Στην Αγχώδη-Αποφευκτική Διαταραχή της Προσωπικότητας, το άτομο έχει έντονο φόβο για την αρνητική κριτική από άλλα άτομα και κατά συνέπεια υποφέρει από υψηλά επίπεδα κοινωνικής δυσφορίας. Τα άτομα αυτά τείνουν να συνάπτουν σχέσεις μόνο όταν η πλήρης αποδοχή, χωρίς επικρίσεις, είναι σχεδόν εγγυημένη, είναι κοινωνικά αποστασιοποιημένα, έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση και μεγάλη επιθυμία για συμπάθεια και αποδοχή από τους άλλους. 

Στην πορεία της ζωής μας, έχουν υπάρξει φορές που έχουμε νιώσει πως θέλουμε να αποφύγουμε μία κατάσταση, μία σκέψη ή ένα συναίσθημα.

Στο παρόν άρθρο θα προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τις δυσκολίες ενός ατόμου με αποφευκτική διαταραχή προσωπικότητας. Αφού δούμε τι είναι η διαταραχή αυτή καθώς και τα κριτήρια διάγνωσής της, θα συνθέσουμε τον χάρτη κατανόησης της σύμφωνα με την γνωσιακή συμπεριφορική προσέγγιση.

Η διαταραχή της προσωπικότητας είναι μια χρόνια διαταραχή, η οποία συμβαίνει στο 10-20% του γενικού πληθυσμού και περιλαμβάνει διάφορους τύπους σύμφωνα με την κατάταξη κατά DSM -IV:

 «Ίδιος/α ο πατέρας σου/ η μητέρα σου», «Κατά μάνα κατά κύρη». Δύο φράσεις που ο κάθε άνθρωπος έχει σίγουρα ακούσει κατά τη διάρκεια της ζωής του, οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν περηφάνεια αλλά και δυσαρέσκεια, αναλόγως την συνθήκη στην οποία θα ακουστούν. Κατά πόσο όμως, οι λαϊκές φράσεις αυτές έχουν επιστημονική βάση;

Το φαινόμενο της αποσύνδεσης, στη φυσιολογική του μορφή, είναι σε όλους μας γνωστό: ενδεχομένως και ο αναγνώστης αυτού του άρθρου, καθώς ολοκληρώνει την ανάγνωσή του, να συνειδητοποιήσει πως δεν έχει καμία επίγνωση αυτού που διάβασε!

Ο έρωτας και η συντροφικότητα αποτελούν βασικούς τομείς της ανθρώπινης φύσης, ενώ σύμφωνα με θεωρίες για την ευτυχία κατατάσσονται στους βασικούς παράγοντές της.