Υπάρχουν άνθρωποι με όλα τα γράμματα κεφαλαία και....ανθρωποειδή...!

Κάποιοι από αυτούς ξεχωρίζουν, διαπρέπουν, γίνονται πρότυπο ζωής, φωτίζουν όποιον λάχει στην πορεία τους και τον παρασέρνουν σε ούριους ανέμους και κάποιοι από αυτούς ποδοπατάνε, καταπατάνε, σακατεύουν... αιμοσταγΉ, αδίστακτα, στυγνά, με μαθηματική ακρίβεια ρυθμισμένα σαρκοφάγα όντα...

Χριστούγεννα... Αλλαγή της χρονιάς! Μία περίοδος που από πολλούς θεωρείται η ομορφότερη της χρονιάς. Ίσως γιατί το κλείσιμο της κάποιους τους ανακουφίζει σαν κάτι που πέρασε ή σαν ένα νέο άνοιγμα που θα ευοδωθούν οι κόποι του παρελθόντος. Ίσως γιατί κάνοντας ανασκόπηση στη χρονιά που πέρασε κάποιος νιώθει ικανοποίηση και λαχτάρα για να προχωρήσει, και κάποιος απογοήτευση και θέλει να προσπεράσει.

Η θεμελιώδης πρόταση της θεωρίας του δεσμού (π.χ. Bowlby 1979/1995) αναφέρει ότι ο τρόπος με τον οποίο τα πρόσωπα κύριας φροντίδας αποκρίνονται στις ανάγκες των βρεφών απολήγει σε εσωτερικές αναπαραστάσεις για το πώς ο εαυτός σχετίζεται με τον άλλο.

Την τελευταία περίοδο μιλώ με αρκετούς ανθρώπους που βρίσκονται στη διαδικασία λήψης απόφασης χωρισμού. Άλλοι πιο κοντά στην απόφαση αυτή, άλλοι πιο μακριά, άλλοι στη διερεύνησή της και άλλοι στην υλοποίησή της!

Η λέξη τοξικός έχει αποκτήσει περίοπτη θέση στο λεξιλόγιό σου τελευταία. Βρέθηκες με ένα τοξικό πρόσωπο, σε ένα τοξικό περιβάλλον, σε μια τοξική σχέση. Είσαι θύμα τοξικότητας.

Όταν μιλάμε για «νταήδες» και «τραμπούκους» το μυαλό μας πηγαίνει σε σχολικό ή εργασιακό περιβάλλον, όμως μπορεί να υπάρχει εκφοβισμός και ψυχολογική βία και μέσα στις προσωπικές μας σχέσεις.

Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας συμπεριφοράς είναι να νιώθουμε δυστυχισμένοι, πληγωμένοι, παραμελημένοι, ανικανοποίητοι. Έτσι, δημιουργούμε και συντηρούμε μια τοξική σχέση.

Σε μια οικογένεια, όπως και σε όλα τα συστήματα, οι μεταδόσεις είναι πάντα διαγενεακές, επηρεάζονται από το ιστορικό και το προσωπικό πλαίσιο και μεταφέρονται στο μυαλό και στο σώμα.

Για να είναι κανείς φιλόσοφος δεν χρειάζεται να έχει εκλεπτυσμένες σκέψεις, ούτε καν να ιδρύσει μια σχολή... Πρέπει να έχει λύσει μερικά από τα ζητήματα της ζωής, πρακτικά, όχι θεωρητικά - Χένρι Ντέιβιντ Θορό

Υπάρχει λίγο μίσος σε κάθε αγάπη και λίγη αγάπη σε κάθε μίσος - Rowan, 2000, “on inter-penetration of opposites”

Ζούμε σε μια εποχή όπου η πρόσβαση από ένα γεωγραφικό σημείο του πλανήτη σε ένα άλλο, η μεταφορά αγαθών και η επικοινωνία δεν υπήρξαν ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία πιο άμεσα και δυνατά.

Σας έχουν ποτέ κατηγορήσει ότι κάνετε μόνο ότι θέλετε εσείς, εννοώντας ότι δεν κάνετε αυτό που θέλουν εκείνοι; Έχετε νιώσει σε κάποια σχέση σας την αίσθηση «υποχρέωσης» ή «χρέους» για κάποιον που ταυτίζει τη θυσία με την απόδειξη αγάπης;

Οι σχέσεις αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας. Συμβάλλουν σημαντικά στην προσωπική μας ανάπτυξη, στην αίσθηση ευεξίας και στη συνολική ευτυχία μας.

Είναι πραγματικά δύσκολο να ξεχωρίσεις αν το πιο επώδυνο στάδιο είναι αυτό της λήψης της απόφασης για τον χωρισμό ή των αμφιβολιών που μπορεί στην πορεία κατά στιγμές, να προκύπτουν. Στις περισσότερες περιπτώσεις χωρισμού οι αμφιβολίες το πρώτο διάστημα που ακολουθεί τον χωρισμό, έρχονται και καρφώνονται σαν έμμονες ιδέες που βασανίζουν, εγκλωβίζουν και δεν αφήνουν να προχωρήσουμε παρακάτω:

Πολύ συχνά όταν αναφερόμαστε στον όρο ενδοοικογενειακή βία προκαλούμε ένα συνειρμό ή μια εικόνα στο μυαλό μας που δείχνει τη σωματική βία που ασκείται σε ένα ζευγάρι συνήθως από τον άνδρα στη γυναίκα. Αυτό που συχνά ξεχνάμε κι είναι απαραίτητο να θυμόμαστε είναι η διάσταση της συναισθηματικής ή αλλιώς ψυχολογικής βίας που δέχεται ένα μέλος ή και τα δύο μέσα σε μια σχέση και είναι πολύ συχνά ένα προειδοποιητικό μήνυμα για μια δυσλειτουργική σχέση. 

Η ψυχολογική χειραγώγηση είναι η άσκηση αθέμιτης επιρροής μέσα από την ψυχική διαστρέβλωση και τη συναισθηματική εκμετάλλευση με σκοπό την απόκτηση εξουσίας, οφελών ή προνομίων εις βάρος του θύματος.