1673, Βερσαλλίες. Οι Μεγάλες Γιορτές, θεατρικές παραστάσεις, όπερες, μπαλέτα, πάρτι μασκέ, χοροί, ίσως η μεγαλύτερη επίδειξη δύναμης του Βασιλιά Ήλιου, του Λουδοβίκου XIV, ξεκινούσαν εκείνη τη ζεστή καλοκαιρινή μέρα.
Ο Ζακ και η Ελέν, ήξεραν καλά το κλασικό νούμερο που εκτελούσαν συχνά, ως βασικοί ακροβάτες της βασιλικής αυλής.

Το άγχος είναι μία συναισθηματική κατάσταση η οποία ενώ σε έναν λογικό βαθμό κινητοποιεί τον άνθρωπο, μπορεί να αποβεί εξίσου καταστροφική όταν υπερβεί το επιθυμητό και υγιές μέτρο. Ειδικά στην εποχή μας που όλα κινούνται με ρυθμούς φρενίτιδας και η αγωνία για το αύριο χτυπάει κόκκινο, όλοι μας νοιώθουμε άγχος σε μεγαλύτερο βαθμό, ακόμα και σε απελπιστικό βαθμό.

Η κατάθλιψη είναι τόσο πια διαδεδομένη, που θα λέγαμε ότι συνιστά το κοινό κρυολόγημα των ψυχικών διαταραχών. Κατανοώντας τη διάθεσή σας, σκεφτείτε ότι νιώθετε έτσι όπως σκέφτεστε. Και ο τρόπος με τον οποίο σκέφτεστε αντιπροσωπεύει επί της ουσίας ένα διαστρεβλωμένο, αρνητικό, απαισιόδοξο υπόστρωμα πεποιθήσεων για τον εαυτό.

Ζούμε σε μια εποχή όπου οι ζωές των ανθρώπων εν μέρει καθορίζονται από την επιτυχία ή αποτυχία κάποιων δοκιμασιών ( τεστ, διαγωνισμοί κ.λπ.). Αυτό που είναι σίγουρο είναι πως τα αποτελέσματα των εξετάσεων μπορούν να αποτελέσουν τη βάση για μια αυτοκριτική, φιλοδοξίες αλλά και φόβο.

Η άγχουσα κατάθλιψη ή κατάθλιψη με ψυχοκινητική ανησυχία συνιστά μια μορφή κατάθλιψης η οποία αποκλίνει από το σύνηθες μοτίβο της επίμονης θλιμμένης διάθεσης.

Όταν τα χρήματα λιγοστεύουν, όταν οι σταδιοδρομίες μας κινδυνεύουν από απολύσεις ή οι αγαπημένοι μας άνθρωποι αντιμετωπίζουν σοβαρές ασθένειες, οι περισσότεροι από εμάς, φυσιολογικά, αισθανόμαστε άγχος, φόβο και ανησυχία.

Περπατώ και βλέπω γύρω μου ανθρώπους προβληματισμένους περικυκλωμένους από τα μαύρα συννεφάκια τους και αναρωτιέμαι τι μπορεί να μας δημιουργεί τόση αρνητική ενέργεια.

Αν και όλοι βιώνουμε άγχος, η ικανότητα κάποιων ανθρώπων να το διαχειρίζονται αποτελεσματικά προσδίδει μεγαλύτερη ποιότητα και ηρεμία στην ζωή τους. Η διαχείριση του άγχους στον εργασιακό χώρο αποτελεί μια σύνθετη διαδικασία καθώς πιθανόν να χρειαστεί να στοχεύσουμε σε αλλαγές σε 3 διαφορετικούς τομείς: στον τρόπο που σκεφτόμαστε, στον τρόπο που επικοινωνούμε και στον τρόπο που οργανώνουμε τη δουλειά και το χρόνο μας.

Στη ζωή, υπάρχουν καταστάσεις και στιγμές που μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι είμαστε λιγότεροι από τους άλλους. Και ενώ αυτή η δύσκολη συναισθηματική κατάσταση περιπλέκει το αδιέξοδο στο οποίο βρισκόμαστε ήδη, αναστέλλει παράλληλα κάθε προσωπική ευδοκίμηση και βελτίωση. 

Το άγχος και ο θυμός μπορούν να προκαλέσουν συχνά έντονες αρνητικές σκέψεις, μετατρέποντας το σώμα και το μυαλό μας σε μια ωρολογιακή βόμβα. Οι αρνητικές σκέψεις έχουν αποτελέσει πρόβλημα για όλους τους ανθρώπους κάποιες φορές στη διάρκεια της ζωής τους. Όσο εύκολα μπορεί να καταβάλουν έναν άνθρωπο, άλλο τόσο μπορεί ο άνθρωπος να αντιδράσει με αλλόκοτο τρόπο.

Παλιότερα –για κάποιο λόγο μάλλον! - είχα αναρωτηθεί, αν υπάρχει άνθρωπος που σε κάποια στιγμή της ζωής του, ή καλύτερα σε πολλές στιγμές  έχει σκεφτεί αρνητικά, έχει «πέσει» η διάθεση του, απογοητευτεί και όλα όσα συμπληρώνουν τον καμβά των δύσκολων σκέψεων και συναισθημάτων!

