Η Νευρική Ορθορεξία είναι μια υποτιθέμενη διατροφική διαταραχή στην οποία το άτομο είναι υπερβολικά απασχολημένο με την υγιεινή διατροφή. Ο όρος σημαίνει εμμονή με την υγιεινή διατροφή και τη σωστή θρέψη. Οι φόβοι, οι ανησυχίες για την υγεία, το φαγητό και την ποιότητα του φαγητού είναι αξιοσημείωτα.

Οι διαταραχές προσωπικότητας οι οποίες περιλαμβάνονται στον διαγνωστικό οδηγό DSMV (APADSMV, 2013), αποτελούν ένα ξεχωριστό κομμάτι των ψυχικών διαταραχών. Σύμφωνα με τον διαγνωστικό οδηγό, μια διαταραχή προσωπικότητας είναι ένα μοτίβο της «εσωτερικής ψυχικής εμπειρίας» και της συμπεριφοράς που αποκλίνει σημαντικά από τις προσδοκίες του ατόμου ως κουλτούρα, είναι διάχυτη και άκαμπτη, και εμφανίζεται στην εφηβεία ή στην πρώιμη ενήλικη ζωή.

Όταν η εξωτερική εμφάνιση προκαλεί δυσφορία.
Συχνά, όλοι μας παρατηρούμε σημεία στο σώμα μας, που θεωρούμε ότι δεν είναι ακριβώς όπως θα τα θέλαμε, δεν μας αρέσουν πολύ ή πιστεύουμε ότι θα μπορούσαν να είναι και καλύτερα. Σίγουρα, όλοι μας δεν είμαστε με όλα ευχαριστημένοι σε σχέση την εξωτερική μας εμφάνιση.

Παρακάτω παρουσιάζονται μια σειρά από νευροχημικές έρευνες οι οποίες υποδεικνύουν ότι οι ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις έχουν συγκεκριμένα βιολογικά αποτελέσματα. Η ψυχοθεραπεία πέραν της θεωρητικής προσέγγισης και της στατιστικής βασίζεται σε βιολογικές μετρήσεις και εγκεφαλικές αναπαραστάσεις διαφόρων νευροψυχικών λειτουργιών.

Μία από τις σοβαρότερες  χρόνιες διαταραχές που ανήκουν στην ευρύτερη κατηγορία των αγχωδών διαταραχών  και θα πρέπει να διαχωρίζεται από την  Ιδεο-Ψυχαναγκαστική Διαταραχή Προσωπικότητας , διακρίνεται από εμμονές / ιδεοληψίες (σκέψεις, παρορμήσεις, εικόνες) ή/και καταναγκαστικές κινήσεις  / ψυχαναγκασμούς.

Τι είναι ο Ιδεοψυχαναγκασμός;
Ο Ιδεοψυχαναγκασμος, ανήκει στις αγχώδεις διαταραχές και είναι μια κατάσταση που μερικές φορές μπορεί να είναι αρκετά σοβαρή και να επιμένει για χρόνια. Το άτομο που πάσχει από ιδεοψυχαναγκασμό παγιδεύεται από μια σειρά επαναληπτικών σκέψεων(ιδεοληψίες ή επιστημονικά «ψυχαναγκασμοί») που αν και δίχως νόημα ακόμη και για τον ίδιο τον πάσχοντα, προκαλούν μεγάλη δυσφορία και είναι πολύ δύσκολο να ξεπεραστούν.

Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή είναι, κατά τη γνώμη μου, μια από τις πιο σύνθετες και ταυτόχρονα ενδιαφέρουσες παθήσεις στο σύνολο της κλινικής ψυχοπαθολογίας. Το ενδιαφέρον με αυτή τη διαταραχή είναι τόσο ο τρόπος οργάνωσής της όσο και οι δυνατότητες μετατροπής κι εξέλιξης της κατά τη πορεία της νόσου, αλλά και η πιθανότητα να ομοιάσει στον παραλληρητικό λόγο, χωρίς να έχει απολύτως καμία σχέση με οποιαδήποτε μορφή ψυχωσικής συνδρομής.

«Χτύπα ξύλο». Ίσως πρόκειται για την πιο διαδεδομένη πράξη ψυχαναγκαστικού χαρακτήρα, η οποία καλείται να «ξορκίσει» το κακό μίας σκέψης που έγινε αυτόματα ή μίας φράσης που ειπώθηκε χωρίς δεύτερη σκέψη. Τι συμβαίνει όμως όταν οι δυσάρεστες σκέψεις επαναλαμβάνονται διαρκώς και μάλιστα με ιδιαίτερα πιεστικό χαρακτήρα και όταν οι εξισορροπιστικές πράξεις πληθαίνουν ή μας δυσχεραίνουν τη ζωή;

Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχήανήκει στην μεγάλη ενότητα που ονομάζουμε διαταραχές προσωπικότητας. Ψυχαναγκασμούς και καταναγκασμούς σε λειτουργικό βαθμό συναντούμε σε ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Υπάρχει επίσης και η ψυχαναγκαστική διαταραχή που ανήκει στην κατηγορία των αγχωδών διαταραχών. Τι είναι αυτό που ξεχωρίζει τα παραπάνω και πως γίνεται η διαφοροδιάγνωση τους; 

Τι είναι οι ιδεοληψίες και οι ψυχαναγκασμοί;
Τα δύο χαρακτηριστικά συμπτώματα που συναντώνται στην Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή είναι οι ιδεοληψίες και οι ψυχαναγκασμοί.

