Γιατί μας συγκινούν τα δράματα; Γιατί στεκόμαστε με δέος μπροστά στη δραματική φύση μιας καταστροφής; Τι εγείρει τα συναισθήματά μας όταν χάνεται κάτι σημαντικό;

Μια δραματική ταινία, ένα δραματικό γεγονός, μια δραματική είδηση αντιμετωπίζεται από τους περισσότερους με δέος και συγκίνηση. Θα μπορούσε να πει κανείς πως οι άνθρωποι οικειοποιούνται τέτοιου είδους εξωτερικά γεγονότα σαν αυτά να έχουν τη δύναμη να συν-κινήσουν εσωτερικές διεργασίες στον ανθρώπινο ψυχισμό.

Προφανώς το πυρηνικό στοιχείο ενός αστυνομικού μυθιστορήματος είναι το έγκλημα. Γύρω από αυτό διαπλέκεται μια ιστορία η οποία συνθέτει τόσο τα υλικά που διατρέχουν την ιστορικότητά του, όσο κι αυτά που αφορούν τις ψυχικές διεργασίες.

Το άγχος ως μια φυσική διεργασία του ανθρώπινου ψυχισμού ενεργοποιείται κάθε φορά που βρισκόμαστε μπροστά σε κάτι καινούργιο, άγνωστο, μπροστά σε μια ενδεχόμενη αλλαγή ή σε ένα γεγονός που έρχεται απροσδόκητα και αιφνιδιαστικά να διαταράξει τους ρυθμούς της καθημερινότητάς μας. Τι το κάνει όμως, από μια φυσική και ίσως δημιουργική διεργασία, να μας «αρρωσταίνει»;

"Κορίτσι ηλικίας 4,5 ετών διακομίστηκε με το ΕΚΑΒ στα ΤΕΠ του Γ.Ν.Π.Α «Π. & Α. Κυριακού» στις 17:00, διασωληνωμένο από το πλήρωμα του ΕΚΑΒ, άσφυγμο με κόρες σε μυδρίαση υπό καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση. Έγινε προχωρημένη καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση χωρίς αποτέλεσμα. Δηλωθείσα ώρα θανάτου 17:40." (Επίσημο ανακοινωθέν του νοσοκομείου Π. & Α. Κυριακού).

Η Ομαδική ψυχοθεραπεία είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας η οποία συνίσταται στις διεργασίες και τις αλληλεπιδράσεις που επισυμβαίνουν σε μια μικρή ομάδα ανθρώπων που ορίζεται ως η θεραπευτική ομάδα.