Όταν εκφράζουμε με λόγο όσα σκεφτόμαστε, όταν μπαίνουμε στην διαδικασία να κάνουμε λόγο αυτά που αισθανόμαστε, αυτομάτως δημιουργείται μία ψυχολογική απόσταση από αυτά που έχουμε πει,  που μας επιτρέπει να ακούσουμε τον εαυτό μας αλλιώς. Δημιουργείται ένας χώρος μεταξύ αυτού που μας συμβαίνει και του λόγου που μας δίνει την δυνατότητα να κάνουμε κάτι με αυτό. 

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να ερμηνεύσεις μία κατάσταση. Μαθαίνουμε από μικροί να διαλέγουμε εκείνον τον τρόπο που μας βοηθά να επιβιώσουμε, να μην γκρεμιστούμε. Η επιλογή να πιστεύουμε σε ψέματα δεν είναι ελεύθερη, είναι λύση ανάγκης και επιτελεί ένα πολύ σημαντικό σκοπό: την διατήρηση της ισορροπίας.

“Η ζωή συρρικνώνεται ή μεγενθύνεται σε αναλογία με το θάρρος του καθενός.” Anais Nin

Ο Τίλιχ, πολύ εύστοχα, ορίζειτο θάρρος ως μία αρετή, ένα ενέργημαή το μέσο με το οποίο υπερβαίνουμε τους περιορισμούς των υπαρξιακών μας δεδομένων, επιβεβαιώνοντας την ύπαρξή μας, κατευθυνόμενοι προς την αυτοπραγμάτωση.