Τα παιδιά, από τη νηπιακή ηλικίαακόμα χρειάζεται να μάθουν να ελέγχουν τη συμπεριφορά τους και να τηρούν ορισμένους κανόνες, ώστε να προστατεύουν τον εαυτό τους, αλλά και να μπορούν να συμβιώνουν με άλλους ανθρώπους.
Εκτός όμως από αυτή την πιό “πρακτική” θα λέγαμε διάσταση, η σωστή οριοθέτηση αποτελεί βασικό κομμάτι της ομαλής ψυχοσυναισθηματικής ανάπτυξης του παιδιού.

Ο Rogers, όπως και άλλοι θεωρητικοί της ψυχοθεραπείας, ενδιαφέρονταν συνολικά για την ανάπτυξη της εσωτερικής αξιολόγησης και ελέγχου του ατόμου-με άλλα λόγια, για την αυτονομία. Για μένα, η έννοια του ανεξάρτητου, του αυτόνομου ανθρώπου αποτελεί οξύμωρο. Το ανθρώπινο είδος ορίζεται από αμοιβαία αλληλεξάρτηση, και παράδειγμα αυτής της αμοιβαιότητας είναι η οικογένεια. 

Αμερικανή ψυχοθεραπεύτρια ιδιαίτερα γνωστή για την προσέγγισή της στην οικογενειακή θεραπεία και για την προσφορά της στον τομέα της οικογενειακής ανασυγκρότησης. Συχνά, περιγράφεται ως η μητέρα της οικογενειακής θεραπείας.

Ο Seneca είναι εκείνος που πριν από 2000 χρόνια περιέγραψε με απόλυτη γραφικότητα και βαθιά φιλοσοφική προσέγγιση την ψυχολογική, την σωματική και πνευματική ταλαιπωρία και εξάντληση του ατόμου, το οποίο βιώνει τις συνέπειες μιας καλοήθους ή νεοπλασματικής νόσου (καρκίνο) σε προχωρημένο στάδιο. Είναι ο πόνος και η εγκατάλειψη που φοβίζουν τους περισσότερους στην εξέλιξη της νόσου και της ζωής.

Βοήθησε σημαντικά στη θεμελίωση και ανάπτυξη της οικογενειακής θεραπείας και εισήγαγε το στρατηγικό μοντέλο ψυχοθεραπείας.

Προσωπική ζωή
Ο Jay Haley γεννήθηκε στις 19 Ιουλίου του 1923 σε μια μικρή πόλη της Αμερικής. Όταν βρισκόταν στην ηλικία των τεσσάρων ετών, η οικογένειά του μετακόμισε στην πόλη Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνια.

Αγγλίδα ψυχολόγος ιδιαίτερα γνωστή για την προσφορά της στον τομέα της ψυχολογίας που αφορά τη δημιουργία δεσμών, την προσκόλληση και τις ρομαντικές σχέσεις των ενηλίκων. Η έμφασή της στα συναισθήματα και στη συναισθηματική διαδικασία θεωρήθηκε συχνά προβληματική καθώς ερχόταν σε αντίθεση με τις κυρίαρχες επιστημονικές απόψεις περί συναισθημάτων για τη θεραπεία ζευγαριών.

Ένα μεγάλο μέρος του κλάδου της ψυχικής υγείας έχει αναπτυχθεί για την διάγνωση και υποστήριξη των παιδιών. Τα παιδιά από μόνα τους αποτελούν έναν ευαίσθητο πληθυσμό, λόγω της ηλικίας, την ευαλωτότητας, της άμεσης εξάρτησης από τους γονείς τους. Τα τελευταία χρόνια οι δημόσιοι αλλά και ιδιωτικοί φορείς για τα παιδιά δέχονται πληθώρα αιτημάτων για τη διάγνωση και υποστήριξη των παιδιών.

Υπό το πρίσμα της Συστημικής Θεωρίας, η οικογένεια μπορεί να ειδωθεί ως ένα ζωντανό σύστημα, δηλαδή ως ένα σύνολο μερών, τα οποία βρίσκονται σε συνεχή αλληλεπίδραση μεταξύ τους και δημιουργούν την οργάνωση και την δομή τους.

Αποφάσισα να προσεγγίσω το συγκεκριμένο θέμα με αφορμή τα πρόσφατα τραγικά γεγονότα στη Νορβηγία, τα οποία επηρέασαν εκατομμύρια ανθρώπους σε όλες τις γωνίες του πλανήτη, υπενθυμίζοντας σε όλους μας πόσο προσωρινή είναι η αίσθηση της ασφάλειας που έχουμε δημιουργήσει αλλά και πόσο ευάλωτη είναι η ίδια μας η ύπαρξη.

Τοξικοί άνθρωποι! Πόση κουβέντα γίνεται σήμερα γύρω από τους τοξικούς ανθρώπους... και πόσα αποφθέγματα, γνωμικά υπάρχουν... και πόσο εύκολα συμβουλεύουμε «βγάλτε τους από τη ζωή σας»… Τι γίνεται όταν αυτοί οι τοξικοί άνθρωποι τελικά είναι γονείς μας; Ή στη χειρότερη περίπτωση... τι γίνεται όταν είμαστε εμείς οι ίδιοι τοξικοί γονείς στα παιδιά μας;

Η πρόσληψη τροφής αποτελεί μία πολύ σημαντική διαδικασία για τον άνθρωπο από τη γέννησή του. Αυτό συμβαίνει, αφενός επειδή είναι απαραίτητη για την επιβίωσή του, αφετέρου γιατί μέσω αυτής επιτυγχάνεται η ψυχική σύνδεση του βρέφους με τη μητέρα, δημιουργώντας ψυχικές αναπαραστάσεις για τη μετ'έπειτα εξέλιψη του ατόμου.

Η λέξη «ψύχωση» είναι μία λέξη η οποία χρησιμοποιείται υπερβολικάσυχνά από τον κόσμο με λάθος νόημα και περιεχόμενο. Στο κείμενο αυτό, γίνεται μία προσπάθεια να δοθεί μία επιστημονική αλλά και κατανοητή ερμηνεία του όρου αλλά και της θεραπευτικής αντιμετώπισης που θα ήταν ιδανικό να ακολουθείται.