Ο Carl Rogers εισάγοντας την φιλοσοφία του, κατά τη δεκαετία του 1940, προχώρησε σε μια ενδιαφέρουσα στροφή από τις κλινικές ψυχοδυναμικές και συμπεριφορικές θεωρίες, δίνοντας έμφαση στα χαρακτηριστικά του θεραπευτή και στην αξία της θεραπευτικής σχέσης.

Η θεωρία προσωπικότητας του Carl Rogers διαμορφώθηκε σταδιακά, μέσα από την δουλειά του ως κλινικός ψυχολόγος. Πήρε την μορφή της μέσα από την σύνθεση εμπειριών θεραπείας με πελάτες, από πειραματικές διαδικασίες αλλά και από την βαθιά γνώση και τον σεβασμό που ο ίδιος ο Rogers έτρεφε προς τις αρχές της φαινομενολογικής φιλοσοφίας.

Γράφω αυτές τις σκέψεις, στη σκιά μιας ελιάς, δίπλα στη σκηνή που έχω στήσει στο χωράφι δυο καρδιακών φίλων, στη Χίο. Η απόλυτη ευτυχία. Ο περισσότερος κόσμος υποστηρίζει πως ευτυχία δεν υπάρχει, παρά μόνο κάποιες στιγμές.

Το πώς την αντιλαμβάνεται ο καθένας, έχει να κάνει με τις αξίες του, προσδιορίζοντας, ίσως, και το πώς ο ίδιος τοποθετείται απέναντι στη ζωή.

Έχουν αναπτυχθεί και εξακολουθούν να αναπτύσσονται πολλά μοντέλα Ψυχοθεραπείας.Αυτή η πραγματικότητα, δημιουργεί κάποιες φορές σύγχυση σε άτομα που γνωρίζουν ή δεν γνωρίζουν τη θεραπευτική διαδικασία.  Συγκεκριμένα, γεννιούνται ερωτήματα όπως: "Ποιο μοντέλο ψυχοθεραπείας ενδείκνυται για τη δική μου περίπτωση;" ή "Πώς μπορώ να είμαι βέβαιος/η ότι μου ταιριάζει το μοντέλο που χρησιμοποιεί ένας ψυχοθεραπευτής σε σύγκριση με κάποιο άλλο μοντέλο;"

Μήπως αισθάνεσαι πως βρίσκεσαι σε ένα σκοτεινό τούνελ, μέσα σε ένα πηγάδι; Μήπως νιώθεις ένα βάρος να σε διαπερνά σαν να σε τραβάει κάτι προς τα κάτω, σαν να είσαι δεμένος με αόρατες αλυσίδες, σαν να έχεις μπει σε ένα φαύλο κύκλο απόγνωσης και απελπισίας;

Το πρόγραμμα μετεκπαίδευσης στην Εφαρμοσμένη Συμβουλευτική του Κέντρου Εφαρμοσμένης Ψυχοθεραπείας και Συμβουλευτικής παρέχει ολοκληρωμένη, εξειδικευμένη επαγγελματική εκπαίδευση στη διαδικασία της Συμβουλευτικής. Το πρόγραμμα διαρκεί ένα έτος και αφορά ειδικούς και φοιτητές ψυχικής υγείας που επιθυμούν να αποκτήσουν τις πρακτικές δεξιότητες της συμβουλευτικής για την επαγγελματική τους σταδιοδρομία.

Ένα σημαντικό στοιχείο που κρατάει τους ανθρώπους “κλειδωμένους”, είναι η πεποίθησή τους πως ο αληθινός τους εαυτός - ο εσωτερικός εαυτός, ο εαυτός που έχουν κρύψει από τους άλλους - δεν αξίζει την αγάπη. Είναι αρκετά εύκολο να εντοπίσουμε την προέλευση αυτού του συναισθήματος. Το αυθόρμητο συναίσθημα ενός παιδιού, η πραγματική του ιδιοσυγκρασία, συχνά αποδοκιμάζονται από τους γονείς και άλλα σημαντικά για το παιδί πρόσωπα.

Ο Καρλ Ρότζερς, δημιουργός της πελατοκεντρικής (ή μετέπειτα προσωποκεντρικής) ψυχοθεραπείας, θεωρούσε ότι ο άνθρωπος έχει μέσα του τεράστιες πηγές για την κατανόηση του εαυτού του και ότι διαθέτει ένα βασικό κίνητρο, έχει την έμφυτη-εγγενή τάση να κατευθύνεται προς το υψηλότερο επίπεδο των δυνατοτήτων του και να προσπαθεί αδιάκοπα να βελτιώνεται με σκοπό να διαχειρίζεται με "επιτυχία" τις εμπειρίες του.

Η προσωποκεντρική συμβουλευτική και η ψυχοθεραπεία από απόσταση μέσω διαδικτύου,τηλεφώνου ή μηνυμάτων είναι μια σχετικά πρόσφατη πρακτική. Πολλοί προσωποκεντρικοί επαγγελματίες την έχουν εντάξει στην εργασιακή τους ρουτίνα σαν ένα εργαλείο που:

Ο Καρλ Ρότζερς, Αμερικανός ψυχολόγος και ένας εκ των θεμελιωτών της ανθρωπιστικής ψυχολογίας, προσδιόρισε έξι βασικές συνθήκες που ωθούν το άτομο στην προσωπική ανάπτυξη μέσα από τη θεραπευτική διαδικασία. Θεωρούσε ότι όταν πληρούνται αυτές οι προϋποθέσεις το άτομο οδηγείται προς μία εποικοδομητική εκπλήρωση των δυνατοτήτων που κρύβει μέσα του.

