Ο Πατέρας δεν έχει κύριο όνομα. Δεν συνιστά μορφή, συνιστά λειτουργία, μας λέει ο Ζακ - Αλέν Μιλέρ. Ενώ η μητρότητα είναι κάτι δεδομένο και αυταπόδεικτο, η πατρότητα απεναντίας είναι ένα πολιτισμικό ιδίωμα, στο οποίο ενυπάρχει και μια αβεβαιότητα.

Θα ξεκινήσουμε με μία παραδοχή: Η αλλαγή είναι σημείο της ζωής μας. Είτε γιατί αλλάζουν οι κοινωνικές, οικονομικές και άλλες συνιστώσες μέσα μας ή στο περιβάλλον μας είτε γιατί πολύ απλά αλλάζουμε εξελικτικό στάδιο στη ζωή μας, η αλλαγή ενυπάρχει στη πορεία της ζωής.

Σχέση: Ο τρόπος με τον οποίο δύο στοιχεία συνδέονται μεταξύ τους. Οι δεσμοί μεταξύ δύο ή περισσότερων ανθρώπων ή κοινωνικών ομάδων. Ο ερωτικός δεσμός, το ειδύλλιο. Η επαφή, η επικοινωνία.

Η αλήθεια είναι ότι όταν δύο άνθρωποι ξεκινούν μία σχέση, ο καθένας έχει ήδη συγκεκριμένες προσδοκίες από τον άλλον.

Κάποια στιγμή οι περισσότεροι άνθρωποι διέρχονται μια περίοδο θλίψης, δοκιμασίας, απώλειας, ματαίωσης ή αποτυχίας που είναι τόσο δύσκολη και διαρκής που μπορεί να χαρακτηριστεί ως σκοτεινή νύχτα της ψυχής.

Φίλος, συνάδελφος, σύντροφος, παιδί, γονέας, επαγγελματίας. Αυτοί είναι κάποιοι από τους ρόλους που λίγο πολύ όλοι στην καθημερινότητα μας καλούμαστε να αναλάβουμε. Ρόλοι οι οποίοι εναλλάσσονται ανάλογα με το περιβάλλον στο οποίο κινούμαστε και με τους ανθρώπους με τους οποίους συναναστρεφόμαστε στην κάθε δεδομένη περίπτωση.

Ένα από τα προβλήματα που οι άνθρωποι αναφέρουν πιο συχνά είναι οι συντροφικές τους σχέσεις. Άλλοι προβληματίζονται για το ότι δεν μπορούν να συνάψουν και να διατηρήσουν μία σχέση, ενώ άλλοι όντας μέσα σε μία σχέση φαίνεται να αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα.

Πολλοί από εμάς έχουμε σκεφτεί αρκετές φορές, για το τι μπορεί να πάει λάθος και οι σχέσεις μας αργά ή γρήγορα να καταλήγουν να μας απογοητεύουν.

Πολλές φορές οι γονείς μέσα στην προσπάθεια οριοθέτησης και τροποποίησης των συμπεριφορών του παιδιού, διαπραγματεύονται τα συναισθήματα τους και την αγάπη τους προς αυτό με αποτέλεσμα το παιδί να βιώνει συνεχείς αγωνίες και ματαιώσεις για τη σταθερότητα των συναισθημάτων και τη θέση του μέσα στην οικογένεια.

Ο ανθρώπινος πόνος δεν έχει σύνορα, δεν έχει ιδεολογικό υπόστρωμα, δεν καθορίζεται από κοινωνικές επιταγές και σίγουρα δεν προσαρμόζεται στα τηλεοπτικά καλούπια.

Η ψυχοθεραπεία, έχοντας ακόμη πάνω της την βαριά κληρονομιά του 20ου αιώνα, καλείται τώρα να βρει τρόπο να προσαρμοστεί στην ιστορική στιγμή που ανήκει.

Η πανδημία του κορωνοϊού έχει κυριαρχήσει τα τελευταία δύο χρόνια στις ζωές όλων μας. Η πανδημία συνοδεύτηκε από απώλειες σε πολλαπλά επίπεδα: ανθρώπινης ζωής πάνω από όλα αλλά και κοινωνικής, καθώς και οικονομικής φύσεως.

Φλερτ είναι η διάθεση να κατακτήσεις κάτι, ένα πρόσωπο, μια ιδέα, μια νέα εργασία, ένα νέο στόχο κλπ., σηματοδοτεί δηλαδή οτιδήποτε επιθυμεί κανείς να πετύχει, οτιδήποτε ξεκινά με τη φράση «φλερτάρω με την ιδέα να…».

Βεβαίως το φλερτ αναδύει πρωτίστως την ανάγκη και την επιθυμία της σεξουαλικότητας και της συντροφικότητας και με αυτή συνδέεται στην κυριολεξία του.