Ο άνθρωπος αλλάζει καθημερινά. Δέχεται νέα ερεθίσματα, βιώνει νέες εμπειρίες, αφομοιώνει νέες πληροφορίες, σφυρηλατεί νέα χαρακτηριστικά προσωπικότητας ενώ αφήνει άλλα να εξασθενίσουν.

«Ο σχιζοφρενής δολοφόνος με το πριόνι» , «ο σχιζοφρενής με το νυστέρι», «Βαθύ Κόκκινο (Σχιζοφρένεια - ο μανιακός δολοφόνος)» είναι μόνο κάποιοι από τους τίτλους ταινιών και βιβλίων που κυκλοφορούν στην αγορά και συνεισφέρουν στο στερεότυπο της ψυχικής ασθένειας και της επικινδυνότητας του ανθρώπου με ψυχολογικά προβλήματα.

Η ανεργία, πλήττει έντονα  την ελληνική κοινωνία την τελευταία δεκαετία και ειδικότερα την τοπική μας κοινωνία. Από ψυχολογικής άποψης η ανεργία είναι ένας σοβαρός ψυχοκοινωνικός παράγοντας στρες....

Η νευρική ανορεξία είναι μια διαταραχή με ιδιαίτερη άνθηση την τελευταία εικοσιπενταετία. Χαρακτηρίζεται από την τάση του ανορεξικού ατόμου για την διατήρηση ενός πολύ χαμηλού βάρους, την άρνησή του να προσλάβει τροφή ακόμη κι όταν είναι κάτισχνο και την αίσθηση πως είναι παχύσαρκο ακόμα κι όταν το βάρος του φτάνει στο μισό του ιδανικού του βάρους, σύμφωνα με την ηλικία, το φύλο και το ύψος του. 

Στη βιβλιογραφία για το πένθος και το θάνατο συχνά αναφέρεται η ιστορία του αλόγου στο τραπέζι, αρχικά γραμμένη από τον ψυχολόγο Richard Kalish.... Την βρήκα πολύ εύστοχη και μια σύντομη εκδοχή της παρουσιάζω εδώ: