Ο εκφοβισμός δεν αποτελεί φαινόμενο παρθενογένεσης αλλά αποτέλεσμα μίμησης συμπεριφορών που υπάρχουν στην κοινωνία. Το πλαίσιο συγκρότησης και διαφύλαξης των αξιών και των υγιών προτύπων, επηρεάζεται από μια σειρά αξόνων οι οποίοι είναι δυνατόν να διασπάσουν θεσμοθετημένες ή μη θεσμοθετημένες συμπεριφορές.

Είναι γεγονός ότι, παρά την «κεκτημένη» ισότητα μεταξύ των δύο φύλων, την τελευταία δεκαετία έχει απασχολήσει την παγκόσμια κοινότητα το θέμα της σεξουαλικής κακοποίησης, με αποτέλεσμα τη δημιουργία του παγκόσμιου κινήματος «me too».

Από την αρχαιότητα υπήρχαν παιγνίδια, κατά τα οποία δύο ομάδες προσπαθούσαν με κλωτσιές, με σπρωξίματα ή άλλους τρόπους να προωθήσουν μία μπάλα προς την αντίθετη κατεύθυνση και να τη στείλουν στην εστία της αντίπαλης ομάδας. Στην αρχαία Ελλάδα υπήρχαν παιχνίδια που έμοιαζαν με το ποδόσφαιρο, με πιο γνωστό τον «Επίσκυρο».

Για το φαινόμενο του εκφοβισμού ή bullying, έχουν υπάρξει αρκετές προσπάθειες προκειμένου να το περιγράψουν. Μια συνέχεια συμπεριφορών που αφορά σε προσπάθειες κυριαρχίας και άσκησης εξουσίας σε βάρος άλλου ατόμου. Το bullying είναι συστηματικό και αφορά ένα φάσμα συμπεριφορών που πληγώνουν, όπως κοροϊδίες, περιθωριοποίηση, απόσπαση χρημάτων, καταστροφή αντικειμένων, καθώς και σωματικές επιθέσεις, χτυπήματα και κλοτσιές.

«Νιώθω να πνίγομαι εδώ μέσα, αισθάνομαι να κακοποιώ συναισθηματικά το παιδί μου, φοβάμαι κάθε φορά που θα ξεσπάσει ο ένας πάνω στον άλλον, όλο το βάρος πέφτει σε μένα, δεν ξέρω αν μπορώ να ξεφύγω και που να πάω»

Οι ακραίες θερμοκρασίες -πολύ υψηλές ή πολύ χαμηλές- τροφοδοτούν την επιθετική συμπεριφορά και τον λόγο μίσους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δείχνει μια νέα γερμανική μελέτη σχετικά με το Twitter.

O Albert Bandura θεωρείται ο κύριος εκφραστής της κοινωνικογνωστικής θεωρίας μαζί με τον Walter Mischel. Το πείραμα με την κούκλα Μπόμπο που αποτελεί τη μοντελοποιημένη μελέτη της επιθετικότητας τον έκανε ευρέως γνωστό και έδειξε ότι τα παιδιά έχουν τη δυνατότητα να οδηγηθούν στην εκμάθηση συμπεριφορών μέσα από την παρατήρηση των ενηλίκων.

Τα κύματα καύσωνα μπορούν να αυξήσουν την επιθετική συμπεριφορά των ασθενών στις ψυχιατρικές κλινικές, σύμφωνα με μια νέα γερμανική επιστημονική έρευνα, την πρώτη του είδους της που αναδεικνύει αυτή τη συσχέτιση.

Τα τραυματικά γεγονότα μεταξύ άλλων (πόλεμος, βία, ατυχήματα, θάνατος κ.α.) είναι οι φυσικές καταστροφές όπως οι σεισμοί, οι πυρκαγιές και οι πλημμύρες που τα τελευταία χρόνια συμβαίνουν συχνά στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τον ορισμό που έχει αποδώσει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ο όρος έκτακτη ανάγκη υποδηλώνει μια κατάσταση στην οποία οι κανονικές διαδικασίες αναστέλλονται και λαμβάνονται έκτακτα μέτρα, προκειμένου να αποτραπεί η εκδήλωση των επιπτώσεων ενός κινδύνου.

Δεν μπορεί κανείς να μιλήσει για αγάπη, χωρίς να αναφερθεί ταυτόχρονα και στην επιθετικότητα. Είναι δύο μορφές της λίμπιντο που λειτουργούν παράλληλα και δεν αναιρεί η μία την άλλη.

Πέρα από τα ιστορικά δεδομένα και τα πεπραγμένα του Χίτλερ λίγη έμφαση έχει δοθεί στις δομές και χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του που τον έκαναν να συμπεριφερθεί με τις ειδεχθείς και καταστροφικές (άλλα και αυτοκαταστροφικές) συμπεριφορές που κόστισαν στον πλανήτη πάνω από 60.000.000 νεκρούς και έναν κόσμο καταστραμμένο.

