Κάποιος ρώτησε τον Osho: έχετε πει να αγνοούμε ό,τι αρνητικό υπάρχει στο μυαλό και να μη δίνουμε ενέργεια. Δυσκολεύομαι να ισορροπώ στην κόψη του ξυραφιού έτσι ώστε να τα αγνοώ δίχως να κυλάω στην καταπίεση και συνεπώς να ρίχνω πάλι πράγματα πίσω στο υποσυνείδητο. Μπορείτε, σας παρακαλώ, να μου πείτε πώς να διακρίνω, να ξεχωρίζω το ένα από το άλλο;

Αν δεν εκτιμούμε τον εαυτό μας, τότε είναι πολύ δύσκολο να καταλάβουμε τη θέση μας ανάμεσα στους άλλους έτσι ώτε να μας υπολογίζουν και να μας ακούν. Αυτοεκτίμηση ονομάζεται η κρίση ή η αξιολόγηση που κάνουμε για τον εαυτό μας και την προσωπική μας αξία. Δείχνει σε ποιο βαθμό θεωρούμε τον εαυτό μας ικανό, αξιόλογο και σημαντικό με βάση τους προσωπικούς μας κανόνες.

Το γεγονός και μόνο ότι διαβάζετε αυτό το άρθρο σημαίνει πως θέλετε να γίνετε όσο καλύτερος γονιός μπορείτε. Εμπόδιο σε αυτή την επιθυμία στέκεται η αυτοκριτική μας αλλά και η κριτική στάση που κρατάμε προς τους άλλους. Εδώ θα ασχοληθώ με το κομμάτι της αυτοκριτικής και το πώς κρίνουμε τους εαυτούς μας ως γονείς.

Το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε πρόκειται να αλλάξει από στιγμή σε στιγμή. Θα είναι πολύ διαφορετικό όταν θα είστε υγιείς και όταν θα είστε άρρωστοι. Κάτω από όποια περίσταση, απλά κάντε το καλύτερο που μπορείτε και θα αποφύγετε την αυτοκριτική, την αυτοκακοποίηση και τις ενοχές.

Πώς ξεκινάμε να εκπαιδεύουμε τον εαυτό μας στη συναισθηματική νοημοσύνη; Μα εκπαιδεύοντας την προσοχή μας. Αυτό ίσως φανεί λίγο περίεργο στην αρχή. Θα μου πείτε, τι σχέση έχει η προσοχή με τις συναισθηματικές δεξιότητες;