Οι ψυχοσωματικές ασθένειες δεν είναι λιγότερο αληθινές από τις κοινές ασθένειες. Τα συμπτώματά τους έχουν ‘σάρκα και οστά’ και μπορεί να κλιμακωθούν και να έχουν δυσάρεστη κατάληξη. Δεν είναι λοιπόν ‘φαντάσματα’, αλλά υπαρκτές σωματικές διαταραχές.

Δεν είναι λίγες οι φορές που όλοι μας έχουμε νιώσει δυσφορία, έντονη ενόχληση ή σωματικό πόνο χωρίς να ξέρουμε πού οφείλεται. Εκφράσεις όπως «έχω έναν κόμπο στο στομάχι» ή «η καρδιά μου θα σπάσει» όταν έχουμε άγχος, αλλά και «νιώθω ένα βάρος στο κεφάλι μου» ή «δε μπορώ με τίποτα να κοιμηθώ» σε περιόδους θλίψης, είναι κάτι παραπάνω από συνηθισμένες. 

Το άγχος είναι ένας ύπουλος εχθρός μας. Για τον εγκέφαλό μας είναι μία απειλή την οποία πρέπει να διαχειριστεί και γι’ αυτό το λόγο το άγχος οδηγεί σε υπερδιέγερση του οργανισμού μας και αύξηση της κορτιζόλης.

Συνήθως η αφορμή για την εκδήλωση ενός ψυχοσωματικού συμπτώματος είναι ένα αθώο γεγονός. Ένα γεγονός που απλά λειτουργεί σαν πυροδοτικός μηχανισμός μέσα μας για να ξεσπάσουν συσσωρευμένες αντιδράσεις ετών.

Όλο και περισσότερο άνθρωποι ακούν από το γιατρό τους να τους λέει «Οι εξετάσεις σου είναι μια χαρά. Αυτό που έχεις είναι ψυχολογικό».

Η αντίδραση των περισσότερων ασθενών είναι να κάνουν ότι μπορούν για να εξαλείψουν το σύμπτωμα, κάτι που φυσικά οδηγεί σε ένα φαύλο κύκλο.

«Κάθε νόσος ξεκινά απ’ την ψυχή και καταλήγει στο σώμα και πριν αποφασιστεί η θεραπεία του σώματος πρέπει να έχει θεραπευθεί το τραύμα της ψυχής». Με αυτά τα λόγια θέλησε ο Ιπποκράτης να επισημάνει πως όλες οι ασθένειες είναι ψυχογενείς και όλα τα συμπτώματα θεωρούνται ψυχοσωματικά.