Είναι σχεδόν αδύνατον να φανταστεί κανείς μία ζωή δίχως άγχος. Πρόκειται για ένα συναίσθημα που υπάρχει πάντα εντός μας και είναι απόλυτα συνυφασμένο με την ανθρώπινη συνθήκη. Ήδη το ίδιο το γεγονός της γέννησης αποτελεί για το βρέφος την πρώτη ατομική εμπειρία του άγχους. Από τα γεννοφάσκια, προτού αρχίσουμε να αγχωνόμαστε, υπήρχε κάποιος άλλος να αγχώνεται για εμάς.

Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της γενικευμένης αγχώδους διαταραχής είναι η ανησυχία. Τα άτομα με ΓΑΔ ανησυχούν συνεχώς και πολύ συχνά για ασήμαντα πράγματα.

Η ανησυχία του ατόμου αναφέρεται στην γνωστική του τάση να αναμασά ένα πρόβλημα και να μην μπορεί να ησυχάσει από αυτό και συνήθως αυτή η ανησυχία συνεχίζεται γιατί το άτομο δεν μπορεί να καταλήξει σε μία λύση του προβλήματος.

Η παρατεταμένη ανησυχία ή το παρατεταμένο αίσθημα κινδύνου -αληθινού ή φανταστικού- μπορούν να αυξήσουν τα επίπεδα της κορτιζόλης έως και 50 ή 100 φορές πάνω από το όριο.

Το σύνδρομο της άδειας φωλιάς είναι το έντονο συναίσθημα μοναξιάς και πένθους, το οποίο βιώνουν οι γονείς, όταν τα παιδιά τους φεύγουν για πρώτη φορά μακροπρόθεσμα (Feldman, 2017).