Οι αρνητικές σκέψεις στοιχειώνουν, κυριολεκτικά, το μυαλό και τη ζωή των ανθρώπων που επισκέπτονται. Σκέψεις που αφορούν την προσωπική αξία, τις δυσκολίες της κοινωνίας, τη ματαιότητα της ζωής και άλλα χίλια δύο. Η σκέψη οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι είναι ικανή να δημιουργήσει ακόμα και από μόνη της τρομακτικά σενάρια, να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα και να καταδικάσει το ίδιο το άτομο σε εσωτερική μιζέρια και μόνιμη θλίψη.

Η διαχείριση της σκέψης αποτελεί μία εξαιρετικά δυναμική διαδικασία, ξεχωριστή για κάθε άτομο. Οι σκέψεις μας είναι μία φυσιολογική απόρροια φιλτραρίσματος των εμπειριών που βιώνουμε και κατ.επέκταση των συναισθημάτων που νιώθουμε. Πιο συγκεκριμένα, οι εμπειρίες του παρελθόντος, του παρόντος και τα υποθετικά σενάρια για τις πιθανές εκβάσεις των επιθυμιών μας, εκφράζονται και ερμηνεύονται μέσα από τη διαδικασία της σκέψης.

Πώς ξέρω αν μια σκέψη είναι σωστή ή βλακεία; Να την κρατήσω ή να την απορρίψω; Τελικά απάντηση δεν έχω. Μετέωρη νιώθω.

Όσοι έχουν γενικευμένη αγχώδη διαταραχή (ΓΑΔ) βομβαρδίζονται συνεχώς από ένα σύνολο αρνητικών σκέψεων και εικόνων που επιτείνουν και σταδιακά κορυφώνουν το άγχος τους.

Ο ύπνος τόσο ως διαδικασία όσο και ως ανάγκη, είναι μία αξιοθαύμαστη λειτουργία του σώματος με την οποία ο άνθρωπος πραγματικά ξαναγεννιέται και απεγκλωβίζεται από τον κυκεώνα των πληροφοριών με τον οποίο βομβαρδίζεται καθημερινά. Ο ύπνος στην ουσία μας βοηθάει να απελευθερωνόμαστε από τον ατελείωτο αριθμό πληροφοριών που δεχόμαστε διαρκώς, συντελεί στη συγκράτηση μόνο των απαραίτητων πληροφοριών που έχουμε ανάγκη για τη ζωή μας.

Όλοι μας έχουμε περάσει νύκτες που δεν κοιμηθήκαμε καλά, μερικές φορές ίσως καθόλου, παρόλο που προσπαθήσαμε. Νιώθαμε ότι έπρεπε να κοιμηθούμε όμως δε τα καταφέρναμε. Στις περισσότερες περιπτώσεις κάποιο πρόβλημα, που αντιμετωπίζαμε εκείνες τις μέρες, μας «βασάνιζε» και «δεν μας άφηνε να κοιμηθούμε». Πολλές φορές όμως μπορεί να μην υπήρχε εμφανής λόγος της δυσκολίας του ύπνου.

Οτιδήποτε αγαπάς γίνεσαι! Οτιδήποτε είναι η αγάπη σου αυτό θα βρεις. Πρόσεχε τι αγαπάς!

Όταν ακούμε τη φράση "καταστροφική σκέψη", είναι πιθανό να σκεφτούμε καταστροφικά γεγονότα σε προσωπικό, κοινωνικό, επαγγελματικό επίπεδο ή ακόμα και σε επίπεδο φυσικών φαινομένων του πλανήτη μας. Οι καταστροφικές σκέψεις συμβαίνουν όταν το μυαλό μας δημιουργεί τα χειρότερα σενάρια που μπορεί να έχει η έκβαση μίας κατάστασης ή ενδυναμώνουμε την περισσότερο αρνητική έκβαση της κατάστασης.  

Σε έναν ινδιάνικο μύθο αναφέρεται ότι ένας νεαρός θέλησε κάποτε να συμβουλευτεί το γέροντα της φυλής. Του είπε, λοιπόν, ότι νιώθει πως μέσα του υπάρχουν δύο λύκοι, ένας καλός και υπομονετικός και ένας άγριος που δείχνει συνέχεια τα δόντια του και γρυλίζει. Ρώτησε ποιος λύκος θα κερδίσει. «Αυτός που ταΐζεις», απάντησε ο γέροντας. Κάπως έτσι λειτουργούν και τα συναισθήματά μας. 

ΜΕΡΟΣ Α: Μύθοι σχετικά με το Βιασμό.
Είναι γεγονός ότι τα σεξουαλικά εγκλήματα είναι μεταξύ αυτών που δεν αναφέρονται συχνά στις αρμόδιες αρχές και ιδιαίτερα η εγκληματική πράξη του βιασμού.