάλυψη των βασικών τους αναγκών που τους διατηρούν στη ζωή όπως είναι η τροφή, το νερό και η στέγη, χρειάζονται μια εξίσου σημαντική ψυχολογική εμπειρία που αφορά στο σεβασμό και την αποδοχή των άλλων, δηλαδή τη θετική τους αναγνώριση από τους άλλους και κυρίως τους σημαντικούς άλλους.
Το βρέφος ήδη από τον 7ο μήνα της ζωής του αναπτύσσει ένα ισχυρό συναισθηματικό δεσμό με την μητέρα του δηλαδή μία έντονη προσκόλληση η οποία είναι σημαντική και φυσιολογική. Αποτέλεσμα αυτής της έντονης προσκόλλησης είναι το άγχος του αποχωρισμού όταν η μητέρα του φεύγει π.χ. για τη δουλειά της και το παιδί φοβάται ότι θα το εγκαταλείψει. Το άγχος του αποχωρισμού κορυφώνεται μεταξύ του 13ου και 18ου μήνα και μετά υποχωρεί σταδιακά.
Το διαζύγιο των γονιών μπορεί να είναι μία πολύ επώδυνη διαδικασία για τα παιδιά. Είναι φυσιολογικό και απόλυτα αναμενόμενο ένα παιδί να αντιδράσει στις αλλαγές και τις ανατροπές των δεδομένων της ζωής που ήξερε μέχρι τώρα. Τα παιδιά, όταν βρίσκονται στη σχολική ηλικία, προκειμένου να διαχειριστούν το άγχος και την θλίψη που φέρνει ο χωρισμός των γονιών τους, επιλέγουν ασυνείδητα να αρνηθούν το γεγονός του διαζυγίου και προσπαθούν με διάφορους τρόπους να επανασυνδέσουν τους γονείς.
| Όλα τα περιεχόμενα της Πύλης Ψυχολογίας - Psychology.gr προστατεύονται από την DMCA. Η αναδημοσίευση περιεχομένου είναι αποδεκτή, μόνο εφόσον τηρούνται όλοι ανεξαιρέτως οι παρακάτω κανόνες. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση η Πύλη Ψυχολογίας θα προχωράει σε καταγγελία DMCA, χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση. Διαβάστε προσεκτικά το σχετικό πλαίσιο: ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ |  |
Περισσότερα άρθρα του ειδικού συνεργάτη
Βρείτε Σύμβουλο Οικογένειας
Ο μοναδικός εξειδικευμένος κατάλογος