Ψυχική υγεία σημαίνει κατάκτηση της ισορροπίας μεταξύ όλων των πτυχών της ζωής: κοινωνικής, φυσικής, πνευματικής, οικονομικής και ψυχικής και συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με τη ρύθμιση των συναισθημάτων μας. Σε πολλές περιπτώσεις αδυνατούμε να ρυθμίσουμε τα συναισθήματά μας, με αποτέλεσμα την εμφάνιση συναισθηματικών δυσκολιών.

Με τον όρο «εντύπωση» θα εννοούμε την άποψη που αναπτύσσουμε για πρόσωπο, ζώο, πράγμα ή κατάσταση, μέσω της εμπειρίας και της αντίληψης. Συχνά οι σχηματιζόμενες απόψεις συνοδεύονται και από κάποιο συναίσθημα, οπότε η εντύπωση είναι «δοξοθυμία» (Κερασίδης, 2019).

Όταν η πίεση στο χώρο εργασίας φτάνει σε υπερβολικά επίπεδα και διαρκεί για πολύ χρόνο, οι άνθρωποι διαπιστώνουν την ύπαρξη μιας απειλής για την ευημερία ή τα συμφέροντά τους και στη συνέχεια, βιώνουν συναισθήματα όπως φόβο, θυμό ή άγχος.  

Πολλά ζευγάρια, κατά την πορεία της συμβίωσης ή του γάμου, δηλώνουν μείωση της ερωτικής τους επιθυμίας αλλά και μείωση της συχνότητας με την οποία έχουν ερωτική επαφή με το/ τη σύντροφό τους.

Ένα από τα πιο λεπτά σχοινιά στα οποία καλείται κάθε άνθρωπος να ισορροπήσει με επιτυχία στο μεγάλο τσίρκο της ζωής του, είναι αυτό της μετάβασης από το σχολικό στο μετα-σχολικό στάδιο. Αυτό για τους περισσότερους περιλαμβάνει τη φοίτηση σε κάποια σχολή (ΑΕΙ-ΤΕΙ-ΙΕΚ) ενώ για μια μερίδα ανθρώπων, εκείνων που δεν αποφάσισαν την ακαδημαϊκή πορεία, την εύρεση εργασίας.

«Νιώθω» «Αισθάνθηκα» «Συγκινήθηκα». Φόβος, άγχος, αγωνία, προσμονή, εγρήγορση. Θυμός, αγανάκτηση, εκνευρισμός, οργή. Χαρά, υπερηφάνεια, αισιοδοξία, παρορμητισμός. Λύπη, απογοήτευση, πόνος, απελπισία. Ντροπή, κατωτερότητα, ενοχές. Αγάπη, πάθος, τρυφερότητα, στοργή. Συναισθήματα, χρώματα και αποχρώσεις. Χρωματίζουν τις πράξεις μας, αλλά και την καθημερινή ζωή μας. 

Η βία απέναντι στα ζώα είναι ένα θέμα που εγείρει πολλές συζητήσεις και σκέψεις. Ακούμε και διαβάζουμε διαρκώς, ειδικά αυτές τις ημέρες, για κρούσματα βίας που έχουν ως θύματα μικρά και ανυπεράσπιστα ζώα. Γιατί μερικοί άνθρωποι εκδηλώνουν αυτή την επιθετικότητα; Ας εξετάσουμε, λοιπόν, το θέμα ενδελεχώς.

Η ζωή μας τις τελευταίες μέρες, υπό την σκιά μιας πρωτοφανούς και παγκόσμιας υγειονομικής κρίσης, δε χωρά αμφιβολία πως άλλαξε δραματικά. Η επιβολή μέτρων εγκλεισμού στο σπίτι, απαγόρευσης της ελεύθερης μετακίνησης και περιορισμού των κοινωνικών και επαγγελματικών δραστηριοτήτων έφεραν αλλαγές σε κάθε πλευρά της καθημερινότητας μας.

Πολλές φορές δεν είναι καθόλου εύκολο να αναγνωρίσουμε τα συναισθήματά μας. Κάντε μια παύση και αναρωτηθείτε: Πως νιώθω ακριβώς αυτή τη στιγμή; Πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται σε αυτή την ερώτηση και συχνά απαντάνε με «δεν ξέρω» ή με μια σκέψη όπως «Νιώθω ότι πρέπει να βρω δουλειά». Αν και αυτή η δυσκολία φαίνεται αρκετά παράδοξη -αν υποθέσουμε ότι γνωρίζουμε τον εαυτό μας καλύτερα από τον καθένα- είναι τελείως κατανοητή γιατί εκ των πραγμάτων…

Πολλοί επιστήμονες έχουν προσεγγίσει την κατάθλιψη μέσω ορισμών, συμπτωμάτων, βιολογικών και κοινωνικών μεταβλητών. Το απόσπασμα που ακολουθεί είναι μια προσπάθεια ώστε το συγκεκριμένο συναίσθημα να εκφραστεί μέσω της τέχνης της λογοτεχνίας. Γιατί το συναίσθημα ανέκαθεν έβρισκε διέξοδο στην τέχνη.

