Άγχος, στρες και αβεβαιότητα. Μήπως οι λέξεις αυτές σε εκφράζουν; Νιώθεις ότι η καθημερινότητα σε πνίγει και θα ήθελες μια μικρή αισιόδοξη αλλαγή να αλλάξει τη ρουτίνα σου;

Ήμουν ένας επιτυχημένος δικηγόρος. Καλά αμειβόμενος αλλά κενός, δυναμικός αλλά δημιουργικά ανικανοποίητος, πειθαρχημένος αλλά και χωρίς να έχω επαφή με το ποιος πραγματικά ήμουν.

Τον τελευταίο καιρό ήρθα πάλι σε επαφή με το γεμάτο αγωνία ερώτημα κάποιων γονιών, τι θα κάνουμε με το εξαρτημένο παιδί μας;
Είναι το πιο δύσκολο ερώτημα που χρειάζεται να απαντήσω.
Καταλαβαίνω ότι είμαι ένας ακόμα επαγγελματίας στο χώρο της τοξικοεξάρτησης, που περιμένουν με αγωνία να τους φανερώσω την μαγική συνταγή. Συνήθως η εικόνα ενός εξαρτημένου, είναι η εικόνα ενός παιδιού που δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες του.

Τα τελευταία χρόνια πορευόμαστε στη ζωή μας με τη Δαμόκλειο σπάθη της κρίσης. Μια κρίση που έχει ανατρέψει πολλές ισορροπίες στην καθημερινότητά μας. Μια κρίση που απλώνεται σε πολλούς τομείς της ζωή μας και μοιάζει με ένα μαύρο σύννεφο το οποίο καλύπτει στο διάβα του κάθε αχτίδα φωτός. Εμείς λοιπόν που βρισκόμαστε εντός αυτής της κρίσης; Μήπως είμαστε βαθιά καλυμμένοι κάτω από το μαύρο σύννεφο ή μήπως προσπαθούμε να αγγίξουμε την αχτίδα φωτός;  

Αποκαλυπτική συνέντευξη παραχώρησε στην Πύλη Ψυχολογίας και στη Χρύσα Πράντζαλου, ο Ευάγγελος Ζουμπανέας, διατολόγος, διατροφολόγος και ιδρυτής του Ελληνικού Κέντρου Εκπαίδευσης και Αντιμετώπισης Διατροφικών Διαταραχών, ΚΕΑΔΔ.