Ο Freud ήταν Αυστριακός νευρολόγος και ψυχίατρος, ιδρυτής της ψυχανάλυσης. Προσδιόρισε και καθιέρωσε τις έννοιες «ασυνείδητο» και «παιδική σεξουαλικότητα». Παρά το γεγονός ότι οι επαναστατικές του αντιλήψεις προκάλεσαν έντονες διαμάχες, το έργο του θεωρείται σήμερα κλασικό και η συνολική επιστημονική του προσφορά περιγράφεται συχνά ως ένα από τα σπουδαιότερα γεγονότα που έχει καταγράψει η ιστορία των επιστημών του πνεύματος.

O Freud γεννήθηκε στις 6 Μαϊου 1856 και απεβίωσε 23 Σεπτεμβρίου 1939. Το όνομά του παραμένει άρρηκτα συνδεδεμένο με την ψυχανάλυση. Με αφορμή την επέτειο των γενεθλίων του, το Psychology.gr παρουσιάζει μερικά χαρακτηριστικά αποφθέγματα του, που χαρακτηρίζουν τη Φροϋδική σκέψη.

O Sigmund Freud γεννήθηκε στη Μοραβία το 1856. Σπούδασε στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου της Βιέννης. Αναμφίβολλα, η εκεί εκπαίδευσή του έπαιξε καθοριστικό ρόλο για τη θεωρία της ψυχανάλυσης που διατυπώθηκε εκ μέρους του.

Προφανώς το πυρηνικό στοιχείο ενός αστυνομικού μυθιστορήματος είναι το έγκλημα. Γύρω από αυτό διαπλέκεται μια ιστορία η οποία συνθέτει τόσο τα υλικά που διατρέχουν την ιστορικότητά του, όσο κι αυτά που αφορούν τις ψυχικές διεργασίες.

Ακολουθούν μερικά αποσπάσματα από τα βιβλία του Aldo Carotenuto, «Έρως και Πάθος», «Αγάπη και προδοσία» και «Η ψυχή της γυναίκας» που αποτελούν εξαιρετικά αναγνώσματα, όπως όλα τα βιβλία του Ιταλού ψυχαναλυτή, καθώς επίσης τροφή για σκέψη και σίγουρα έχουν να προσφέρουν στο προσωπικό και ξεχωριστό ταξίδι του καθενός από εμάς προς την αυτογνωσία. 

Όπως κάτω από το δέρμα υπάρχουν τα όργανά μας για να λειτουργεί το σώμα μας υγιώς, έτσι και στον ψυχικό μας χώρο, κάτω από το συνειδητό, δηλ. το Εγώ μας, υπάρχει ένας άλλος ψυχικός κόσμος, κρυφός αλλά πάντα ενεργός. Αυτός ο κόσμος, που πρώτα ανακάλυψε και διερεύνησε ο S. Freud, είναι το ασυνείδητο. Το ασυνείδητο, χωρίς εμείς να έχουμε επίγνωση, επιδρά στις σκέψεις και στον τρόπο που συμπεριφερόμαστε.

Ελβετός ψυχίατρος και ψυχολόγος, εισηγητής της αναλυτικής ψυχολογίας. Διατύπωσε για πρώτη φορά σημαντικές ψυχολογικές έννοιες, όπως «αρχέτυπο», «συλλογικό ασυνείδητο», «σύμπλεγμα», «εσωστρέφεια»
και «εξωστρέφεια».

Θα ξεκινήσω αναφέροντας τη θέση της Collete Soler, που αναφέρει πως ο όρος κατάθλιψη στον ενικό αριθμό δεν υφίσταται, γιατί είναι αδύνατο να περιγράψουμε τύπους κατάθλιψης που να έχουν κάποια συνεκτικότητα. Μπορούμε όμως να μιλάμε για καταθλιπτικές καταστάσεις με παραλλαγές.

Έτσι, το άτομο δε χάνει την υποκειμενικότητά του και ταυτόχρονα διατηρείται η προσωπική ιστορία του καθενός και μέσα σε αυτή και τα αίτια της καταθλιπτικής κατάστασης.

