Ξεκινώντας να γράψω αυτό το άρθρο γνώριζα μόνο την έντονη επιθυμία μου. Να αποτυπώσω, τον ορισμό της αγάπης μεταξύ ενός άντρα και μιας γυναίκας. Την ερωτική αγάπη. Ότι και να σκεφτόμουν ήταν κοινότοπο και άπειρες φορές διατυπωμένο.

Με το άκουσμα της λέξης ταξίδι, το μυαλό κάνει εικόνες ήρεμες, χαλαρωτικές και θεραπευτικές θα μπορούσε κανείς να πει. Είναι όμως πάντα έτσι; Τα ταξίδια μπορούν τελικά σε όλες τις περιπτώσεις να λειτουργήσουν με αυτή την χροιά τους;

Τι θα πει ο κόσμος; Τι θα σκεφτεί ο κόσμος; Φράσεις που καθορίζουν στάσεις και συμπεριφορές και καθρεπτίζουν νοοτροπίες γενεών και γενεών ειδικά στον ελλαδικό χώρο. Οι ελληνικές οικογένειες έχουν μεγαλώσει με γνώμονα την γνώμη και την άποψη του κόσμου. Τι θα σκεφτεί ο διπλανός, τι γνώμη εχει  ο απέναντι;

Την ευτυχία δεν την κυνηγάς. Δημιουργείς τις συνθήκες για να έρθει αυτή σε εσένα. Είναι όπως όταν φυτεύεις ενα λουλούδι στον κήπο. Το σκέφτεσαι ότι θα πιάσει και χαίρεσαι στην σκέψη να το δεις να ανθίζει. Δεν ειναι σίγουρο πως θα συμβεί αυτό, αλλά δεν ξεκινάς με αυτή την σκέψη.

Αφορμή, για να γράψω αυτό το άρθρο και να αγγίξω, το ευαίσθητο σημείο της προσευχής, είναι οι Άγιες μέρες του Πάσχα την εποχή της πανδημίας. Σκοπός είναι να  προχωρήσω σε μια περιγραφή και καταγραφή βιωματικών γεγονότων γύρω από την αξία της προσευχής και δεν θα πλατειάσω για την προσευχή με την γενική έννοια του όρου σε όλες τις θρησκείες.