Η ιδεοψυχαναγκαστική δομή χαρακτήρα είναι γνωστή από πολύ παλιά και θεωρείται μία «κλασική» οργάνωση χαρακτήρα  νευρωτικού επιπέδου. Σύμφωνα με το Freud διακρίνεται από την τάξη, το  πείσμα και τη φιλαργυρία. Άλλοι, αναφέρουν την ισχυρογνωμοσύνη, την τελειοθηρία, την ακρίβεια σε χρονικά ζητήματα, τη σχολαστικότητα, τη λιτότητα και τάσεις προς τη διανοητικοποίηση και την εξονυχιστική συζήτηση.

Στη σημερινή πραγματικότητα αρκετοί άνθρωποι κατακλύζονται από άγχος. Μια ιδιαίτερη μορφή άγχους είναι οι ψυχαναγκασμοί-καταναγκασμοί. Η διάκριση ανάμεσά τους είναι η εξής: Οι ψυχαναγκασμοί είναι έντονες, επαναλαμβανόμενες σκέψεις-εικόνες που κατακλύζουν το νου και οι οποίες οδηγούν στους καταναγκασμούς, δηλαδή τη μετατροπή της σκέψης σε πράξη προκειμένου να νιώσει κανείς ανακούφιση. 

Κανένας δε διαφωνεί στο γεγονός πως η εργασία είναι απαραίτητη για την επιβίωση αλλά και την κοινωνική καταξίωση και κοινωνικοποίηση του ανθρώπου. Η εργασία, αναμφίβολα, συνδράμει στην κοινωνική καταξίωση του ανθρώπου, συμβάλλει στην αυτοεκτίμηση και την ανεξαρτησία του. Οι άνθρωποι, μέσω αυτής, καλύπτουν τις βασικές βιοτικές ανάγκες αλλά παράλληλα αποκτούν μία επίσημη και στέρεα θέση μέσα στο κοινωνικό σύνολο, αποκτούν ένα κύρος και μία αυτονομία.

Είναι γνωστό ότι οι εμμονές και γενικότερα οι αρνητικές σκέψεις συνιστούν κάποια από τα βασικά χαρακτηριστικά της αγχώδους διαταραχής. Η επιρροή που ασκεί το άγχος στον άνθρωπο είναι τέτοιου βαθμού που μοιάζει ακατόρθωτο να σταματήσει κάποιος να σκέφτεται πολύ όσα δεν επιθυμεί να σκέφτεται.

Στις μέρες μας γίνεται ολοένα και δυσκολότερο να αγνοήσουμε το φαινόμενο της νευρικής ανορεξίας. Ενώ το όνομα της ανορεξίας αναφέρεται σε έλλειψη ή μείωση της όρεξης, στην πραγματικότητα οι ασθενείς μειώνουν σκόπιμα τη σίτιση αν και υπάρχει η αίσθηση της πείνας. Η μείωση ή η συνολική απώλεια της όρεξης συμβαίνει σε πιο προχωρημένα στάδια υποσιτισμού.

Υγιεινή διατροφή. Την ακούμε και τη διαβάζουμε συνεχώς, ενίοτε προσπαθούμε να την ακολουθήσουμε για να αποκτήσουμε ένα καλίγραμμο σώμα και να βελτιώσουμε την διάθεση ή την ψυχολογία μας. Τι γίνεται όμως όταν η υγιεινή διατροφή γίνεται εμμονή; Τι συμβαίνει όταν βλέπουμε σαν «εχθρούς» συγκεκριμένες ομάδες τροφίμων και τις αποκλείουμε για χρόνια από τη διατροφή μας;

Τι κάνουμε όταν αυτό που κάποτε λειτουργούσε, δεν λειτουργεί πια;
Σε κάποιες περιπτώσεις, το άτομο με Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί στην θεραπεία ή μπορεί και να δείχνει απροθυμία να μπει σε διαδικασία θεραπείας.

Όταν οι σκέψεις γίνονται βασανιστήριο.

Πολλές φορές κάνουμε άσχημες σκέψεις και μετά αισθανόμαστε τρομερό άγχος γιατί μοιάζει σαν να εγκαθίστανται στο μυαλό μας και να μην μπορούμε να απαλλαγούμε ποτέ από αυτές. Έρχονται ξανά και ξανά και μας βασανίζουν μέχρι που στο τέλος τις πιστεύουμε και τις θεωρούμε αληθινές.

Η απολύτως επιβεβλημένη απομόνωση στο σπίτι, η αποφυγή των κοινωνικών επαφών και η τακτική τήρηση μέτρων υγιεινής και αυτοπροστασίας λόγω της εξάπλωσης του κορονοϊού έχουν αναπόφευκτες ψυχολογικές παρενέργειες σε ορισμένους ανθρώπους. Η ένταση της μοναξιάς και των ψυχαναγκαστικών συμπεριφορών, όπως το αδιάκοπο πλύσιμο των χεριών, είναι δύο από αυτές τις επιπτώσεις.

Στο εγχειρίδιο διαγνωστικών κριτηρίων "DSM IV", στο κεφάλαιο "Διαταραχές Άγχους", το οποίο χρησιμοποιείται για την διάγνωση των ψυχικών παθήσεων, αναφέρονται δώδεκα διαγνωσμένες διαταραχές οι οποίες σχετίζονται με το άγχος.