Πρώτη τάξη του Δημοτικού Σχολείου! Μελίσσι, ο μαθητόκοσμος, εισβάλει στην αίθουσα για να αρχίσει το καθημερινό αλισβερίσι με τη μάθηση. Ένα πάρε-δώσε από επιτυχίες και σφάλματα, γλυκόπικρες γεύσεις, που δεν οφείλονται πάντα στην κακή προετοιμασία ή την αδιαφορία του παιδιού για τη γνώση που του προσφέρεται.

Μη κοιτάζεις το Δρόμο….ακολούθησέ τον! Ναι, αλλά ποιο δρόμο; Πως να τον ακολουθήσω και μέχρι που να πάω;

Ποιο δρόμο να πάρω και γιατί να αλλάξω μιας και ζω ευχαριστημένος, χωρίς άσχημες αναμνήσεις, χωρίς στενοχώριες για το παρόν ή αβεβαιότητα για το μέλλον;
Ζω ευχαριστημένος με όσα έχω καταφέρει. Ζω ευχαριστημένος με τους φίλους που έχω. Ζω ευχαριστημένος με την καθημερινότητα που κυλάει. Ζω ευχαριστημένος με...

Μια φορά και έναν καιρό...
Πόσο παραμύθι χρειαζόμαστε τελικά στη ζωή μας; Αλήθεια, έχετε σκεφτεί πόσο όμορφη, αυθεντική και ουσιαστική θα ήταν η ζωή μας χωρίς το πέπλο των παραμυθιών; Από μικροί μεγαλώνουμε με παραμύθια και δυστυχώς φτάνουμε στο σημείο να χτίζουμε τη ζωή μας πάνω σε αυτά.

Έχετε σκεφτεί άραγε ποτέ τι είναι αυτό που βλέπουμε όταν αντικρίζουμε την εικόνα μας στον καθρέφτη; Σας έχει απασχολήσει αυτό το ερώτημα;
Τι είναι αυτό πάνω μας που μας αρέσει ή μας απωθεί; Και πως λειτουργεί αυτή η εικόνα μέσα στη ψυχή μας;

Η ανάγνωση και τα μυστικά της.
Η ανάπτυξη του προφορικού λόγου είναι μια εγγενής ικανότητα του ανθρώπου, η οποία ενισχύεται και ολοκληρώνεται μέσα στο κοινωνικοπολιτισμικό πλαίσιο στο οποίο ο άνθρωπος μεγαλώνει και αναπτύσσεται. Ο προφορικός λόγος εμφανίζεται πρωτίστως και αναπτύσσεται μέσα από το παιχνίδι και τη μίμηση.