Διαταραχή Ελειμματικής Προσοχής -Υπερκινητικότητα: Για το παιδί με το σύνδρομο αυτό ο κόσμος μοιάζει με ένα ανοιχτό ραδιόφωνο που δεν  «πιάνει» καλά τη συχνότητα με αποτέλεσμα να μεταδίδονται ταυτόχρονα διάφορα μηνύματα που τελικά είναι ακατανόητα. Πολλά παιδιά, ιδιαίτερα στις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου χαρακτηρίζονται από τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς ως  «ζωηρά», «υπερκινητικά», ή «απρόσεκτα».

Σε προηγούμενο άρθρο  είχαμε αναφερθεί στα κύρια χαρακτηριστικά της παραπάνω διαταραχής, τη διάγνωση και την αντιμετώπιση της. Σήμερα  κρίνουμε αναγκαίο να εστιάσουμε στην αντιμετώπιση της ΔΕΠ-Υ και των μαθησιακών δυσκολιών από τα κύρια ενήλικα πρόσωπα αναφοράς για το παιδί: τους γονείς και τους δασκάλους του.

Δευτερεύoν όφελος είναι ένας ψυχολογικός όρος ο οποίος περιγράφει τους κρυφούς λόγους για τους οποίους κάποιος μπορεί να εμμένει σε μια καταστροφική συμπεριφορά,  κατάσταση η σχέση. Ο όρος αυτός βασίζεται στην άποψη ότι υπάρχουν πολλά, μη εμφανή  πλεονεκτήματα κυρίως κοινωνικά και διαπροσωπικά που οδηγούν τα άτομα στο να διατηρούν και να διαιωνίζουν αρνητικές καταστάσεις.

Όλοι μας είμαστε απόγονοι «τεμαχισμένων» ανθρώπων (δηλαδή γονέων που μεγάλωσαν μέσα από μια διαστρεβλωμένη έννοια αγάπης από τους δικούς τους γονείς). Κυρίως γι’ αυτό τον λόγο, μαθαίνουμε συνήθως ποιοί «είμαστε» μέσα από τον προβληματικό τρόπο που διαπραγματευόμαστε τις σχέσεις μας με τους άλλους μέσα από τις συγκεχυμένες συναισθηματικές μας εκδηλώσεις και συμπεριφορές.

Η εργασία στον χώρο της πρωτοβάθμιας Κοινωνικής Φροντίδας και ευρύτερα στον τομέα της ψυχικής υγείας, αποτελεί εκ των πραγμάτων μια ιδιαίτερη μορφή δράσης. Η ιδιαιτερότητά της οφείλεται στον σκοπό της που είναι: η υποστήριξη ανθρώπων που ωθούνται στην απομόνωση, η στήριξη εκείνων που κινδυνεύουν να βιώσουν τον κοινωνικό αποκλεισμό και τον στιγματισμό.

Τα άτομα που έχουν υποστεί οποιασδήποτε μορφής κακοποίηση στην παιδική τους ηλικία (σωματική, σεξουαλική ή συναισθηματική) συχνά αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στην ενήλικη ζωή τους. Τέτοια προβλήματα είναι η χαμηλή αυτοπεποίθηση, οι δυσκολίες στις σχέσεις τους, η υπερβολική αυτοκριτική, η κοινωνική απομόνωση και πολλά άλλα που παρεμβαίνουν στην καθημερινή λειτουργία και ψυχική υγεία του ατόμου.

Ξεκινώντας πρέπει να διακρίνουμε τον φόβο από το άγχος. Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα, όπως η χαρά, η λύπη κλπ.
Το άγχος είναι μία κατάσταση όπου το μυαλό μας βρίσκεται το ίδιο, και θέτει τον οργανισμό μας, σε μία κατάσταση «συναγερμού» και ετοιμότητας αντίδρασης,  σε οτιδήποτε  αυτό θεωρεί ως απειλή.

Το άγχος είναι ένα συναίσθημα από το οποίο οι τωρινές γενιές υποφέρουν σε αυξημένα επίπεδα σε σχέση με τις παλαιότερες γενιές και για το οποίο πολλοί επιστήμονες και φιλόσοφοι έχουν ερευνήσει και γράψει. Το άγχος τώρα πιά πιστεύεται πως δεν πρέπει να ξεριζωθεί ή να κατευναστεί, αλλά να γίνει προσαρμοστικό ώστε να βοηθήσει τον άνθρωπο. 

Τα σωστά όρια και κανόνες όταν τεθούν στα παιδιά τότε αποτρέπουν τα ψυχολογικά και κοινωνικά προβλήματα και βοηθούν την ομαλή ψυχοκοινωνική ανάπτυξη τους, γιατί τα βοηθούν να νιώθουν ασφαλή,  να έχουν αυτοπεποίθηση και σκοπό, να συμβιώνουν ικανοποιητικά με το περιβάλλον τους, να προστατεύουν τον εαυτό τους, καθώς και του μαθαίνουν εμπρακτα αξίες όπως η δημοκρατία και η δικαιοσύνη.

Οι πιο σημαντικοί παράμετροι που καθορίζουν το τι επίπτωση θα έχει το διαζυγίο στο παιδί είναι το υποστηρικτικό περιβάλλον δηλαδή τα αδέλφια, συγγενείς και φίλοι και η στάση των γονιών πριν και μετά το διαζύγιο.

Κάθε εξάρτηση (π.χ. συναισθηματική εξάρτηση, τζόγος, φαγητό, αλκοόλ, τσιγάρο, ναρκωτικά) δημιουργείται από ψυχικό πόνο ο οποίος δεν είναι υποφερτός και δημιουργεί την ανάγκη για εξωτερίκευση των συναισθημάτων. Οι άνθρωποι που είναι εξαρτημένοι από κάτι, βασίζονται στους άλλους ώστε να καλύψουν τις ανάγκες για αποδοχή του εαυτού τους.

Οι ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

Εγγραφή στο Newsletter

Ενημερωθείτε για τα άρθρα της εβδομάδας, για σεμινάρια και άλλες δράσεις που αφορούν αποκλειστικά την Ψυχολογία και την Ψυχική Υγεία.

Ενδιαφέροντα