Κάθε άνθρωπος ερχόμενος στην ζωή, θα βιώσει κάποια μορφή έλλειψης. Παράλληλα θα εκφράζει τις ανάγκες που επιθυμεί να εκπληρώσει. Είναι τότε που η έλλειψη δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την εκπλήρωση ενός σκοπού.

Γεμάτο ενσυναίσθηση, σοφία και χιούμορ, το «Η ελευθερία είναι επιλογή» καταγράφει πόσο ευάλωτοι είμαστε στους αυτοπεριοεριμούς μας και, ταυτόχρονα, μας δίνει την κατάλληλη ενθάρρυνση για να βρούμε γιατρειά και να απολαύσουμε την πραγματική ελευθερία που μας αξίζει.

Μπορεί να φαίνεται αυτονόητο αλλά η επικοινωνία, ένα από τα βασικότερα συστατικά μίας υγιούς σχέσης, απαιτεί από εμάς να δηλώνουμε ξεκάθαρα τις ανάγκες και τα προβλήματά μας στον/στην σύντροφό μας. Καθώς δεν μπορούμε ποτέ να γνωρίζουμε πραγματικά τι σκέφτεται ο άλλος, ο μόνος τρόπος είναι να ρωτήσουμε και καθώς ούτε ο σύντροφός μας (όσο κι αν θα το θέλαμε) μπορεί μαγικά να γνωρίζει τις επιθυμίες μας, ο μόνος τρόπος για να γνωστοποιήσουμε τις ανάγκες μας είναι το να τις εκφράσουμε.

Η σχέση του ζευγαριού αποτελεί μια πολύπλοκη και πολυδιάστατη οντότητα και για αυτό έχει μελετηθεί μέσα από πολλές και διαφορετικές μεταβλητές. Η αίσθηση ασφάλειας και προστασίας, η παροχή φροντίδας και η σεξουαλικότητα είναι τρεις βασικές μεταβλητές που κινητοποιούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε μια σχέση. 

Τελειότητα ή τελειοθηρία, άραγε; Όπως και να το ορίσουμε όμως οι διακοπές είναι μία περίοδος που περιμένουμε οι περισσότεροι. 

Ο όρος για την τοξικότητα στην ανθρώπινη συμπεριφορά, χρησιμοποιείται ευρέως στον ξένο επιστημονικό τύπο για να δηλώσει κάποιους ανθρώπους που εκδηλώνουν την τάση να δυσαρεστούν και να απογοητεύουν με τη συμπεριφορά τους, τους άλλους, με αποτέλεσμα να μη λειτουργούν μέσα σε σχέσεις και να προκαλούν συναισθηματική ή ψυχολογική φθορά σε όσους τους έχουν στη ζωή τους.

Αν προσπαθήσετε να μη νιώσετε θυμωμένοι, θα καταπιέσετε τον θυμό. Εάν προσπαθήσετε να υπερβείτε τον θυμό, δεν θα τον καταπιέσετε: αντιθέτως, θα πρέπει να κατανοήσετε το συναίσθημα, να το παρατηρήσετε. Η υπέρβαση βρίσκεται στην παρατήρηση.

Ο χωρισμός από τη συντροφική σχέση είναι μία από τις πιο στρεσογόνες αλλαγές στη ζωή του ανθρώπου. Προκαλεί δηλαδή έντονο άγχος και στρες, ακόμη δε περισσότερο, στην περίπτωση διαζυγίου ή ύπαρξης παιδιών. Όπως κάθε απώλεια, έτσι κι ο χωρισμός από έναν άνθρωπο που ήταν σημαντικός στη ζωή μας, περιλαμβάνει πένθος. Χρειάζεται να πενθήσουμε για την απώλεια του συντρόφου, προκειμένου να προχωρήσουμε.

Στις ανθρώπινες σχέσεις εκτός από τη σύνδεση υπάρχει και ο χωρισμός. Το να χωρίζεις από έναν άνθρωπο μπορεί να προκαλέσει τις ίδιες αντιδράσεις στον οργανισμό όπως προκαλεί και ο θάνατος.

Ο όρος «ηθική παρενόχληση» αναφέρεται σε διάφορες μορφές και μεθόδους συστηματικής και ύπουλης ψυχολογικής βίας μεταξύ ενηλίκων, με στόχο την ταπείνωση, απομόνωση και απομάκρυνση ενός ατόμου από την εργασία του, ή οποιονδήποτε άλλο χώρο και περίσταση.