Με βάση το DSM-V και την τρίτη έκδοση του ICSD, ως διαταραχή αϋπνίας ορίζεται ένα καθαρά υποκειμενικό παράπονο, το οποίο σχετίζεται με την έκφραση δυσαρέσκειας αναφορικά με την ποιότητα και την ποσότητα ύπνου υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχουν επαρκείς ευκαιρίες για ύπνο.

Σύμφωνα με το DSM-V ως ψυχωσικές ορίζονται οι διαταραχές που περιλαμβάνουν θετικά συμπτώματα όπως παραληρητικές ιδέες, ψευδαισθήσεις, αποδιοργανωμένο λόγο και σκέψη, ιδέες μεγαλείου και κατατονική συμπεριφορά, καθώς και αρνητικά συμπτώματα όπως επίπεδο ή αμβλύ συναίσθημα, ανηδονία, κοινωνική απόσυρση, απάθεια και αλογία.

Ως φόβος της αποτυχίας ορίζεται η συναισθηματική κατάσταση, η οποία διακρίνεται από επίμονο και παράλογο άγχος για την αποτυχία να ανταποκριθεί κανείς στα πρότυπα και τους στόχους που έχει θέσει ο ίδιος ή οι άλλοι (Dictionary of Psychology, American Psychological Association).

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) είναι η πιο συχνή συμπεριφορική διαταραχή στα παιδιά και στους νέους (Rohde, 2008).