Είναι γενικά αποδεκτό ότι τα αθλήματα απαιτούν αρκετές ικανότητες όπως πνευματική εγρήγορση, αναλυτικές ικανότητες, μνήμη, προβλεψιμότητα, στρατηγική και προσοχή και μ’ αυτόν τον τρόπο μπορούν να ενισχύσουν την πνευματική ανάπτυξη των ατόμων. Επίσης, τα αθλήματα αποτελούν ένα υγιή τρόπο έκφρασης, διασκέδασης και κοινωνικοποίησης.

Η άνοια τύπου Αλτσχάιμερ είναι μια πολύπλοκη και πολυεπίπεδη νόσος που πλήττει σταδιακά ολόκληρο τον εγκέφαλο του ατόμου. Επιγραμματικά, κατά το DSM IV, η άνοια τύπου Αλτσχάιμερ μπορεί να διαγνωστεί εάν υπάρχουν προβλήματα στην μνήμη του ατόμου, συνοδευόμενα από ένα ή περισσότερα από τα εξής: αφασία, απραξία, αγνωσία, διαταραχή των επιτελικών λειτουργιών.

Τα τελευταία χρόνια ολοένα και συχνότερα είναι πιθανό να έρθουμε αντιμέτωποι με την εικόνα ενός ανθρώπου που παρουσιάζει κάποιας μορφής διατροφική διαταραχή κι ακόμα πιθανότερο να ακούσουμε για κάποιο συνάνθρωπό μας που έχει κάποια διατροφική διαταραχή. 

Μεγάλο ποσοστό παιδιών πέφτουν καθημερινά θύματα κακοποίησης. Θύτες τις περισσότερες φορές είναι… οι γονείς , οι οποίοι μέσω της βίας προσπαθούν να εφαρμόσουν την "μαύρη παιδαγωγική" – η οποία επιτάσσει την τελευταία – ως μορφή πειθαρχίας. Πολλές φορές βέβαια οι θύτες είναι άτομα από το κοντινό περιβάλλον της οικογένειας…

Κάποιες φορές επαινούμε τα παιδιά, αλλά με έναν αναποτελεσματικό τρόπο. Παρακάτω θα περιγραφούν τρόποι για να μεγιστοποιήσετε τα οφέλη από τον έπαινο.

Το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ έκανε πριν από μερικά χρόνια μια έρευνα με μερικά ποντίκια. οι επιστήμονες τα 'εβαλαν σε έναν λαβύρινθο πολυτελείας, με όλα τα κομφόρ που θα μπορούσε ποτέ να επιθυμήσει ένα σύγχρονο τρωκτικό: σέξι θηλυκά, άφθονη μάσα, παιχνίδια, τηλεόραση πλάσματος. Αυτός ο παράδεισος είχε όμως μια παγίδα.

Η ενσυναίσθηση είναι η ικανότητα να αντιλαμβανόμαστε και να κατανοούμε τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά των άλλων και να ανταποκρινόμαστε με συμπόνοια. Να μπαίνουμε στα «παπούτσια» του άλλου χωρίς όμως να ταυτιζόμαστε. Δεν μπορούμε να ταυτιστούμε και να κάνουμε δικά μας τα προβλήματα των άλλων γιατί θα εξαντληθούμε ψυχικά αλλά μπορούμε να ακούσουμε, να βοηθήσουμε, να συναισθανθούμε και να σταθούμε δίπλα στους αγαπημένους μας ανθρώπους.

Ο Σεπτέμβριος είναι ένας δύσκολος μήνας για τους περισσότερους γονείς και τα παιδιά. Ανάλογα με την ηλικία προκύπτουν διάφορα ζητήματα που καλούνται να διαχειριστούν οι γονείς όπως για παράδειγμα ο αποχωρισμός των μικρότερων παιδιών και η ένταξη τους στον παιδικό σταθμό ή στο νηπιαγωγείο και το άγχος του δημοτικού σχολείου ή ακόμη και του γυμνασίου για τα μεγαλύτερα παιδιά.

«Έχω μπερδευτεί…ποια είναι η πραγματικότητα, αυτό που κάνουμε εδώ ή η πραγματική ζωή;», συχνά μετά από τη συμμετοχή τους, αναρωτιούνται τα μέλη μιας ψυχοδραματικής ομάδας.
Ποια είναι η πραγματική ζωή;

Η άρνηση ενός παιδιού να παρακολουθήσει τα μαθήματα του σχολείου σε τακτά χρονικά διαστήματα και όχι περιστασιακά είναι μια δύσκολη κατάσταση που πρέπει να διαχειριστούν οι γονείς σε συνεργασία με τους δασκάλους. Παλαιότερα η άρνηση αυτή συνδυάζονταν αποκλειστικά και μόνο με τη φοβία.

Η κρίση πανικού είναι ένα αιφνίδιο ξέσπασμα φόβου ή δυσφορίας που διαρκεί λίγα λεπτά και κατά το οποίο κάποιος βιώνει συμπτώματα όπως: ταχυκαρδία, ιδρώτα, τρέμουλο, αίσθημα ασφυξίας ή/και πνιγμού, πόνο στο στήθος, ναυτία, ζαλάδα ή/και τάση για λιποθυμία, ρίγος ή αίσθημα ζέστης, μούδιασμα. Χαρακτηριστικό είναι ότι το άτομο συχνά πιστεύει ότι μπορεί να πεθάνει ή να τρελαθεί όσο βρίσκεται σε πανικό.

Οι ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

Εγγραφή στο Newsletter

Ενημερωθείτε για τα άρθρα της εβδομάδας, για σεμινάρια και άλλες δράσεις που αφορούν αποκλειστικά την Ψυχολογία και την Ψυχική Υγεία.

Ενδιαφέροντα