Ποτέ ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν έπαψε να τρέφει την έμφυτη περιέργειά του απέναντι στο «κρυμμένο» ή το «απαγορευμένο». Παλαιότερα, πριν το διαδίκτυο έρθει στο φως, «η κουλτούρα της ματιάς πίσω από την κλειδαρότρυπα» ήταν σύμφυτη με την κοινωνία, παρόλο που ότι συνέβαινε έμμενε θα λέγαμε «στα τυφλά», γιατί δεν υπήρχαν βιντεοσκοπημένα στιγμιότυπα ερωτικών συνευρέσεων, απιστίας, ενδοοικογενειακής βίας, σεξουαλικής κακοποίησης ή παιδικής εκμετάλλευσης.

«Πόσες φορές έπιασα τον εαυτό μου να είναι σιωπηλός, θολωμένος, απογοητευμένος. Όσο και αν την αγκάλιαζα με το νυχτικό της ενσυναίσθησης και της κατανόησής μου, τόσο εκείνη κρατούσε τις άμυνες της. Όσο την θαυμάζω και όσο και αν αισθάνομαι πράγματα για εκείνη, τόσο αυτή δεν καταλαβαίνει και εμμένει στο ίδιο ρεπερτόριο.

Tο ανθρώπινο σώμα συνιστά τη μεγαλύτερη απόδειξη για το πόσο δυστυχισμένοι είμαστε. Το σώμα μας υποφέρει από διάφορες παθήσεις, μολύνεται από καρκίνους, προσβάλλεται από καρδιακές δυσλειτουργίες, αυτοάνοσα ή και χρόνιους πόνους.

Ψυχαναγκασμοί: Τα ανυπόφορα "πρέπει" που εισβάλλουν στη σκέψη, οι εσωτερικοί "εκβιασμοί" του μυαλού, «εάν δεν ελέγχω το σώμα μου κάθε μέρα, δεν θα προλάβω την ασθένεια», «πρέπει να κάνω πολύωρα μπάνια, αλλιώς τα μικρόβια θα με μολύνουν», και η αστείρευτη ανάγκη για έλεγχο, αφορούν σοβαρές δυσλειτουργίες της σκέψης που έχουν την ρίζα τους στην αποφυγή ενός επικείμενου κινδύνου ή αγχογόνου παράγοντα.

Για να αποφύγετε να γίνεται το θύμα στη σχέση σας χρειάζονται υγιείς ισορροπίες αλλάζοντας τον τρόπο που αντιλαμβάνεστε την πραγματικότητα. Είναι γνωστή η φράση «Χρειάζονται δύο για να χορέψουν Τάνγκο».