Σίγουρα έχεις θαυμάσει και έχεις ζηλέψει όλους εκείνους τους ατάραχους τύπους διανύοντας καταστάσεις που σου φάνταζαν ιδιαίτερα πιεστικές ή πραγματικά χαοτικές.

Εκείνο το επείγον ιατρικό περιστατικό που διαδραματίστηκε μπροστά στα μάτια σου, η καθόλου ρεαλιστική προθεσμία παράδοσης του έργου στο γραφείο, η δημόσια ομιλία μπροστά σε χιλιάδες θεατών, η συνέντευξη για την πολυπόθητη θέση, το οικογενειακό αδιέξοδο, η νυχτερινή οδήγηση στην κλειστή στροφή της επαρχιακής οδού που λίγο έλειψε να καταλήξει σε τραγωδία και τόσες άλλες στιγμές που είναι λες και η ψυχραιμία επιλέγει το που θα πάει.

Το ανοσολογικό σύστημα έχει ως σκοπό την προστασία του οργανισμού από ξένους εισβολείς, όπως είναι τα μικρόβια, τα παράσιτα ή τα ξένα κύτταρα. Το ανοσολογικό σύστημα παρουσιάζει 4 χαρακτηριστικές ιδιότητες:

Το 1974, ένα εύρημα σε ένα εργαστήριο της Ιατρικής και Οδοντιατρικής Σχολής στο Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ βοήθησε στον επανασχεδιασμό του βιολογικού χάρτη του σώματος: ο ψυχολόγος Ρόμπερτ Άντερ ανακάλυψε ότι το ανοσοποιητικό σύστημα, όπως και το μυαλό, μπορεί να εκπαιδευτεί. Το συμπέρασμά του προκάλεσε σοκ. Η ισχύουσα άποψη στην ιατρική ήταν ανέκαθεν ότι μόνο ο εγκέφαλος και το κεντρικό νευρικό σύστημα μπορούσαν να αντιδράσουν στην εμπειρία αλλάζοντας τον τρόπο συμπεριφοράς τους.

Το πρώτο Κέντρο Ημέρας Υποστήριξης Εργαζομένων στον Δήμο Αθηναίων, το οποίο θα μπορούν να επισκέπτονται δωρεάν, μετά από ραντεβού, επιχειρηματίες, εργαζόμενοι τους και τα μέλη των οικογενειών τους προκειμένου να λαμβάνουν υπηρεσίες ψυχικής υγείας εγκαινίασαν, πρόσφατα, το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών (ΕΕΑ) και ο φορέας «Θάλπος-Ψυχική Υγεία».

Δύο νέα σεμινάρια για το άγχος, τα αυτοάνοσα και την ενσυνειδητότητα παρέχονται τις επόμενες εβδομάδες, από την Balance Υour Life. 

Το σεμινάριο αποτελείται κατά βάση από Power Point. Περιλαμβάνει ερωτηματολόγιο αυτοαξιολόγησης, μελέτη περίπτωσης προσπάθειας ανάπτυξης ψυχικής ανθεκτικότητας, συνέντευξη Ιατρού Εντατικολόγου σχετικά με το άγχος, το στρες, την ανθεκτικότητα και την ανάγκη αυτοβοήθειας και στήριξης του.

Ο Jay Shetty, σούπερ σταρ των social media και δημιουργός του No 1 podcast On Purpose, αποκρυσταλλώνει τη διαχρονική σοφία που διδάχτηκε ως ινδουιστής μοναχός σε πρακτικά βήματα που μπορούν να ακολουθήσουν όλοι για να ζήσουν μια ζωή με λιγότερο άγχος και περισσότερο νόημα.

Όπως προκύπτει από έρευνες, τα άτομα που εμφανίζουν υψηλότερα επίπεδα αντιλαμβανόμενου στρες, υιοθετούν συγκεκριμένες ανθυγιεινές - καταχρηστικές συμπεριφορές ως μεθόδους διαχείρισης του στρες, οι οποίες όμως έχουν τα αντίθετα αποτελέσματα και επηρεάζουν αρνητικά την υγεία.

Στην εποχή μας, με τους γρήγορους ρυθμούς και τις αυξημένες απαιτήσεις, το στρες έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας. Αξίζει να σημειωθεί ότι το στρες, σε κανονικά επίπεδα, είναι ένας υγιής έμφυτος μηχανισμός, που στοχεύει στην επιβίωση του ατόμου, ενισχύοντας και επισπεύδοντας τις αντιδράσεις του σε στιγμές κινδύνου ή αβεβαιότητας.

Ως ενήλικοι και μάλιστα πιεσμένοι από το σύγχρονο τρόπο ζωής, αναπολούμε την παιδική μας ηλικία σαν μια περίοδο ανεμελιάς και ελεύθερης έκφρασης. Συχνά λοιπόν πιστεύουμε ότι τα παιδιά δεν μπορεί να υποφέρουν από στρες, άγχος, κατάθλιψη και τα θεωρούμε ευτυχισμένα και ξένοιαστα. Στο κάτω-κάτω, δεν έχουν εργασιακά προβλήματα, δάνεια και λογαριασμούς που τρέχουν, τη φροντίδα της οικογένειας ή δύσκολες συζυγικές σχέσεις. 

