Η ψυχαναγκαστική- καταναγκαστική διαταραχή χαρακτηρίζεται από επίμονες και ανεξέλεγκτες σκέψεις ή παρορμήσεις (ψυχαναγκασμοί) και από την ανάγκη επανάληψης συγκεκριμένων πράξεων (καταναγκασμοί). Φυσικά, οι περισσότεροι από εμάς έχουμε ανεπιθύμητες σκέψεις μερικές φορές, όπως κάποιο τραγούδι ή κάποια μελωδία που «κολλάει» στο μυαλό μας, ή την παρόρμηση να κάνουμε κάτι επικίνδυνο.

Συνηθίζουμε να λέμε ότι πρέπει "να είμαστε ο εαυτός μας". Και το λέμε με υπερηφάνεια, εν μέρει σωστά, γιατί είναι όντως καλύτερα να είσαι ο εαυτός σου απο το να επιχειρείς να γίνεις κακέκτυπο κάποιου άλλου. Θα φανεί εξάλλου, αργά η γρήγορα αν είσαι αυθεντικός.

Τα σχολεία ξεκίνησαν… τα παιδιά χαίρονται καθώς συνάντησαν πάλι φίλους και συμμαθητές αλλά και δυσανασχετούν λόγω του διαβάσματος. Όταν όμως το παιδί εκδηλώνει έντονη απροθυμία και άρνηση να πάει στο σχολείο τότε θα πρέπει να σκεφτούμε μήπως υπάρχει κάποια βαθύτερη αιτία.

Η απόρριψη πληγώνει. Δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει αισθανθεί αυτό τον πόνο, την αίσθηση ότι εξέτασαν την προσωπική μας αξία και , στο τέλος, μας άφησαν πίσω ως λίγους και απόβλητους. Η απόρριψη ενεργοποιεί στον άνθρωπο το κέντρο του εγκεφάλου που σχετίζεται και με τον σωματικό πόνο: αυτό εξηγεί γιατί νοιώθουμε αληθινό πόνο όταν μας απορρίπτουν.

Έχουμε την ψευδαίσθηση πως εξαρτιόμαστε από τους άλλους ανθρώπους σε μεγαλύτερο βαθμό απ’ αυτόν στον οποίο πραγματικά συμβαίνει. Οι άλλοι ασκούν εξουσία κι επιρροή πάνω μας στον βαθμό που εμείς οι ίδιοι είμαστε προσκολλημένοι στους φόβους και τα ψυχικά μας συμπλέγματα.

Πριν χρόνια πήγα στην κηδεία μιας φίλης, πολύ ηλικιωμένης αλλά γεμάτης ζωντάνια, απ αυτήν που έχουν οι νεαρές ψυχές πασχίζοντας να ζουν ενωμένες με την επιθυμία που τις διαπερνά και τις γεμίζει. Μετά την κηδεία έμεινα μόνος και περιδιάβηκα τους τάφους. Νέοι, έφηβοι, παιδιά, βρέφη και γέροι κάτω από το χώμα.  Σκεπασμένοι από το ξύπνημα της ζωής, μακριά από τους ζωντανούς και μαζί τόσο δίπλα τους.

Όταν ρωτάω τους ανθρώπους που ζητούν ψυχοθεραπεία, «γιατί διαλέξατε εμένα ως ψυχοθεραπευτή σας;», κάποτε κάποιοι μου απαντούν: «Γιατί καταλάβαμε, απ’ τον τρόπο που γράφετε στα βιβλία σας πως είστε άνθρωπος του Θεού. Πως είστε ψυχολόγος με Χριστό. Επειδή συνδέετε την πνευματικότητα με την ψυχοθεραπεία…».

Πληροφορίες για γονείς (σχετικά με την εξάρτηση ουσιών).
Σημάδια που ανησυχούν: Οι απότομες αλλαγές στη συμπεριφορά ενός παιδιού, μπορεί να αποτελούν «σημάδια» εμπλοκής του με τα ναρκωτικά. Πρέπει να αξιολογηθεί από τον γονέα κατά πόσο οι αλλαγές αυτές συνάδουν με τη μετάβαση του ατόμου προς την ενηλικίωση και φυσικά με βάση την προσωπικότητά του.

Ο αυτοτραυματισμός, ως συμπεριφορά χαρακτηρίζεται αρχικά από την παρόρμηση και από τη σκόπιμη πρόθεση πρόκλησης πόνου. Δεν στοχεύει στην αυτοκτονική συμπεριφορά, αλλά να προσφέρει ανακούφιση από τον ψυχικό πόνο που βιώνει το άτομο. Ωστόσο ο αυτοτραυματισμός μπορεί να θεωρηθεί ως ένας προγνωστικός παράγοντας για την πρόθεση ενός ατόμου να προχωρήσει σε απόπειρα αυτοκτονίας, και για το λόγο αυτό θα πρέπει να αξιολογηθεί κατάλληλα (αξιολόγηση αυτοκτονικού ιδεασμού/απόπειρας).

Ακούω τριγύρω μου για καινούργιες γνωριμίες, σχέσεις, φτερουγίσματα στο στομάχι, δυνατά καρδιοχτύπια, έντονες σκέψεις. Συναρπαστικά συναισθήματα που τολμώ να πω, πως μπορούν και σε απορροφούν από το καθετί. Ακόμα όμως και αν νιώθετε αυτή την ακαταμάχητη, παθιασμένη έλξη ή ένα πιο προσγειωμένο παρήγορο συναίσθημα, αφού επιτέλους έχετε γνωρίσει τον σύντροφο της ψυχής σας, ίσως χρειαστεί να έρθετε αντιμέτωποι με το ερώτημα: Είμαι όντως ερωτευμένος/η;

Με ρώτησε κάποιος που ήταν πάντα νέος –ήθελε βλέπεις να είναι συνέχεια μαθητής- «Τι είναι ψυχοθεραπεία;», του είπα: «Εγώ δεν ξέρω… Ρώτησα όμως κάποτε τον σοφό δάσκαλο, που δεν έχει όνομα, κι εκείνος ταπεινά μου είπε»: Να σου πω πρώτα ποια είναι η ψεύτικη ψυχοθεραπεία.

Οι ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

Εγγραφή στο Newsletter

Ενημερωθείτε για τα άρθρα της εβδομάδας, για σεμινάρια και άλλες δράσεις που αφορούν αποκλειστικά την Ψυχολογία και την Ψυχική Υγεία.

Ενδιαφέροντα