Οι άνθρωποι είμαστε «ριγμένοι» στο κόσμο, κουβαλώντας ήδη κάποια δεδομένα που δεν μπορούν να αλλάξουν. Μερικά από αυτά τα δεδομένα είναι η γενετική μας σύσταση, το φύλο μας, ο πολιτισμός μας και φυσικά η οικογένειά μας. Μέσα σε αυτόν τον πολύπλοκο κόσμο προσπαθούμε να γνωρίσουμε και να οριοθετήσουμε τους εαυτούς μας, να καταλάβουμε ποιοι πραγματικά είμαστε, τι μας αρέσει και τι όχι, να διαφοροποιηθούμε από τους άλλους, να κάνουμε επιλογές.

Σε μία εποχή όπου η οικονομική κρίση κλονίζει συθέμελα όχι μόνο τις επιχειρησιακές αξίες αλλά και κάθε είδους προσωπικές αξίες, αναδύονται όλο και περισσότεροι προβληματισμοί γύρω από τον ανθρώπινο παράγοντα και το πεδίο της διοίκησης του ανθρώπινου δυναμικού. Οι προβληματισμοί αυτοί έγκεινται στο πώς ο άνθρωπος, ως πολυδιάστατη προσωπικότητα, μπορεί να στηριχτεί και να ενισχυθεί προκειμένου να μείνει όσο το δυνατόν ανεπηρέαστος και συγχρόνως αισιόδοξος και όλο πιο αποδοτικός εν όψη των αλλαγών.

Στη σημερινή εποχή που η αλλαγή θεωρείται η μόνη και αμετάκλητη σιγουριά, που κάθε «πτυχή» της μπορεί να μεταβληθεί από μέρα σε μέρα και τα γεγονότα σε κάθε σκηνικό, οικονομικό, πολιτικό, εργασιακό και κοινωνικό επιφέρουν ραγδαίες αλλαγές επηρεάζοντας, όπως είναι φυσικό, το ένα το άλλο, η εξεύρεση και η διατήρηση μιας θέσης απασχόλησης αποτελεί σοβαρό μέλημα και αγωνία για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, καθώς η επαγγελματική σταθερότητα και η μονιμότητα περιορίζονται σταθερά.

Οι ρυθμοί έντονοι, οι αλλαγές πολλές, εμείς φορτισμένοι και συνέχεια απασχολημένοι ξεχνάμε να ακούσουμε τις ανάγκες και τον εαυτό μας. Το άγχος της επιβίωσης, της επίδοσης, η μανία της τελειότητας, οι τόσοι πολλοί αλληλοσυγκρουόμενοι ρόλοι μας ωθούν στο να ξεχνάμε όχι μόνο να φροντίζουμε τον εαυτό μας αλλά και να αγνοούμε εντελώς όλα εκείνα τα σημάδια που εκπέμπει ότι κάτι δεν πάει καλά.

Στη σημερινή εποχή, όπου ο όγκος της πληροφοριών είναι τεράστιος, τα κανάλια πληροφόρησης  πολλά και διαφορετικά, η διαδικασία λήψης αποφάσεων που σχετίζονται με την σταδιοδρομία, δυσκολεύουν.