Η κλεπτομανία αποτελεί μια σημαντική ψυχική διαταραχή με ιδιαίτερες επιπτώσεις στη ζωή του ίδιου του πάσχοντα αλλά και της οικογένειάς του. Κατά το Διαγνωστικό Εγχειρίδιο Ψυχιατρικών Διαταραχών της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρίας, η κλεπτομανία εντάσσεται στην ευρύτερη διαγνωστική ομάδα των Διαταραχών Ελέγχου της Παρόρμησης, κύριο χαρακτηριστικό των οποίων αποτελεί η απώλεια ελέγχου μιας συγκεκριμένης παρόρμησης.

Πρόσφατες μελέτες υποστήριξαν ότι οι αρνητικές εμπειρίες από το εργασιακό περιβάλλον, συχνά αποκαλούμενες με τον όρο «στρεσογόνοι παράγοντες», επηρεάζουν την αίσθηση ευεξίας του κάθε συντρόφου, και συνεπώς τη συζυγική σχέση (Barling & MacEwen, 1992˙Higginbottom, Barling & Kelloway, 1993˙ Kelloway & Barling, 1995˙MacEwen, Barling & Kelloway, 1992˙Matthews, Conger & Wickrama, 1996).

Συχνά παρατηρούμε την διαφορετική στάση των ανθρώπων απέναντι σε  εορτές που συμβολίζουν το πέρασμα του χρόνου (γενέθλια, πρωτοχρονιά, επέτειοι). Άλλοι νιώθουν ικανοποίηση, ενώ σε άλλους ανθρώπους φέρνουν μελαγχολική διάθεση.
Ο φόβος του χρόνου που περνά, δεν είναι κάτι παράλογο, καθώς ο άνθρωπος είναι ένα ον που έχει συνείδηση του τέλους της ύπαρξής του.

Αν και οι επιστήμονες της ψυχικής υγείας δεν αποδέχονται επισήμως τον όρο αυτό στις διεθνείς ταξινομήσεις, το σύνδρομο άγχους μετά τις διακοπές φαίνεται ότι πλήττει πολλούς ανθρώπους και όταν συνυπάρχει μάλιστα με άλλες ψυχολογικές διαταραχές χρήζει ιδιαίτερης προσοχής. Αλλωστε, η συμπτωματολογία του μοιάζει πολύ με αυτήν της κατάθλιψης.

Οι άνθρωποι στην πλειοψηφία τους συζητούν και εξομολογούνται στους φίλους και το σύντροφό τους πολλές προσωπικές εμπειρίες και σκέψεις αλλά σχεδόν ποτέ ή τουλάχιστον πολύ σπάνια αναφέρονται στις σεξουαλικές τους φαντασιώσεις.

Καθημερινά ζούμε στιγμές όπου κάποιες φορές εκφράζουμε με δυσκολία τα συναισθήματά μας.
Μήπως μας είναι πιο εύκολο να εκφράζουμε τις σκέψεις παρά τα συναισθήματά μας, να χρησιμοποιούμε μόνο τη λογική και όχι το συναίσθημα;

 

Η παραγωγή αυτού του κείμενου προέκυψε ως ανάγκη μιας δεύτερης ανάγνωσης των «υλικών» που βλέπουμε – από την σχέση μας με συναδέλφους αλλά και θεραπευόμενους/ες – να οικοδομούν, να κατασκευάζουν την εικόνα, την αναπαράσταση αυτού που ονομάζουμε «ψυχοθεραπεία»,(ψυχο)θεραπευτική παρέμβαση, ή προσωπική ανάλυση. 

Η βιβλιοθεραπεία έχει να κάνει με τη χρήση των βιβλίων για θεραπευτικούς σκοπούς. Το κατάλληλο γραπτό υλικό ή τα κατάλληλα βιβλία μπορούν  να αποτελέσουν   μέσο  για την επίλυση  απλών προβλημάτων (συναισθηματικών ή συμπεριφορικών), να βοηθήσουν  στη θεραπεία ψυχικών ασθενειών και δυσλειτουργιών και να λειτουργήσουν επικουρικά και συμπληρωματικά σε διάφορες ψυχοθεραπείες.

Εκείνο που συνήθως πυροδοτεί την είσοδο του ζευγαριού σε μια συμβουλευτική ή ψυχοθεραπευτική διαδικασία είναι εκτενείς και ισχυροί μονόλογοι από την μεριά του ενός ή και των δύο συντρόφων. Μέσα από αυτούς του μονολόγους οι σύντροφοι εκθέτουν ιστορίες σχετικές με την σχέση τους οι οποίες φαίνονται να μην ταιριάζουν, να μην συμφωνούν πια με τις αρχικές προθέσεις των συντρόφων, με του λόγους για τους οποίους αρχικά έγιναν ζευγάρι. 

Η εμφάνιση ομάδων που εμπλέκονται σε παραβατικές συμπεριφορές είναι ένα φαινόμενο που λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις και στην ελληνική πραγματικότητα. Τα τελευταία χρόνια, ολοένα και συχνότερα γίνεται λόγος για τη δράση οργανωμένων ομάδων νέων που εμπλέκονται σε βανδαλισμούς, σε ληστείες ή ακόμα και στη διάπραξη πιο βίαιων αδικημάτων. 

"Πρέπει ο κόσμος να καταλάβει ότι οι διατροφικές διαταραχές εν μέρει μόνο έχουν να κάνουν με το φαγητό και την εξωτερική εικόνα. Αυτά αποτελούν την επιφάνεια, την κορυφή του παγόβουνου". Είναι πολύ βαθύτερα τα ψυχολογικά αίτια που ωθούν σε τέτοιου είδους συμπεριφορές. 

Οι ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

Εγγραφή στο Newsletter

Ενημερωθείτε για τα άρθρα της εβδομάδας, για σεμινάρια και άλλες δράσεις που αφορούν αποκλειστικά την Ψυχολογία και την Ψυχική Υγεία.

Ενδιαφέροντα