Η εξάρτηση και η κατάχρηση του αλκοόλ, δημιουργεί μια ψευδαίσθηση ευεξίας και ευχαρίστησης, ενώ στην πραγματικότητα, απομονώνει το άτομο πρώτα από τον ίδιο του τον εαυτό ως οντότητα, έπειτα από το περιβάλλον του και αν δεν αντιμετωπιστεί με δύναμη και πίστη, δυστυχώς και από την ίδια του την ζωή.

Αν έχετε ποτέ κοιτάξει ένα παιδικό σχέδιο, αναρωτηθήκατε ποιες σκέψεις και ποια συναισθήματα του παιδιού αντανακλά; Οι ζωγραφιές των παιδιών αντανακλούν τον εσωτερικό τους κόσµο και απεικονίζουν στοιχεία που αφορούν την ψυχολογική τους κατάσταση και το διαπροσωπικό τους ύφος.Παρατηρώντας λοιπόν τι ζωγραφίζει το παιδί σας, μπορείτε να το γνωρίσετε καλύτερα. 

Αποκλίνουσα & Παραβατική συμπεριφορά: Ο όρος αποκλίνουσα συμπεριφορά έχει τις ρίζες του στο ρήμα «αποκλίνω» που σημαίνει ξεφεύγω από την πορεία μου. Πολλές φορές οι όροι «παραβατικότητα» και «εγκληματικότητα» παρουσιάζονται ως συνώνυμοι με εκείνον της αποκλίνουσας, όμως υπάρχουν σοβαρές διαφορές.

Η ερώτηση είναι πολύ ενδιαφέρουσα, αρκετά προκλητική, και συνήθως ο πόνος που κουβαλά είναι αβάσταχτος: "Είναι η ασθένεια τιμωρία ή πορεία για αυτοπραγμάτωση;" Το σωματικό σύμπτωμα είναι το τελευταίο καταφύγιο του οργανισμού, όταν ο άνθρωπος αρνείται να επενδύσει ενέργεια στην κατανόηση του ψυχικού του κόσμου και να διοχετεύσει ενέργεια στη συνειδητοποίηση των καθηλώσεων και των συγκρούσεων που σοβούν αμείλικτα στο εσωτερικό.

Είστε από τους ανθρώπους που βρίζουν κάθε φορά που χτυπούν κάπου και τους λυγίζει ο πόνος; Μη νιώθετε άσχημα για τις βρισιές! Μια νέα έρευνα βρήκε ότι αυτή η τεχνική βοηθάει! Οι βρισιές χρησιμοποιούνται εδώ και αιώνες αποτελώντας σχεδόν παγκόσμιο ανθρώπινο γλωσσικό φαινόμενο.

Αν κάποιος ανοίξει μια τηλεόραση ή ψάξει τις ειδήσεις στο ίντερνετ θα βρει νέα σχετικά με κάποιο στιγέρο έγκλημα ή κάποια πολεμική σύγκρουση.

Θα περίμενε κανείς στη σημερινή εποχή λόγω της προόδου της τεχνολογίας και του πολιτισμού παγκοσμίως ότι θα έπρεπε να έχουμε ξεπεράσει τέτοιες συμπεριφορές όμως αυτό δεν φαίνεται να συμβαίνει.

Ζώντας χωρίς εσένα… Από αυτό το στερητικό «χωρίς» μπορεί να απορρέουν διαφορετικά αμφιθυμικά κύματα. Το χωρίς εσένα στη ζωή μου, πότε προσφέρει λύτρωση από μακρά ταλαιπωρία, πότε μας πείθει ότι δόθηκε η οριστική λύση στις ατελείωτες συγκρούσεις, πότε μας προστατεύει από μια ψυχική κακοποίηση.

«Όσο θα σε αγαπάω … θα σε μισώ! Και όσο θα σε μισώ… θα σε αγαπώ! Δεν ξέρω πότε σε αγκαλιάζει η καρδιά μου και πότε το μυαλό μου. Είμαι και ο καλός και ο κακός λύκος γονατισμένος στα πόδια σου. Όσο περισσότερο σε αγαπάω τόσο διακινδυνεύω με τον πόνο.

Όλοι/ες μας έχουμε συγκρουστεί με κάποιον άλλο άνθρωπο στη ζωή μας, έστω και μία φορά. Το αποτέλεσμα, συνήθως, είναι αποκαρδιωτικό. Και αυτό, διότι θυμόμαστε αυτήν την σύγκρουση με δυνατές φωνές, θυμό, προσβολές, έλλειψη επικοινωνίας και επιθετικότητα. Και κάπως έτσι, η σύγκρουση έχει διαμορφωθεί στο μυαλό μας με αρνητικό πρόσημο.