Ο εν μέρει παραλαγμένος ο τίτλος από το γνωστό βιβλίο της Ehrardt Ute δίνει τροφή για σκέψη και προβληματισμό σε πολλαπλές διαστάσεις.

Μη φοβάσαι…. Σήκω!! Φτιάξε τα μαλλιά σου, πάρε μια βαθιά ανάσα και κάρφωσε το χαμόγελο στα χείλη σου. Έτσι…με το ζόρι! Η Ζωή είναι περιπέτεια. Ακόμη να το καταλάβεις;; Ζει αυτός που ρισκάρει και εσύ έζησες και ζεις ακόμη. Πόνος, θλίψη, θυμός, όλα αυτά ανάμεικτα και ζωντανά. Σου θυμίζουν ότι είσαι ζωντανή, ότι το αίμα σου κυλά στις φλέβες σου.

Έρωτας, ευλογία ή κατάρα; Ψυχική πληρότητα ή ξεπούλημα ψυχικό; Ότι και αν είναι βέβαια, μιλάμε για ένα μικρό αλλά ζαβολιάρη θεό, που παίζει συνεχώς με τις καρδιές των ανθρώπων. Όσοι βίωσαν αυτό το συναίσθημα, δεν μπορούν να το ξεχάσουν και όσοι δεν στάθηκαν τυχεροί, το αναζητούν εναγωνίως, ίσως και για ολόκληρη τη ζωή.