Ως ενήλικοι έχουμε ένα σημαντικό πλεονέκτημα σε σχέση με τα παιδιά: στην πορεία της ζωής μαθαίνουμε στρατηγικές και τρόπους αντιμετώπισης των στρεσογόνων καταστάσεων, ενώ τα παιδιά είναι πιο ευάλωτα λόγω της περιορισμένης εμπειρίας. Επίσης είναι εξαρτημένα από εμάς και δεν μπορούν να είναι αυτάρκη, δεν έχουν διαμορφώσει την ατομική τους ταυτότητα και τις κοινωνικές τους σχέσεις, βιώνουν γρήγορες και σημαντικές αλλαγές στον εαυτό τους. 

Στoυς σύγχρονους καιρούς το στρες αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας. Η αντίδρασή μας στην καθημερινή έκθεση στο στρες, καθορίζει την ποιότητα της ζωής καθώς και την υγεία μας.
Ο λατινικός όρος «stress» χρησιμοποιήθηκε το 17ο αιώνα ως συνώνυμο της αντιξοότητας και της κακουχίας, ενώ το 18ο αιώνα ο όρος υποδήλωνε την πίεση που ασκείται όταν κάποιος καταπονείται σωματικά και πνευματικά (Hinkle, 1973).

Η λέξη στρες προέρχεται από το λατινικό stringere, που σημαίνει συμπιέζω-σφίγγω. Πρόκειται για μια λέξη που στοιχειώνει πολλούς ανθρώπους εκεί έξω, όντας η μεγαλύτερη μάστιγα διαταραχών ψυχικής υγείας, μαζί με το άγχος και την κατάθλιψη. Μια από τις συνηθέστερες παρερμηνείες σχετικά με το στρες είναι η τάση των ανθρώπων να το συγχέουν με το άγχος.

Ένα πολύ συχνό παράπονο των γονέων είναι πως τα παιδιά τους δεν είναι συγκεντρωμένα τόσο στο σχολείο όσο και κατά την διάρκεια μελέτης στο σπίτι. Τι μπορούν να κάνουν όμως οι γονείς για να βοηθήσουν ένα παιδί που δεν συγκεντρώνεται εύκολα πριν απευθυνθούν σε κάποιον ειδικό;

Μία αναγκαία συνθήκη από τη στιγμή της γέννησης ενός ανθρώπου είναι η πρόσληψη τροφής. Η συνθήκη, αυτή, αφενός εξασφαλίζει την επιβίωση, αφετέρου δημιουργεί ένα «παιχνίδι διαντίδρασης» ανάμεσα στη μητέρα και το βρέφος, βοηθώντας το δεύτερο να διαμορφώσει ψυχικές αναπαραστάσεις και να καλύψει συναισθηματικές ανάγκες.

Πολύ συχνά οι επαγγελματικοί σύμβουλοι έρχονται αντιμέτωποι με διαφόρων ειδών προκλήσεις. Συχνά χρειάζεται να παλεύουν με τις πεποιθήσεις τους, τους δικούς τους απαιτητικούς κανόνες και πιστεύω και φυσικά με τις προκαταλήψεις τους. Το φάσμα όλων αυτών είναι τεράστιο και εύκολα ενεργοποιήσιμο με έναν απλό συνειρμό. Βοηθός στο προαναφερθέν, εκτός τις προσωπικής επίγνωσης και εποπτείας είναι και η γνώση.

Διαβάστε τη μοναδική συνέντευξη που έδωσε στο PSYCHOLOGY.GR η Στέλλα Κουτρή, Total Mindfulness Program Director & Senior Trainer, και γνωρίστε τη μέθοδο της Ενσυνειδητότητας και τα οφέλη που μπορεί να σας προσφέρει!

Αν και η αποτύπωση που έχει παρατηρηθεί στα παπάκια και στα πτηνά γενικότερα, δεν έχει παρατηρηθεί στο ανθρώπινο είδος, έχουν ωστόσο μελετηθεί σε μεγάλο βαθμό οι θεωρίες δεσμού που αφορούν  την ανάπτυξη του δεσμού μεταξύ μητέρας, ή προσώπου φροντίδας, και βρέφους.

Σοβαρές συνέπειες στη συναισθηματική και κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών έχει η πανδημία και το lockdown και, μάλιστα, αυτές οι συνέπειες μπορεί να είναι σοβαρότερες από αυτές των ενηλίκων. Σε αυτό συντελούν τα μέγιστα η διακοπή της κανονικότητας της εκπαίδευσης, των σωματικών δραστηριοτήτων και των ευκαιριών κοινωνικοποίησης, παράγοντες που είναι σημαντικοί για τη φυσιολογική ανάπτυξη των παιδιών.

Μιλώντας για το συναίσθημα, χρειάζεται να κατανοήσουμε πως πρόκειται για μια συνειδητή ψυχική εμπειρία που περιλαμβάνει τη φυσιολογική διέγερση και την ερμηνεία αυτής. Συνεπώς, αποτελείται από δύο παράγοντες. Τον βαθμό διέγερσης και την απόπειρα κατηγοριοποίησής του από το άτομο που το βιώνει.