Στα μέσα του 20 αιώνα, όταν οι ψυχανάλυση και ο συμπεριφορισμός αποτελούσαν ακόμη την επικρατούσα «δύναμη» στο χώρο της ψυχοθεραπείας, ο ψυχολόγος Carl Rogers παρουσίασε μια μη κατευθυντική πρόταση προσφέροντας στο ευρύτερο πεδίο μια εναλλακτική άποψη στις παραπάνω προσεγγίσεις.

Η έννοια των ονείρων έχει απασχολήσει τη φιλοσοφική σκέψη από την εποχή του Πλάτωνα, ο οποίος βασιζόμενος στην ονειρική διεργασία στήριζε τα επιχειρήματα του κατά της αξιοπιστίας της πραγματικότητας. Την άποψη αυτή συμμερίζεται και ο Schopenhauer, ο οποίος έχει εκφράσει τον προβληματισμό του για την ίδια την ικανότητα της διάκρισης μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας.

Όταν το άτομο δέχεται θετική αναγνώριση (positive regard) από το περιβάλλον του και κυρίως από σημαντικούς άλλους, η τάση πραγμάτωσης που κινητοποιεί το σύνολο του οργανισμού και η τάση αυτοπραγμάτωσης που αναφέρεται στον Εαυτό συμπορεύονται. 

Ενσυναισθητικός τρόπος ύπαρξης
Η ενσυναισθητική κατανόηση δεν είναι μια τεχνική ανταπόκρισης στον πελάτη αλλά ένας τρόπος να είσαι με τον πελάτη και είναι πιο πολύ διαδικασία, είναι η διανοητική ,συναισθηματική ακόμη και η φυσική διαμονή στον κόσμο του πελάτη χωρίς καμία κρίση ή ερμηνεία. 

Τι γίνεται μετά από έναν χωρισμό; Μπορώ να επαναπροσδιορίσω τον εαυτό μου, ενώ βιώνω την απώλεια; Έχω επίγνωση του τι ακριβώς έχω χάσει και τι χρειάζεται να ξαναβρώ;
Ίσως έχει φτάσει στη ζωή κάποιου ανθρώπου η στιγμή που μια στενή διαπροσωπική ερωτική του σχέση τελειώνει.

«Φοβάμαι ότι δεν θα τελείωνα ποτέ αν τυχόν έμπαινα σε θεραπεία», μου εκμυστηρεύτηκε πρόσφατα μια φίλη. Φαντάζομαι πως για πολλούς είναι τρομακτικό το ενδεχόμενο πως αν ξεκινήσουν να «ξεφλουδίζουν το κρεμμύδι», ίσως να μη μπορούν να σταματήσουν.

Οι περισσότεροι θεραπευτές όμως θέτουμε ένα πρώτο χρονικό όριο.

Καλώς ήρθατε στις «Προσωποκεντρικές Ρίζες», στο πρόγραμμα που σχεδιάστηκε από τους πατέρες της Προσωποκεντρικής Προσέγγισης Carl Rogers, Charles Devonshire και Alberto Zucconi!

Το πρόγραμμα έχει σχεδιαστεί από το Ελληνικό Κέντρο Focusing ως ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα επαγγελματικής εκπαίδευσης και εξειδίκευσης στην Προσωποκεντρική και Focusing-βιωματική Συμβουλευτική και Ψυχοθεραπεία.

Ο Carl Rogers θεωρείται ο ιδρυτής της Προσωποκεντρικής Προσέγγισης. Η συνεισφορά του στον χώρο της ψυχολογίας θεωρείται πολύ σημαντική αφού καθιέρωσε αρχές που άλλαξαν τον τρόπο σκέψης των ψυχολόγων, όπως την θεραπευτική δύναμη της σχέσης του πελάτη με τον θεραπευτή. Ο Rogers το 1947 διετέλεσε πρόεδρος της Αμερικανικής Ψυχολογικής Εταιρίας. Τιμήθηκε το 1956 από την Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρία, για την πρωτοποριακή έρευνά του, με το Βραβείο Διακεκριμένης Επιστημονικής Συνεισφοράς. Το 1987 ήταν υποψήφιος για το βραβείο nobel ειρήνης.

Ο Rogers, όπως και άλλοι θεωρητικοί της ψυχοθεραπείας, ενδιαφέρονταν συνολικά για την ανάπτυξη της εσωτερικής αξιολόγησης και ελέγχου του ατόμου-με άλλα λόγια, για την αυτονομία. Για μένα, η έννοια του ανεξάρτητου, του αυτόνομου ανθρώπου αποτελεί οξύμωρο. Το ανθρώπινο είδος ορίζεται από αμοιβαία αλληλεξάρτηση, και παράδειγμα αυτής της αμοιβαιότητας είναι η οικογένεια.