Παρά τις διαφορές μεταξύ διάφορων τεχνικών, μεθόδων και θεωριών, όλες οι μορφές ψυχοθεραπείας έχουν μερικά κοινά στοιχεία:

Το Σάββατο 13 Ιανουαρίου 2024, στις 11.30 π.μ θα υλοποιηθεί η 2η, αυτοτελής συνάντηση από τον κύκλο ομιλιών του ψυχολόγου, ψυχοθεραπευτή, Γρηγόρη Βασιλειάδη, στο Βιβλιοπωλείο Εν Πλω.

Ο Freud θεωρούσε ότι ως επί το πλείστον η απώλεια μνήμης στην καθημερινή ζωή προκύπτει εξαιτίας της απώθησης. Η απώθηση είναι ένας μηχανισμός άμυνας ο οποίος προστατεύει τα άτομα και τα βοηθά να μην έρθουν αντιμέτωπα με μνήμες που θα ήτα συναισθηματικά ενοχλητικές ή τραυματικές.

Είναι θέμα κατανόησης της προσωπικότητας του συντρόφου, φίλου, συνεργάτη σου μια αποτελεσματική και αρμονική αλληλεπίδραση. Η ανθρώπινη προσωπικότητα αποτελεί αντικείμενο ιδιαίτερου ενδιαφέροντος στην ψυχολογία και ενώ οι θεωρίες της προσωπικότητας περικλείουν διάφορες πτυχές αυτής, η διάσταση της εξωστρέφειας - εσωστρέφειας έχει αποτελέσει βασικό παράγοντα για την ανάπτυξη κάθε θεωρητικού πλαισίου.

Στο παρόν άρθρο θα διαπραγματευτούμε τις έννοιες της αγάπης και της απόλαυσης μέσα από την περίπλοκη αλλά άκρως ενδιαφέρουσα λακανική διδασκαλία.

«Άμυνες είναι οι τρόποι που επιστρατεύουμε για να προστατευτούμε από το άγχος και τον ψυχικό πόνο που είναι φυσιολογικό μέρος της ανθρώπινης κατάστασης» - Howard

Ανά τους αιώνες, πολλά μοντέλα προτάθηκαν για να εξηγήσουν και να σχηματοποιήσουν  τις ψυχικές δυνάμεις και τα κίνητρα που επηρεάζουν την ανθρώπινη συμπεριφορά και να προσεγγίσουν τη φύση της ψυχικής λειτουργίας του ανθρώπου.

Η πρόσληψη τροφής είναι αναμφίβολα η κύρια πηγή ενέργειας που χρειάζεται ένας άνθρωπος για να επιβιώσει. Τι συμβαίνει, όμως, όταν το φαγητό γίνεται μέσο διαχείρισης συναισθημάτων;

Στις μέρες μας είναι αρκετά γνωστή η ψυχοθεραπεία μέσω της κλινικής ύπνωσης. Η συγκεκριμένη μέθοδος, μάλιστα, χρησιμοποιείται ήδη από τους αρχαίους χρόνους, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Αίγυπτο.

Έχετε ένα τεράστιο πλεονέκτημα έναντι του μωρού σας: Ξέρετε περίπου τι να περιμένετε όταν θα γίνετε γονέας. Θα έχετε δει τους γονείς σας να φροντιζουν τα μικρότερα αδέρφια, θα έχετε παρατηρήσει άλλους γονείς με τα παιδιά τους, ίσως να θυμάστε πώς νιώθατε ως παιδί, μπορεί να έχετε διαβάσει βιβλία για γονείς και, κυρίως κάποτε ήσαστε μωρό. Η εμπειρία σας, αν και αποθηκευμένη στο ασυνείδητο, εξακολουθεί να είναι εκεί.

Πολλοί από εμάς προβληματιστήκαμε όταν ξεχάσαμε μια σημαντική πληροφορία που πριν λίγο μας μετέφερε ένας κοντινός μας άνθρωπος.

Αν προσπαθήσετε να μη νιώσετε θυμωμένοι, θα καταπιέσετε τον θυμό. Εάν προσπαθήσετε να υπερβείτε τον θυμό, δεν θα τον καταπιέσετε: αντιθέτως, θα πρέπει να κατανοήσετε το συναίσθημα, να το παρατηρήσετε. Η υπέρβαση βρίσκεται στην παρατήρηση.