Η κατάθλιψη, η οποία  αποτελεί μια από τις πιο συνηθισμένες συναισθηματικές διαταραχές,  προσβάλλει περισσότερα από 34 εκατομμύρια άτομα όλων των ηλικιών κάθε χρόνο.  Μπορεί να συμβεί στον καθένα ανεξάρτητα από την  ηλικία, το φύλο ή την κοινωνικοοικονομική του κατάσταση.

Η κατάθλιψη έχει πολλά πρόσωπα. Μπορεί τυπικά να μας έρχεται στο μυαλό η φιγούρα ενός μοναχικού ανθρώπου, που απομονώνεται στον εαυτό του σε ένα σκοτεινό περιβάλλον. Δεν ισχύει όμως πάντα αυτό.

Ως επαγγελματίας ψυχικής υγείας σχετίζομαι πολύ συχνά με άτομα που υποφέρουν από καταθλιπτικές ή αγχώδεις συνδρομές. Τις περισσότερες φορές τα πρόσωπα αυτά παρουσιάζονται πολύ καλά διαβασμένα και έχοντας πληροφορηθεί, κυρίως από το διαδίκτυο, αναφέρονται στη συσχέτιση της ισορροπίας των νευροδιαβιβαστών και της αλλοίωσης των νευρωνικών κυκλωμάτων στην εμφάνιση της κατάθλιψης.

Κατάθλιψη, ένας ορισμός, μια διάγνωση που στις μέρες μας ακούγεται πολύ. Ένας γνωστός, ένας φίλος, ένας συγγενής, ένας γείτονας. Ο πληθυσμός της ομάδας αυτής ολοένα και αυξάνει. Συχνά οι άνθρωποι αναρωτιούνται «Μήπως έχω κατάθλιψη;», ακόμα συχνότερα όμως το δηλώνουν με βεβαιότητα «Έχω κατάθλιψη».

Σε αμφισβήτηση τίθεται η αξία και η ευεργετική ιδιότητα των αντικαταθλιπτικών σε άτομα με κατάθλιψη καθώς νέα μελέτη αναφέρει πως η ψυχική ασθένεια δεν συνδέεται με μία χημική ανισορροπία.